สวัสดีค่ะ เราพึ่งเลิกกับแฟนตอนอายุ 30 เราคบกันมา 8 ปี ค่ะ
ขออนุญาตเริ่มเรื่องเลยนะคะ แฟนเราอายุ 33 เราจะทะเลาะกันกันบ่อย เรื่องการสร้างอนาคต การวางแผนอนาคต แต่สุดท้ายเราก็กลับมารักกันเหมือนเดิม แต่เราอาจจะมีเวลาให้เขาน้อยลง โทรหาน้อยลง แต่ความสัมพันธ์ทุกอย่างเป็นปกติ บอกรักกัน ไปมาหากันที่บ้าน เรื่องมันเกิดขึ้นหลังจากที่เราปล่อยเขาไปเที่ยวทะเล กับเพื่อน ผู้หญิงคนนึง และเพื่อนผู้ชายอีกคนนึง (รวมกันเป็น ชาย2 หญิง 1) กลับจากไปเที่ยว ฝ่ายชายมาบอกเราว่าขอห่าง ขอลดสถานะ เพราะกำลังคุยอยู่กับแฟนเก่า และพึ่งมาบอกเราว่า ผญ ที่ไปเที่ยวด้วยคือแฟนเก่า แฟนคนแรกสมัยมัธยม
มันจุก เจ็บ จนทำอะไรไม่ถูก เราถามเขาว่า เราผิดอะไร ทำไมถึงทำกับเราแบบนี้ คำตอบที่เราได้รับคือ เราไม่เห็นความสำคัญของเขา เราไม่สนใจ เราไม่ใส่ใจเขา เขาทนไม่ได้ นี่คือเหตุผลของผู้ชายคนนึงที่บอกแฟนตัวเอง ส่วนผู้หญิงคนนั้น เขาเข้ามาคุย มาปรึกษากับเพื่อนแฟน เรื่องเลิกกับแฟน แต่สุดท้าย เขาก็กลับมาคบกันค่ะ อาจจะเป็นความเหงา การปลอบใจกัน
ซึ่งวันที่ 12 สค เราก็ยังเข้าไปบ้านเขาปกตินะคะ วันที่ 16 มาบอกเลิกเรา ทั้งๆที่ไม่ได้มีการทะเลาะใดๆ
เราขอโอกาสเขาทุกทางที่เราจะทำได้ เพราะเราไม่ยอมที่จะเสียเขาไป เรายังมั่นใจว่าเราสองคนจะเริ่มใหม่ได้ แต่สุดท้ายแล้ว ผญ คนนั้นก็มาอยู่บ้าน ผช แล้วค่ะ เราทำได้แต่เพียงมองเขารักกัน มันเจ็บมากๆเลยค่ะ แต่สุดท้าย คนที่อ้าแขนรอรับเราคือครอบครัว แม้วันนี้จะใช้ชีวิตให้ผ่านไปแต่ละวันมันช่างยากเหลือเกิน
คุณมีวิธีการจัดการกับความทุกข์อย่างไร เมื่อต้องโสดตอนอายุ 30
ขออนุญาตเริ่มเรื่องเลยนะคะ แฟนเราอายุ 33 เราจะทะเลาะกันกันบ่อย เรื่องการสร้างอนาคต การวางแผนอนาคต แต่สุดท้ายเราก็กลับมารักกันเหมือนเดิม แต่เราอาจจะมีเวลาให้เขาน้อยลง โทรหาน้อยลง แต่ความสัมพันธ์ทุกอย่างเป็นปกติ บอกรักกัน ไปมาหากันที่บ้าน เรื่องมันเกิดขึ้นหลังจากที่เราปล่อยเขาไปเที่ยวทะเล กับเพื่อน ผู้หญิงคนนึง และเพื่อนผู้ชายอีกคนนึง (รวมกันเป็น ชาย2 หญิง 1) กลับจากไปเที่ยว ฝ่ายชายมาบอกเราว่าขอห่าง ขอลดสถานะ เพราะกำลังคุยอยู่กับแฟนเก่า และพึ่งมาบอกเราว่า ผญ ที่ไปเที่ยวด้วยคือแฟนเก่า แฟนคนแรกสมัยมัธยม
มันจุก เจ็บ จนทำอะไรไม่ถูก เราถามเขาว่า เราผิดอะไร ทำไมถึงทำกับเราแบบนี้ คำตอบที่เราได้รับคือ เราไม่เห็นความสำคัญของเขา เราไม่สนใจ เราไม่ใส่ใจเขา เขาทนไม่ได้ นี่คือเหตุผลของผู้ชายคนนึงที่บอกแฟนตัวเอง ส่วนผู้หญิงคนนั้น เขาเข้ามาคุย มาปรึกษากับเพื่อนแฟน เรื่องเลิกกับแฟน แต่สุดท้าย เขาก็กลับมาคบกันค่ะ อาจจะเป็นความเหงา การปลอบใจกัน
ซึ่งวันที่ 12 สค เราก็ยังเข้าไปบ้านเขาปกตินะคะ วันที่ 16 มาบอกเลิกเรา ทั้งๆที่ไม่ได้มีการทะเลาะใดๆ
เราขอโอกาสเขาทุกทางที่เราจะทำได้ เพราะเราไม่ยอมที่จะเสียเขาไป เรายังมั่นใจว่าเราสองคนจะเริ่มใหม่ได้ แต่สุดท้ายแล้ว ผญ คนนั้นก็มาอยู่บ้าน ผช แล้วค่ะ เราทำได้แต่เพียงมองเขารักกัน มันเจ็บมากๆเลยค่ะ แต่สุดท้าย คนที่อ้าแขนรอรับเราคือครอบครัว แม้วันนี้จะใช้ชีวิตให้ผ่านไปแต่ละวันมันช่างยากเหลือเกิน