เราอายุ19คือเราเคยมีเพื่อนสนิทค่ะมากๆแบบมากๆเลยแต่จู่ๆก็ผิดใจกันเค้าบอกเราเป็นคนพูดไม่คิด บอกให้เราคิดก่อนพูดเราพูดจาไม่คิดและไม่ดีใส่เค้าบ่อยครั้ง จริงๆเค้าก็ทำใส่เราบ่อยนะคะเค้างอนบ่อยมากเป็นเพื่อนที่งอแงเก่งมากและชอบคิดมากเราเองก็เหนื่อยที่ต้องเป็นคนผิดบ่อยๆแต่บางเรื่องเราก็ผิดทั้งคู่แต่เราก็ต้องเป็นฝ่ายขอโทษเค้าเป็นคนขอโทษยากมากๆถ้าเค้าคิดว่าตัวเองไม่ผิดต้องตามเค้าบ่อยๆเราก็เสียใจแต่เราไม่ได้อะไรหรอกค่ะโดนเยอะกว่านี้ก็โดนมาแล้วแต่เราเป็นคนตรงๆมากๆเป็นแนวเพื่อนให้ออกความคิดเห็นแต่เราก็ตรงไป หรือจู่ๆก็พูดอะไรออกแบบโลกไม่สวยมองโลกในความเป็นจริงอะไรแบบนี้เกินไปอ่ะค่ะเราเป็นคนใช้คำไม่เป็นด้วยว่าคำแบบๆนี้มันดูไม่มีอะไรสำหรับเราแต่เพื่อนเค้าคิดมากอ่ะค่ะ เราคิดไรก็พูดตามความรู้สึก จนบางครั้งก็ดูขวานผ่าซากปกติเราเป็นคนไม่พูดนะคะเป็นคนเงียบๆ โลกส่วนตัวสูง แต่พอพูดก็พูดแบบขวานผ่าซาก ตรงเกินไป เรารู้สึกแย่ที่ทำเพื่อน รู้สึกแย่ ที่เราเป็นคนแบบนี้เราก็เลย ยอมถอยออกมาให้เค้ามีความสุข และได้คุยกับเพื่อนที่ เค้ารู้สึกดีด้วยดีกว่า แต่เราปล่อยเค้าแต่เราเองกับไม่เหลือใครเลยเพราะเราเป็นคนพื้นฐานเพื่อนไม่มีค่ะแถมเข้าหาคนไม่เก่งกว่าจะมีเพื่อนก็นานกว่าเราจะรู้สึกว่านี่คือเพื่อน...เรามีปัญหาการโดนเพื่อนแกล้งหรือหักหลังวัยเด็ก มาก่อนเลยเป็นคนกลัวการคบเพื่อน  เราพยายามลดนิสัยแบบนี้แล้ว หลายครั้งแต่มันยากมากๆ  แต่เรามีวิธีคือพูดน้อยๆ แต่พอพูดน้อยก็ดูเป็นคนไม่สนุกเพื่อนจะมองเราเป็นคนไม่สนุกไปด้วย พวกเค้าก็จะรู้ว่าเราไม่สนุกก็จะบอกเราว่าเรา ไม่เอ็นจอยกับพวกเค้า พวกเค้าก็จะพาไม่สนุกกันไปด้วยตลอด เรารู้สึกแย่ที่เป็นตัวถ่วงเพื่อน ตอนนี้เราก็ไม่เหลือใครเลย เราอยากรู้ว่าควรจัดการตัวเองยังไง มีใครไม่มีเพื่อนแบบเรามั้ย  จริงๆตอนนี้ก็เริ่มกลัวการคบเพื่อนไปอีกเพราะไม่อยากทำร้ายใคร  และการไม่มีเพื่อนมันดีมั้ยคะและมีผลเสียมั้ยคะ