พอดีมีโอกาสเตรียมสังฆทานจะไปถวายที่วัดป่าแห่งหนึ่ง
ไปเจอกับลูกศิษย์วัดเข้ามาคุย ถามว่าเรายังไม่เคยถวายวัดนี้ใช่ไหม
แล้วก็มาจับสังฆทานเราพลิกดูว่ามีอะไรบ้าง บอกว่าโอเค ของที่ถวายมีประโยชน์กับพระ
จริงๆ เราก็ตั้งใจเลือกเฉพาะของที่ท่านจะได้ใช้ค่ะ จัดเองแบบตั้งใจทุกอย่าง
แต่เราห่อใส่ถุงตาข่ายสีทองแวววาว พี่คนนั้นเลยบอกว่า ต่อไปไม่ต้องใช้ถุงแบบนะ เอาถุงพลาสติกธรรมดาพอ
แบบนี้มันติดหรูหรา ท่านจะรับไม่ได้ แล้วก็เดี๋ยวถวายกับหลวงพ่อวัดนี้ จะได้บุญเยอะกว่าที่อื่น
เสร็จแล้วแถมสอนเราว่า "ของที่จะถวายพระ ให้เลือกที่พระท่านใช้ได้ (อันนี้เราเข้าใจ)
แต่อย่าเลือกของที่ตัวเองชอบไปถวาย อันนั้นมันติดกิเลส (ข้อนี้เราไม่เห็นด้วย)" แล้วเขาก็บอกว่า
"ครั้งนี้ผิดพลาดให้แล้วไป เอาไว้ครั้งใหม่"
เราไม่เห็นด้วยกับเขาหลายๆ อย่าง
1. การถวายกับหลวงพ่อวัดนี้ได้บุญมากกว่าที่อื่น อาจจะจริงถ้าท่านเป็นเนื้อนาบุญ
แต่คำว่าสังฆทาน มันเลือกถวายไม่ได้ไม่ใช่หรอ ท่านต้องมีตัวแทนสงฆ์มารับ
2. การที่คนจัดสังฆทานห่อสวยงามมาถวาย แล้วบอกว่ามันหรูหรา ให้ใช้ถุงพลาสติก
เราเข้าใจว่าเขามีเจตนาดี แต่ของที่จัดมาแล้วคุณพูดแบบนี้เท่ากับลดทอนกำลังใจคนทำบุญหรือเปล่า
ของที่ถวาย ญาติโยมจัดมาตามจิตศรัทธา วัดไม่ได้ขอ เขาเลยไม่ได้จัดให้เข้าเงื่อนไขแบบที่วัดต้องการ
3. การบอกว่าถวายของที่วัดใช้ได้ เราเห็นด้วย แต่การบอกว่าไม่ควรถวายของที่ตัวเองชอบเพราะติดกิเลส
อันนี้เราว่ากิเลสมีทั้งหยาบและละเอียด คนจะตัดกิเลสเป็นศูนย์เลยทีเดียวคงจะยาก ถ้าเราจะเลือกยี่ห้อผงซักฟอก
เพราะว่าเราชอบ ซักสะอาด เราจะเลือกของที่เราชอบบ้างเพราะเราคิดว่าดี แบบนี้ไม่ควรเคร่งครัดมาก
เราเข้าใจว่าบางคนถวายเครื่องสำอาง รองเท้าส้นสูง เพราะเชื่อว่ายิ่งให้ จะยิ่งได้ เลยเอาไปถวายพระ พระไม่ได้ใช้
ท่านจะพิจารณาไม่รับ ยกให้คนอื่น หรือมอบคืนให้เจ้าของเดิมก็น่าจะได้ เรามองว่าวัดไม่ควรขัดศรัทธาโยม
หลายๆ ครั้งที่เราเห็นวัดแจกของให้ญาติโยมก็เยอะไป ยังไงของก็ต้องมีประโยชน์กับใครซักคน เพราะวัดเป็นศูนย์กลาง
ของชาวบ้านและพระ แต่โยมเองก็ควรจะช่วยอำนวยความสะดวกพระบ้าง อย่าให้ท่านลำบากจัดการเรื่องพวกนี้เยอะเกินไป
4. เราเข้าใจเจตนาดีของพี่เขา แต่พี่เขาควรจะมีอนุโมทนาจิต และพูดในทางที่ดี สำหรับคนที่เข้าวัดทำบุญ
เขาควรจะได้ไต่บันไดขั้นแรก จะกิเลสหนาบ้าง บางบ้าง ให้เขาค่อยๆ มีกำลังใจทำดียิ่งๆ ขึ้นไป
เราก็เป็นคนหนึ่งที่ยังมีกิเลสอยู่ เราจึงเกิดคำถามว่า "ทำไมเลือกเยอะจัง พระควรเลี้ยงง่ายไม่ใช่หรอ"
ถ้าเขาไม่สะดวกห่อสีทอง เดี๋ยวเราเอาไปถวายวัดอื่นก็ได้
แล้วเราผิดหรือเปล่าที่คิดว่า พระท่านไม่สามารถเลี้ยงตัวเองได้ ญาติโยมเป็นฝ่ายหาเลี้ยง
ท่านควรจะกินง่าย อยู่ง่าย จะให้โอกาสญาติโยมได้ทำบุญตามศรัทธา ตามสมควร ไม่ใช่หรอ
ทุกคนคิดว่ายังไงคะ
การถวายสังฆทาน ทำห่อสวยๆ เลือกของที่เราชอบ ถือว่าเป็นกิเลสหรอคะ
ไปเจอกับลูกศิษย์วัดเข้ามาคุย ถามว่าเรายังไม่เคยถวายวัดนี้ใช่ไหม
แล้วก็มาจับสังฆทานเราพลิกดูว่ามีอะไรบ้าง บอกว่าโอเค ของที่ถวายมีประโยชน์กับพระ
จริงๆ เราก็ตั้งใจเลือกเฉพาะของที่ท่านจะได้ใช้ค่ะ จัดเองแบบตั้งใจทุกอย่าง
แต่เราห่อใส่ถุงตาข่ายสีทองแวววาว พี่คนนั้นเลยบอกว่า ต่อไปไม่ต้องใช้ถุงแบบนะ เอาถุงพลาสติกธรรมดาพอ
แบบนี้มันติดหรูหรา ท่านจะรับไม่ได้ แล้วก็เดี๋ยวถวายกับหลวงพ่อวัดนี้ จะได้บุญเยอะกว่าที่อื่น
เสร็จแล้วแถมสอนเราว่า "ของที่จะถวายพระ ให้เลือกที่พระท่านใช้ได้ (อันนี้เราเข้าใจ)
แต่อย่าเลือกของที่ตัวเองชอบไปถวาย อันนั้นมันติดกิเลส (ข้อนี้เราไม่เห็นด้วย)" แล้วเขาก็บอกว่า
"ครั้งนี้ผิดพลาดให้แล้วไป เอาไว้ครั้งใหม่"
เราไม่เห็นด้วยกับเขาหลายๆ อย่าง
1. การถวายกับหลวงพ่อวัดนี้ได้บุญมากกว่าที่อื่น อาจจะจริงถ้าท่านเป็นเนื้อนาบุญ
แต่คำว่าสังฆทาน มันเลือกถวายไม่ได้ไม่ใช่หรอ ท่านต้องมีตัวแทนสงฆ์มารับ
2. การที่คนจัดสังฆทานห่อสวยงามมาถวาย แล้วบอกว่ามันหรูหรา ให้ใช้ถุงพลาสติก
เราเข้าใจว่าเขามีเจตนาดี แต่ของที่จัดมาแล้วคุณพูดแบบนี้เท่ากับลดทอนกำลังใจคนทำบุญหรือเปล่า
ของที่ถวาย ญาติโยมจัดมาตามจิตศรัทธา วัดไม่ได้ขอ เขาเลยไม่ได้จัดให้เข้าเงื่อนไขแบบที่วัดต้องการ
3. การบอกว่าถวายของที่วัดใช้ได้ เราเห็นด้วย แต่การบอกว่าไม่ควรถวายของที่ตัวเองชอบเพราะติดกิเลส
อันนี้เราว่ากิเลสมีทั้งหยาบและละเอียด คนจะตัดกิเลสเป็นศูนย์เลยทีเดียวคงจะยาก ถ้าเราจะเลือกยี่ห้อผงซักฟอก
เพราะว่าเราชอบ ซักสะอาด เราจะเลือกของที่เราชอบบ้างเพราะเราคิดว่าดี แบบนี้ไม่ควรเคร่งครัดมาก
เราเข้าใจว่าบางคนถวายเครื่องสำอาง รองเท้าส้นสูง เพราะเชื่อว่ายิ่งให้ จะยิ่งได้ เลยเอาไปถวายพระ พระไม่ได้ใช้
ท่านจะพิจารณาไม่รับ ยกให้คนอื่น หรือมอบคืนให้เจ้าของเดิมก็น่าจะได้ เรามองว่าวัดไม่ควรขัดศรัทธาโยม
หลายๆ ครั้งที่เราเห็นวัดแจกของให้ญาติโยมก็เยอะไป ยังไงของก็ต้องมีประโยชน์กับใครซักคน เพราะวัดเป็นศูนย์กลาง
ของชาวบ้านและพระ แต่โยมเองก็ควรจะช่วยอำนวยความสะดวกพระบ้าง อย่าให้ท่านลำบากจัดการเรื่องพวกนี้เยอะเกินไป
4. เราเข้าใจเจตนาดีของพี่เขา แต่พี่เขาควรจะมีอนุโมทนาจิต และพูดในทางที่ดี สำหรับคนที่เข้าวัดทำบุญ
เขาควรจะได้ไต่บันไดขั้นแรก จะกิเลสหนาบ้าง บางบ้าง ให้เขาค่อยๆ มีกำลังใจทำดียิ่งๆ ขึ้นไป
เราก็เป็นคนหนึ่งที่ยังมีกิเลสอยู่ เราจึงเกิดคำถามว่า "ทำไมเลือกเยอะจัง พระควรเลี้ยงง่ายไม่ใช่หรอ"
ถ้าเขาไม่สะดวกห่อสีทอง เดี๋ยวเราเอาไปถวายวัดอื่นก็ได้
แล้วเราผิดหรือเปล่าที่คิดว่า พระท่านไม่สามารถเลี้ยงตัวเองได้ ญาติโยมเป็นฝ่ายหาเลี้ยง
ท่านควรจะกินง่าย อยู่ง่าย จะให้โอกาสญาติโยมได้ทำบุญตามศรัทธา ตามสมควร ไม่ใช่หรอ
ทุกคนคิดว่ายังไงคะ