"คำพูดที่ผิดธรรมชาติของฉัน อย่างงั้นเหรอ?
ฉันว่าคำพูดของคุณมากกว่านะ ที่ฟังแล้วไม่เข้าหูเลยน่ะ คุณคินดะอิจิ"
คนร้ายตัวจริงของคดีฆาตกรรมโรงแรมวิญญาณหลอน ชิราโทริ เรย์โอะ (29) คนจาก เดนโปโด เท้าเอว
จ้องคุณลุงนักสืบกลับอย่างไม่เกรงกลัว
"อะแฮ่ม...!"
นายฮาจิเมะปรับท่าที
คงเคอะเขินเพราะไม่ได้คลี่คลายคดีแบบตอนเด็กๆต่อหน้าคนเยอะๆบ่อยนัก
"งั้นเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า
คำพูดที่ผมว่า...คือคำพูดของคุณในตอนคดีที่สาม"
.
.
"นั่นสินะคะ คุณลูกค้า
กระทั่งค้อนในกล่องเครื่องมือยังกลายมาเป็นอาวุธเสียบเข้ากลางหน้าผากได้เลย"
.
"แล้วมันยังไงกันล่ะ
ฉันก็แค่ยกขึ้นมา เพื่อสนับสนุนให้ทุกคนเอาอาวุธมารวมกันแค่นั้นเอง"
"เพราะยกแบบนั้นนั่นแหละ"
ฮาจิเมะย้ำ
"ทั้งที่คนที่เข้าไปดูศพในห้อง นอกจากผมก็มีแค่ลูกน้องของคุณ คุณชิคาโนะ และคุณซาคุมะ
รวม 4 คน เท่านั้น"
"แล้วทำไมคุณถึง รู้ ว่า ค้อน ที่เป็นอาวุธ
คือค้อนจากกล่องเครื่องมือที่อยู่ในห้องนั้นเอง
ทั้งที่ห้องนั้นเป็นห้องเพียงห้องเดียวที่มีกล่องเครื่องมือวางอยู่อย่างไม่ทราบสาเหตุกันล่ะครับ"
"เอาจริงๆเรื่องใช้ค้อน แทงกลางหน้าผาก
คุณก็ไม่น่าจะรู้ด้วยเหมือนกันนะ...?"
"จริงด้วยค่ะ หัวหน้า...!
ฉันที่ไม่ได้เข้าไปดูศพด้วยกัน รู้แค่ว่าถูกฆ่าตายด้วยค้อนเท่านั้น
ตอนแรกยังหลงคิดเลยว่า ถูกทุบตาย"
รุ่นน้องสมทบ
"การที่คนที่ไม่แม้แต่จะเห็นศพอย่างจริงจังอย่างคุณรู้ถึงเรื่องเหล่านั้นได้
มีเพียงเหตุผลเดียว คุณชิราโทริ...!"
"ตัวคุณเองนั่นแหละ ที่ทั้งเป็นคนวางกล่องเครื่องมือเอาไว้ในห้อง
รวมทั้งเป็นคนร้ายที่ฆ่าเขาให้อยู่ในสภาพนั้น...!"
"อือหือ...!"
ทุกคนนึกภาพตามก็ถึงกับพูดไม่ออก
(คิก...)
"ถ้าเป็นเรื่องนั้นล่ะก็...!"
"ฉันได้ยินมาจากคุโระฮาระยังไงล่ะ
ใช่ไหม คุโระฮาระ?"
"เอ๋! ผ-ผมไม่เคยบอกคุณแบบนั้นเลยนะครับ"
"นายบอกฉัน...!
นายก็แค่ลืมไปเท่านั้นแหละ"
คนเป็นนายขึ้นเสียง
"เอาเถอะ...!
ทริกฆาตกรรมที่คุณคินดะอิจิว่ามาก็พอฟังได้อยู่นั่นแหละ..."
"แต่ถ้าคิดจะชี้คนที่ทำทริกอย่างคนที่เป็น ฆาตกร
ว่าเป็นฉันล่ะก็...
แค่เรื่อง คำพูดผิดธรรมชาติ อะไรนั่นมันยังไม่พอหรอก"
"เอาจริงๆก็มีอีก คำพูด นึงของคุณนะ
ที่จะชี้ว่าคุณเป็นคนร้าย"
"เห..."
"นั่นไม่ใช่คำพูดที่ผิดปกติอะไรหรอก
เป็นคำพูดธรรมดาๆ
เพียงแต่มันเป็นคำพูดที่เป็นธรรมดาของ
คนที่เป็นคนร้าย เท่านั้นที่จะต้องพูดมันออกมา"
(ตอนแรกที่เรามาถึงที่นี่
ตอนที่ทุกคนกำลังชมโรงแรม...)
"เชิญครับ เครื่องดื่ม..."
"เล็บสกปรกๆนั่นน่ะ...ตัดออกไปซะ"
(ผมที่ถูกว่าแบบนั้นจึงรีบวิ่งออกไป เพื่อที่จะตัดเล็บ
ตอนนั้นเองก็มีไลน์จากเพื่อนผมคนนึงเข้ามาพอดี)
- มิยูกิ : ฮาจิเมะจัง ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่เหรอ -
'อ-อะไรเนี่ย นี่เธอกำลังดูฉันอยู่เหรอ...!'
"แต่ว่า หลังจากนั้น..."
.
.
"อ้าว...ไม่มีสัญญาณ?"
"ต้องขออภัยในความไม่สะดวกด้วยครับ"
ลูกน้องคนร้ายกล่าวกับลูกค้า
.
"เพราะอย่างงั้นผมก็เลยคิดได้
ถ้าเรื่องที่ ที่นี่ไม่มีสัญญาณ เป็นเรื่องโกหกล่ะ"
"นั่นอาจเป็นเพราะคุณชิราโทริใช้เครื่องแจมเมอร์ อุปกรณ์ตัดสัญญาณ
แบบที่ใช้กันในคอนเสิร์ตใหญ่ตัดสัญญาณไปก็ได้"
"ที่ๆเหมาะสมที่จะติดตั้งเอาไว้ก็น่าจะเป็น...
ห้องนั่งเล่น ที่ตั้งอยู่ กึ่งกลาง โรงแรม"
"แต่ว่าที่โรงแรมแห่งนี้มีไฟฟ้าใช้อย่างไม่ทั่วถึง แล้วก็ไม่ได้จ่ายไฟตลอดเวลาด้วย
ดังนั้น...การใช้แบตเตอรี่ กับเครื่องตัดสัญญาณน่าจะ คงทน ที่สุด"
(ตอนที่มาถึง...คุณคงเตรียมแบตเตอรี่ที่พร้อมให้พลังงานระยะยาวมาแล้ว)
'ทำงาน ทำงาน ทำงาน...'
คุณลุงในตอนนั้นเสิร์ฟน้ำแขกอย่างขันแข็ง
'อะไรจะตั้งใจทำงานขนาดนั้น ตาคนนี้...!
หงุดหงิดแล้วนะ'
(พอทำให้ผมออกจากห้องไปได้แล้ว คุณก็ใส่แบตให้กับเครื่องแจมเมอร์
ตอนนั้นมันหยุดทำงาน เลยทำให้มือถือของผมใช้งานได้)
"ถ้าให้เดา
เครื่องแจมเมอร์น่าจะ..."
"อ๊ะ!"
"อยู่ในนี้!"
ภายในนาฬิกาตั้งพื้นพบเครื่องแจมเมอร์ต่อพ่วงกับแบตเตอรี่สองสามทอด
กำเนิดและส่งต่อไฟฟ้าในตัวเสร็จสรรพ
"แล้วยังไงล่ะ"
ชิราโทริไม่ยอมแพ้
"เครื่องนี่ใครก็เอามาติดตั้งเอาไว้ได้"
"ลายนิ้วมือ ยังไงล่ะครับ"
"กว่าจะหาข้ออ้างไล่ผมออกไปจากห้องได้
ไหนจะยังเป็นเวลางานอีก ผมว่าคุณคงไม่ได้ใช้ผ้าห่อหรือสวมถุงมือตอนเปลี่ยนแบตหรอก...!"
.
"เฮ้อ...! คงมาได้แค่นี้สินะ"
"ทั้งที่คิดว่าเป็นแค่พนักงานกินเดือนธรรมดาๆแท้ๆ...!
ฉันมองคุณผิดไปจริงๆ"
"คุณชิราโทริ...!
ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าหัวหน้าอย่างคุณจะกลายมาเป็นฆาตกรแบบนี้"
คนเป็นลูกน้องอึ้ง
"งั้นเหรอ..."
"สึคิโมริ จิฮายะ"
วินาทีที่ชื่อของใครบางคนถูกเอ่ยขึ้นมาจากปากชิราโทริ
คุณนายผู้เป็นภรรยาของเหยื่อรายแรกถึงกับสะดุ้งเฮือก
"ได้ยินชื่อนี้แล้วจำได้หรือเปล่าล่ะ
คุณผู้หญิง...?"
"ถึงสิ่งที่พวกตัวเองกับเพื่อนทำที่นี่...!"
_____________________________________
Talk :
ในที่สุดฆาตกรก็ยอมแพ้จนได้นะครับ
เสียดายเป็นทิวแถวกันจริงๆ มีบทแค่ตอนเดียวเองหรือนี่
นั่นไง มีโบ้ะบ้ะเพราะเรื่องมิยูกิ มาอีหรอบนี้มิยูกิน่าจะยังอยู่ล่ะมั้งครับ
ร่วมติดตามบทส่งท้ายของฆาตกรไปพร้อมกันนะครับ
คินดะอิจิ 37 - ความย้อนแย้งของเรื่อง "มิยูกิ" มีผลในตอนนี้ ฆาตกรผู้ถูกไล่ต้อนจนจนมุมและอารัมภบทสู่อดีต...