ยกตัวอย่าง ถ้าไม่มีบรรพบุรุษ ชิงดินแดนจากพม่ามาได้  เราจะมีวันนี้ไหม  

เอาแค่ตอนต้นกรุงรัตนโกสินทร์ ถ้าเราแพ้สงครามเก้าทัพ  อังกฤษประกาศรับรองดินแดนพม่าจรดอ่าวไทย 

หลังจากนั้น เราก็จะเป็นชาวพม่าเชื้อสายไทย เพราะช่วงนั้น เริ่มแบ่งเขตแดนประเทศตามหลักสากล

สมเด็จพระบวรฯ พระอนุชา ร.1 ก็รู้ถึงข้อนี้ จึงกล่าวปลุกทหารไทย ก่อนเข้าตะลุมบอนกับทหารพม่าในสงครามเก้าทัพ ด้วยกำลังที่น้อยกว่าสามเท่า ว่า

" พวกเจ้าเป็นไพร่ ข้าเป็นราชวงศ์ เจ้ากับข้าเหมือนกันอยู่อย่างหนึ่ง คือเราเป็นคนไทย เป็นเจ้าของแผ่นดินเหมือนกัน เราจะแสดงให้ผู้รุกรานเห็นว่า เราหวงแหนแผ่นดินไทย เราจะไม่กลับมาค่ายนี้จนกว่าจะขับไล่ศัตรูพ้นชายแดน ข้าจะไม่ขอให้พวกเจ้ารบเพื่อใคร นอกจากรบเพื่อแผ่นดินของเจ้าเอง แผ่นดินที่เจ้ามอบให้แก่ลูกหลานของเจ้าได้อยู่อาศัยอย่างเป็นสุขสืบไป "

แต่ปรากฏว่า วิชาประวัติศาตร์ กลายเป็นวิชาที่นักเรียนและโรงเรียนไม่สนใจ เพราะไม่มีผลต่อการสอบเข้า 

อยากให้กระทรวงศึกษาธิการ และทบวงมหาวิทยาลัย ให้น่ำหนักวิชาประวัติศาสตร์ในการสอบเข้า อาจนำไปเป็นส่วนหนึ่งของวิชาสังคมศึกษาหรือภาษาไทยก็ได้