คนบางคนเขาประสบความสำเร็จ เพราะมีทางเช้าหล้งให้  ไม่ว่าจะเป็นในสถานะเเฟน หรือสถานะอะไรก็ตาม พร้อมให้กำลังใจเคียงข้าง 
เเต่สำหรับคนเดียวโดดๆเลย เขาผ่านจุดนั้นมาได้อย่างไร ไม่มีคนคุย  ไม่มีคนให้กำลังใจ คือคิดเเต่เรื่องงาน เท่าที่ผมสังเกตุจะเจอคนเเบบนี้น้อยมากที่ประสบความสำเร็จ
    พยายามทุกอย่างพอมันถึงครึ่งทางหรือเจอปัญหา บางครั้งท้อ มันต้องหยุดทำสักสองสามวัน ปรึกษาใครก็ไม่ได้ บางครั้งก็เหมือนกับสมองเบลอๆ ยิ่งหนักกว่าอีกคือหยุดทำสิ่งนั้น ... โครตเหนื่อย