เริ่มที่เรื่องแฟนเก่าเลิกกันเพราะทะเลาะกันหนักช่วงเราทำวิจัยแล้วทุกคนคงรู้กันว่าหนักแต่เขาชอบมาวอแวหาเรื่องว่าทำไมไม่มีเวลาให้กันเลย ชวนทะเลาะส่วนเราเหนื่อยมากเหมือนจะตายแต่เขาหาเรื่อง เราร้องไห้สติแตกขอเลิกเลยค่ะ จริงๆมันก็หลายๆครั้งค่ะที่โดนแบบนี้จะเป็นช่วงก่อนเราสอบ แล้วมันทำให้เราสอบไม่รู้เรื่องคือเสียการเรียนอ่ะค่ะเลยคิดว่า ถ้าเลือกเขาการเรียนเราคงพังแน่ๆ เลยเลือกเรียนเพื่ออนาคตดีกว่าค่ะ
แล้วพอมาวันนี้ด้วยความทองแพงเด็กบัญชีอย่างเราก็เกรงกำไรโดยการเอาแหวนทองไปขายค่ะซึ่งคือแหวนของแฟนเก่าเราพอแม่เรารู้ก็ถามขายเหรอส่วนพ่อนี่ด่ายับเลยค่ะเอาของเขามาแล้วเลิกกับคือพ่อชอบคนนี้ค่ะเขาไม่พอใจที่เราเลิกกัน เรามันก็โยงมาถึงเรื่องโทรศัพท์ที่ใช้ทุกวันนี้ค่ะ ยอมรับค่ะว่ายังเป็นของแฟนเก่า จริงๆไม่ได้อยากให้เขาซื้อให้เพราะแพงแต่ด้วยโทรศัพท์เราพังจำเป็นจริงๆเลยรับค่ะ แต่คือเราไม่เข้าใจว่าพ่อกับแม่พูดทำไมว่าเอาของเขามาแล้วเลิกกับเขา ถ้าขอพ่อกับแม่ซื้อเขาก็ไม่ยอมซื้อให้ทั้งๆที่เราจำเป็นต้องใช้เรียนขนาดนั้น ต่างกับน้องเราโทรศัพท์พังวันเดียววิ่งแจ้นไปหาซื้อมาให้บอกเพราะน้องต้องเรียนแล้วเราล่ะไม่เรียนเหรอ เราไม่ค่อยมีของส่วนตัวหรอกค่ะ ส่วนมากอะไรที่พ่อแม่ซื้อให้หารสองกับน้องตลอดใช้ร่วมกันแต่มันก็จะได้เอาไปครองตลอด อย่างโน๊ตบุ๊คเราก็ช่วยผ่อนนู้นค่ะน้องเอาไปครองใช้คนเดียว สรุปเราผิดเหรอคะที่รับมา