มีเรื่องอยากปรึกษา+ระบายกับพี่ๆเพื่อนๆPantip ค่ะ 
คือเราเป็นเด็กจบใหม่ ไปสัมภาษณ์งานกับบริษัทใหญ่แห่งหนึ่งเป็นที่แรก แล้วดันได้งานเลย เราก็เข้าไปทำงานได้เกือบ 2 เดือนแล้วค่ะ ตอนนี้อยู่ในช่วงทดลองงาน

ซึ่งวันที่เราไปสัมภาษณ์ เราก็รู้สึกแล้วแหละว่าการเดินทางมันหลายต่อ แต่ด้วยความที่เราอยากได้งาน พี่ที่สัมภาษณ์เราใจดี ที่ทำงานบรรยากาศน่าทำงาน เงินเดือนก็โอเค เราก็เลยเออไฟแรงมาก คิดว่าเราคงเดินทางได้แหละ

ซึ่งช่วงแรกที่ทำงานเราแบบกลับจากที่ทำงานมาแล้วแทบร้องไห้ คือมันหลายต่อ ค่าใช้จ่ายเยอะ เวลาในการเดินทางเยอะ เราต้องตื่นเช้าไม่งั้นรถจะติด  เราเหนื่อยมาก มันทำให้ตอนนั้นเราอยากลาออกทุกวัน แต่สิ่งที่ยื้อเราไว้ตอนนั้นก็คือ เรามานั่งคิดว่า เราเซ็นต์สัญญาก็แล้ว แล้วเราเข้ามาทำงาน มันไม่ใช่ว่านึกอยากเข้าก็เข้า นึกอยากออกก็ออก พี่ที่เป็นพี่เลี้ยงเราเขาก็ตั้งใจสอนเราเอามากๆ คือเราได้อะไรมากมายจากพี่เขาแม้จะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ ถ้าเราออกเขาก็ต้องมานั่งสอนคนอื่นใหม่ตั้งแต่ต้น ความคิดกับความรู้สึกแบบนั้นทำให้เรายังคงทำงานที่นี่ต่อไป

ผ่านมาจะครบ 2 เดือน เราเริ่มชินกับการเดินทางมากขึ้น แต่ยังคงรู้สึกเหนื่อยอยู่ทุกวัน สิ่งที่เพิ่มมาตอนนี้คือ แม่เราบ่นทุกวันว่าเรากลับบ้านดึก ด้วยความที่บ้านไกลจากที่ทำงาน ใช้เวลาในการเดินทางนาน แล้วงานที่เราทำยิ่งสิ้นเดือนยิ่งต้องกลับดึก มันทำให้ตอนนี้นอกจากจะเหนื่อยกายแล้วเรายังเหนื่อยใจเพิ่มมาอีก เพราะแม่เราก็อยากให้เราออก เขาบอกว่าวันๆไม่เห็นหน้าเราเลย กลับดึกแบบนี้เขาไม่โอเค แถมเงินเดือนถึงจะเยอะ แต่ลบค่าใช้จ่ายในการเดินทางแล้วมันก็นับว่าไม่ได้เยอะเลย แล้าเขาก็ไม่อนุญาตให้เราอยู่หอ ด้วยความที่เขาเป็นห่วงเรา แล้วก็มีเรื่องฝังใจกับพี่ๆของเราที่เคยอยู่หอแล้วท้องก่อนแต่งก่อนเรียนจบ

แต่ที่เป็นอยู่ตอนนี้คือเราโอเคกับงานที่ทำ สังคมที่ทำงานดี บริษัทก็มั่นคงใช้ได้ ติดแค่ทำไมบ้านต้องไกลด้วย

เรื่องของเราก็ประมาณนี้แหละค่ะ คืออยากขอคำแนะนำ ความคิดเห็น หรือประสบการณ์จากพี่ๆPantip น่ะค่ะ ตอนนี้เราเครียดแบบเป็นพักๆ ว่างๆจากการทำงานก็กลับมาเครียดใหม่555