ผมขอเล่าก่อนว่าผมเป็นคน sensitive มากเรื่องความรัก กลัวเจ็บมากเลยโสดมาเป็น 20 ปีแล้ว ผมเป็นพวกปอดแหกบอกตรงๆเลย หลายครั้งที่มีคนมาชอบผม แล้วผมก็ชอบเขา แต่ผมไม่ทำอะไรเลยไม่กล้าเข้าไปจีบ ผมก็ปล่อยทุกอย่างๆผ่านไป แต่คือผมก็เจ็บมาก ผมเจ็บมาเป็นปี ก็ดีขึ้น ลึกๆในใจ ผมก็ยังรู้สึกผิดมาก ทำไมปอดแหกต้องให้ผญมาบอกก่อนถึงจะยอมเป็นแฟน ผมเป็นคนใช้เหตุผลมากกว่าหัวใจเลยไม่กล้าบอกรักใครซักที.        จนเวลาล่วงเลยเข้าสู่วัยทำงาน ก็กะจะโสดไปตลอดชีวิตละเพราะผมกะจะไม่รักใครแล้วกลัวเจ็บอีก แต่แน่นอนเรื่องความรักมันห้ามกันไม่ได้ผมก็กลับมามีคนชอบอีกครั้ง. เขาเป็นผญที่สวยเก่ง รู้จักมาได้สองปีแล้ว ทำงานด้วยกัน ผมแอบชอบเขามาตั้งแต่แรก แต่ผมก็ขีดเส้นใต้ไว้แล้วว่าจะแอบชอบอย่างเดียว ไม่บอกไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อยากละทุกอย่างไป เริ่มแรกก็มีโอกาสได้คุยกัน ทำงานด้วยกัน แต่ก็คุยกันปกติ แต่ก็มีบางเหตุการณ์ที่ทำให้ผมคิดว่าเขาชอบผมเหมือนกัน แต่ก็อาจคิดเข้าข้างตัวเองเช่น เขาเดินอยู่ดีๆก็สดุดเก้าอี้ผม หกล้ม อันนี้ผมก็ไม่มั่นใจว่าสดุดล้มจริงหรือเปล่าก็ถามว่าเป็นอะไรไหมตามปกติ ผมก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะยังไงผมก็จะอยู่คนเดียว หรือว่าเวลาผมตอบคำถามอะไรได้ก็ดูดีใจเป็นพิเศษ หรือมีข่าวว่าผมจะลาออกก็ทำเสียงเศร้าถามมา แต่เวลาคุยงานกันหรือเวลาทำงานก็ไม่เห็นเขามองผมหรือแสดงอาการว่าชอบผมเลย ไม่เคยแสดงออกเลย ผมก็คิดว่าผมคงคิดเข้าข้างตัวเอง แล้วผมก็ไม่คิดจะจีบอยู่แล้วก็เลยไม่ได้อะไร ที่จริงผมเป็นคนคิดว่ารักแท้ไม่มีจริงหลอกนอกจากพ่อแม่ สักวันเขาเจอคนที่ดีกว่าก็ไป ไม่มีอะไรแน่นอน ผมเลยขีดเส้นใต้เอาไว้ว่าจะโสด ทุกจากการแอบชอบน่าจะน้อยกว่าตอนโดนบอกเลิก ผมเลยคิดว่าถ้าเขาแอบชอบผมเหมือนกันคงไม่นานก็คงเลิกชอบไปชอบคนอื่น เป็นสัจธรรมชีวิต ก็ทำงานเรื่อยๆจนมาจะ2ปีแล้ว ก็ปกติคิดว่าเขาคงเลิกชอบผมหรือไม่ได้ชอบผมแต่แรกอยู่แล้ว พอช่วงโควิดก็คนในบริษัทก็สลับกันมาทำงานแล้วแต่สะดวก จนกระทั่งอาทิตย์ที่แล้ว มีวันนึงเขาไม่ได้สังเกตุว่าวันนั้นผมมาทำงานด้วย เขาก็ถามเพื่อนที่ทำงานกับผมว่า ผมไม่ได้มาหรอวันนี้ทั้งที่ไม่มีงานอะไรที่ต้องคุยกัน  พอดีผมอยู่แถวนั้นได้ยินพอดี เพื่อนผญเห็นผมก็ชี้ว่าอยู่นั้นไง ผมมก็บอกไปว่าผมอยู่นี้ แล้วเขาก็ทำหน้าเจื่อนแล้วหันหน้าหนีกลับไปทำงาน ผมก็งงว่าอยู่ๆดี ถามถึงผมทำไม หลังจากนั้นมีโอกาสเจอกันผมกับเขาก็คุยเรื่องทั่วไป ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมก็เลยสงสัยว่าตกลงเขาชอบผมหรือเปล่านะ เหตุการณ์นี้ทำให้ผมย้อนไปถึงตอนสมัยมัธยมเลย ไม่กล้าขอคนที่ชอบเป็นแฟน เหมืนใน mv พูดไม่ค่อยถูกเลย. ผมก็เลยกลับมาถามตัวเองว่า อันนี้คือเขาชอบผมหรือแค่คิดเข้าข้างตัวเอง ผมก็ไม่ได้ดีอะไรขนาดนั้คือ แอบชอบผมมา2ปีแล้วจริงหรอ ที่จริงผมก็ชอบเขานะ แต่คือผมกลับรู้สึกแย่นะ ที่ได้ยินเขาถามถึงผมวันนั้น ทำให้ผมรู้สึกถึงอดีตที่เจ็บปวด คิดว่าเป็นไอ้งั่ง ที่ไม่กล้าบอกรักใคร หรือว่าผมคิดไปเองว่าเขาชอบผมเพราะเขาไม่เคยแสดงออกเลยว่าชอบผม