อยากรู้ค่ะว่าใครเป็นเหมือนกันบ้าง ดิฉันชอบทำบุญค่ะ และชอบไปทำบุญที่วัดอยู่เสมอ แต่หลายๆครั้งที่ต้องเจอกันเหตุการแปลกๆ อย่างเช่น ตั้งใจจะไปทำสังฆทานที่วัดนึงก่อนเข้าไปในศาลาจะมีผู้หญิงอ้วนดำหน้าเหมือนยักษ์ ถามว่ามาทำอะไร ก็บอกไปว่ามาทำบุญ เค้าบอกว่าถ้ามาทำบุญต้องหยอดตู้ทำบุญก่อน 200 บาทถึงจะเข้าไปได้ และจะถามว่าทำสังฆทานใส่ซองมารึเปล่าใส่มาเท่าไหร่ อย่างน้อยต้องใส่ 200 นะ ดิฉันเลยเดินออกมาจากวัดเลย ไม่คิดว่าเปรตในวัดจะแรงขนาดนี้ เลยเปลี่ยนไปอีกวัดนึงอยู่ระแวกเดียวกัน ดิฉันจะชอบทำไปถวายสังฆทานบางครั้งก็จะซื้อเป็นพวก แจกัน กระถางธูป เชิงเทียนทองเหลือง และพระพุทธรูปไปถวายอยู่บ่อยๆ พระพุทธรูปที่นำไปถวาย เป็นทองเหลืองบ้าง เป็นองค์ปิดทองสวยๆบ้าง องค์ใหญ่บ้างเล็กบ้าง พอนำไปถวายที่วัดแห่งหนึ่งเสร็จ หลวงพอท่านจะยิ้มกรุบกริบ แล้วถามว่าโยมจะบูชากลับไปเลยมั้ย 1000 นึงบ้าง 1500 บ้าง ก็เลยสงสัยว่า เราไปเสียเงินบูชามาแล้ว แล้วทำทำไมต้องเสียเงินซ้ำเพื่อบูชากลับไป คิดว่าทำบุญต้องใช้เงินเยอะขนาดนี้เลยเหรอ เพราะเราก็ไม่ได้เป็นคนร่ำรวยอะไร แล้วพระที่เอาไปถวายพระที่มารับจะรีบเอาไปเก็บไว้ในกุฏิ เพื่อเก็บไว้ให้คนเอาไปบูชาต่อ ดิฉันก็คิดว่าเออเงินใส่ซองข้าวของที่เราตั้งใจนำมาถวายไม่ได้เป็นส่วนกลางของวัดเหรอหลังๆเลยหยอดตู้บริจาคส่วนนึงอีกส่วนนึงถึงจะใส่ซองถวาด วัดที่นี่มีอยู่ หลายวัดดิฉันก็เวียนทำที่โน่นบ้างที่นี่บ้าง จะเอาของถวายหลายอย่างอย่างน้ำปานะก็จะไปถวายอยู่ มีอยู่วันนึงตั้งจะเอาหนังสือที่สอนการปฏิบัติ หนังสือที่ดูแล้วอาจจะเป็นประโยชน์กับญาติโยมที่มาที่วัดหรือพระเณรที่บวชเรียน เลยรวบรวมไป ได้หลายเล่มอยู่ มีอยู่เล่มนึงเป็นหนังสือสอนการปฏิบัติของหลวงพ่อจรัล เป็นหนังสืออย่างดี ซื้อมาแพงมากค่ะและก็ยังไม่ได้อ่าน พระท่านสอนให้เรารู้จักเสียสละรู้จักให้ เลยเอาหนังสือเล่มนี้พร้อมทั้งปัจจัยใส่ซองไปถวายบอกเลยค่ะเงินทั้งเนื้อทั้งตัวเหลืออยู่ 50 บาท ใส่ซองไป 20 ที่เหลือเอาไว้กินช้า ก็ไปด้วยใจที่มีปิติเต็มเปี่ยม วัดที่จะเอาหนังสือไปถวายเป็นเหมือนคล้ายๆวัดป่า ต้นไม่เยอะมีลานธรรม สงบเงียบ แต่รอบวัดมีการเริ่มสร้างโบถส์สร้างวิหารใหญ่ๆ ขึ้น ที่นี่จะให้เอาของถวายไปให้กับเจ้าอาวาสเท่านั้น ดิฉันเอาหนังสือเข้าไป เห็นท่านเจ้าอาวาสกำลังคุยกับญาติโยมคนนึงเหมือนเอาปัจจัยมาช่วยถวายสร้างโบถส์ ซึ่งน่าจะเยอะอยู่ ก็เลยนั่งรอ ท่านเจ้าอาวาสก็ถามว่าเอาอะไรมาถวาย ดิฉันเลยบอกไปว่าเอาหนังสือมาถวายค่ะ ท่านถามหนังสืออะไร ดิฉันก็บอกไปว่าหนังสือธรรมะค่ะ ท่านเจ้าอาวาสพูดว่าหนังสือธรรมะและก็ทำหน้าเซงๆ แล้วลุกมารับของและพูดว่ามาโยมมา แบบรำคาญๆ แล้วก็รีบๆ สวดๆๆๆ แล้วก็รีบลุกเดินออกไปเลย งงเลยค่ะรู้สึกไม่ดีเลย เวลาที่มีปัญหาดิฉันจะมาสงบใจตรงลานธรรมที่นี่บ่อยๆ แฟนเป็นคนที่นี่มาตั้งแต่เกิดเล่าให้ฟังว่าแต่ก่อนวัดนี้เป็นป่าไม่มีอะไรเลย เป็นแอ่งน้ำ ตอนนี้เจริญขึ้นมาก ดิฉันรับฟังแล้วบอกว่าศรัทธาญาติโยมคงเยอะหน่ะ มีคนบอกว่าการทำบุญก็ตั้งใจทำไปอย่าไปสนใจอะไรกับเรื่องพวกนี้ถ้าคิดว่าจะให้ก็สละไปอย่าไปสนใจเก็บยึดไว้ ดิฉันไม่เคยสนใจหรือเสียดายของถวายเลย แต่บางทีก็ไม่เข้าใจความเป็นไปของสาวกของพระศาสดาอยู่บ้างเหมือนกันค่ะ