ปัจจุบันผมแลกเปลี่ยนอยู่ที่ญี่ปุ่นครับ ผมได้มีโอกาสไปเดทกับผู้หญิง 4 คน 2 ประเทศ 
คนจีนสองกับคนญี่ปุ่น ทุกคนมักชมว่าผมน่ารัก นิสัยดี (ผมไม่ได้เดทในเวลาเดียวกันนะครับ แบบเวลาผ่านไปจากคนเก่าแล้วผมเลิกชอบก็มาเจอคนใหม่) แต่ทุกคนคือเหมือนกันคือ ผมไม่กล้าสานต่อครับ ผมมักชอบไปสักพักแล้วความรู้สึกจะหายไปเองแต่ไม่ใช่ว่าไม่ติดต่อนะครับ แค่แบบไม่ทักไปคุยหรือจีบหรือชวนไปไหนแบบเก่าๆ น่ะครับ มีแค่อาจรีพลายสตอรี่เหมือนเพื่อนบ้างนานๆ ทักบ้าง ผมแค่คิดว่า พวกเธอจะเจอคนที่ดีกว่าผมได้ เพราะทุกคนน่ารัก และมีคนหล่อดูดีมากมายกว่าที่คู่ควรกับพวกเขามากกว่าผม ทั้งหนุ่มญี่ปุ่นหรือคนที่อยู่ที่นี่ตลอดไปได้ ผมเชื่อเลยหน้าตาระดับนั้นยังไงก็เจอหนุ่มหล่อๆ ดูดีได้ และประเด็นหลักๆคือผมต้องกลับไทยด้วย ผมแค่กลัวว่าถ้าผมเริ่มจีบแล้วได้เป็นแฟนจริงเราจะไปกันได้เหรอ ผมปอดแหกมาก ผมมีโอกาส แต่ผมไม่เคยคว้ามันไว้เลย คงเพราะผมเคยมีแฟนคนฝรั่งเศสที่ทำงานที่ญี่ปุ่นแล้วเพราะเรื่องที่ผมอยู่ญี่ปุ่นกลับเธอไม่ได้เพราะผมมาแค่ปีเดียว ทำให้เธอนอกใจผมไปคุยกับคนญี่ปุ่น หรือจะเพราะแฟนคนไทยที่นอกใจผมเหมือนกัน แล้วสิ่งที่เหมือนกันคือผู้หญิงที่เขามาหาผมคือระดับที่เรียกว่าน่ารัก สวยได้เลย ผมไม่ใช่คนหล่อหรือคนดูดีพอเจอแบบนั้นและเหตุการณ์ที่เลิก มันเลยยิ่งทำให้ผมไม่กล้าที่ ผมอยากมีแฟน ผมคิดว่าตัวเองมีโอกาสที่จะเริ่มกับใครสักคน แต่ผมก็แค่กลัวว่าผมจะต้องเป็นแบบเดิม