สวัสดีค่ะ .. นี่เป็นครั้งแรกในการเขียนกระทู้เลยค่ะ.. สืบเนื่องจากตอนนี้ปวดใจมาก เสียใจมาก ไม่มีใครให้ปรึกษา.. ไม่มีเพื่อน ครอบครัวไม่เอา..

เรื่องมีอยู่ว่า ไปคบกับผู้ชายคนนึงเป็นชาวอินเดีย คบมา 3 ปี ตอนอยู่แยกกัน เค้าเคยขอให้ช่วยเรื่องค่าเรียนเค้า เพราะที่บ้านไม่ค่อยมี บางทีก็บางทีก็หมื่น สองหมื่น สามหมื่น เวลามาไทย เราก็จ่ายทุกอย่าง ค่าเครื่องค่าทุกสิ่ง พี่ชายอยพี่ชายอยากมาทำงาน เราก็ออกทุกสิ่ง ผ่านมาสามปี เราก็ยังออกทุกสิ่ง 

เคยไปที่บ้านแม่เรา ก็ค้นขอก็ค้นของในห้องแม่เรา ถามจะเอถามจะเอาไปให้น้องๆ ขอโทรศัพท์เรา ขอทุกอย่าง เราก็หน้ามืดบวกโง่ให้หมด

ทะเลาะกันหลายครั้ง ส่วนใหญ่เรื่องเงิน ล่าสุดให้เราส่งเงินให้ที่บ้านเค้า เราไม่ส่ง บอกเราเห็นแก่ตัว ตอนจะมาไทย บอกอยากมาทำงานหาเงินที่ไทยแล้วกลับไปด้วยกัน ตอนทะเลาะกันกลายเป็นเราพาเค้ามาทำไม 

ล่าสุดเมื่อกี้เลยค่ะ ตบหน้าเราอีก เพราะเราต่อว่า ว่าทำไมเราต้องคอยตามใจคุณขนาดนี้ คุณไม่ได้รักเราเลยใช่ไหม ทำไมมำกับเราแบบนี้ ..อยากหาที่ระบาย ที่ปรึกษา เราควรทำยังไงดีคะ รักก็รัก เหนื่อยก็เหนื่อย ตกลงเราตกลงเราผิดหรือเค้าผิด นี่แบบนี้ยังเรียกว่า เราเห็นแก่ตัวไหมคะ เหนื่อย อยากตายๆไปให้มันจบๆไป...