ฝ่ายโปลด์เขาก็สู้สุดใจถวายหัวนะครับ จริง ๆ ผมว่าแผนการของโปลด์มันก็คล้ายกับตอนเยอรมันล้อมสตาลินกราดในสงครามโลกครั้งที่สองนะ คือตั้งรับในเมือง ซุ่มกองทัพไว้หลังเมือง พอได้โอกาสก็ตีโต้กลับ

ในปี 1920 นั้นทางโซเวียตใช้ทัพนึงตียันทางตะวันออกของวอร์ซอร์ไว้ แล้วส่งอีกทัพอ้อมไปข้ามแม่น้ำเพื่อเข้าตีวอร์ซอร์จากทางตะวันตกเฉียงเหนือ ถ้าพวกโปลด์ตั้งรับทั้งในวอร์ซอร์และทางตะวันเฉียงเหนือก็จะโดนโซเวียตบดแน่นอน เพราะกองทัพโซเวียตมีจำนวนเยอะกว่าอาวุธก็พร้อมกว่า แต่พวกโปลด์แก้โดยรอให้ทัพอ้อมนี้ไปไกลแล้วก็ตีตัดเส้นทางระหว่างทั้งสองทัพ เพื่อไม่ให้ทัพที่อ้อมไปนั้นกลับมาช่วยทัพตรึงได้ และใช้ทัพใหญ่อีกทัพเข้าตีทัพตรึงจากทางใต้

แผนนี้เสี่ยงมากและเรียกร้องการเสียสละของทัพที่ไปขวางทัพอ้อมของโซเวียตด้วย เพราะกองทัพขวางของโปลด์ทัพนั้นต้องรบถ่วงเวลาด้วยจำนวนทหารที่น้อยกว่าและทหารที่อ่อนประสบการณ์กว่า ทหารโปลด์ที่เก่งที่สุดไปรวมกันกับกองทัพทางใต้ครับ และถ้าโซเวียตยันกองทัพทางใต้ของโปลด์ได้ก็จบกันเลย นอกจากนี้กองทัพทางใต้ของโปลด์ก็เป็นการเรียกทัพที่รบแพ้จากแนวหน้าให้กลับมารวมพลกันทางใต้ ซึ่งตอนที่ที่ปรึกษาด้านทหารจากฝรั่งเศสเห็นแผนนี้ก็บอกว่าไม่น่าจะทำได้จริงที่จะเรียกทัพที่ถอยจากแนวหน้าให้มารวมกัน และถ้าโซเวียตส่งทัพตามตีมาด้วยทัพทางใต้ของโปลด์จะรวมพลไม่ได้

ตอนรบจริงนั้นโซเวียตเข้าตีวอร์ซอร์ทางตะวันออกอย่างรุนแรงจนขนาดว่าทัพขวางของโปลด์ต้องเดินทัพก่อนแผนเลย แต่โปลด์โชคดีที่ปีกซ้ายของโซเวียตที่ควรจะมาป้องกันด้านใต้นั้นถูกส่งไปตีเมืองอีกเมือง พอทัพใต้ของโปลด์ตีโต้กลับกองทัพตรึงของโซเวียตก็ละลายเลย ทัพอ้อมของโซเวียตก็รีบถอยกลับแต่ทัพขวางของโปลด์นั้นเดินทัพรวดเร็ววันละ 21 ชั่วโมง เดินทัพได้ 250 กม. ใน 6 วัน (นี่คือเดินด้วยเท้านะครับ) สกัดไม่ให้กองทัพโซเวียตรวมกำลังกันได้