เอามาจากพระไตรปิฎกแต่ผมขออนุญาติเขียนแบบภาษาอ่านเข้าใจง่ายๆนะครับ

พระพุทธเจ้าสนทนาธรรมกับภิกษุว่า มีพระราขาสั่งประหารคนชั่วด้วยหอก 300 เล่มในตอนเช้า ผู้ประหารแจ้งพระราชาว่าคนชั่วยังไม่ตาย
พระราชาจึงสั่งประหารด้วยหอกอีก 300 เล่มในตอนเที่ยง ผู้ประหารแจ้งพระราชาว่าคนชั่วยังไม่ตาย 
พระราชาจึงสั่งประหารด้วยหอกอีก 300 เล่มในตอนเย็น ผู้ประหารแจ้งพระราชาว่าคนชั่วยังไม่ตาย 

พระพุทธเจ้าถามภิกษุถึงความรู้สึกคนชั่ว ภิกษุตอบว่าแค่ประหารด้วยหอกเล่มเดียวก็เจ็บปวดมากแล้ว แต่นี่โดนถึง 900 เล่ม
พระพุทธเจ้ากล่าวต่อว่าความเจ็บปวดนี้ไม่เทียบเท่าในนรกเมื่อคนชั่วตายไป
ภิกษุขอให้อุปมาต่อ
พระพุทธเจ้าจึงเปรียบหินในกำมือกับเขาหิมาลัย 
ความทุกข์ความเจ็บปวดบนโลก เทียบเท่าแค่ก้อนหินในมือ ส่วนความทุกข์ความเจ็บปวดในนรกเทียบเท่าเขาหิมาลัย

ตรงนี้ผมสงสัยครับว่าในนรกเราอุบัติขึ้นมาไม่มีรูปกาย ถ้าอย่างนั้นความทุกข์ในนรกก็เป็นเพียงเวทนาขันธ์เท่านั้นหรือครับ พระพุทธองค์ยังสอนต่อว่าในนรกสัตว์นรกมีนิสัยชอบกัดกินกันเอง และหากผู้ใดเข้าสู่วินิบาตแล้วโอกาสจะกลับมาเกิดเป็นมนุษย์น้อยกว่าเต่าตาบอดเอาคอลอดห่วงที่ลอยในทะเล

ทีนี้มีคำถามน่ะครับ ผมสงสัย จากที่อ่านพระไตรปิฎกแล้วเหมือนนรกจะมีทั้งรูป ทั้งนาม หรือจะเป็นไปได้ไหมว่านรกนั่นเป็นสถานที่แห่งใดแห่งหนึ่งในจักรวาลที่มีสภาพความเป็นอยู่ที่เลวร้ายตลอดเวลาจนกุศลธรรมไม่อาจเกิดขึ้นได้ บางทีผมก็สงสัยนะครับว่าหรือจริงๆแล้วนรกก็อยู่บนโลกนี้แหล่ะ ทุกวันนี้เราเห็นคนฆ่ากันด้วยการทรมานด้วยสารพัดวิธี อย่างใช้มีดกรีดอกแล้วควักหัวใจทั้งเป็น ถลกหนังหน้าออกทั้งหมดแล้วปล่อยให้ค่อยๆตาย หรืออย่างพวก isis ที่เอารถถังทับ เผาทั้งเป็น ถ่วงน้ำ เอาหินปา ผมอดสงสัยไม่ได้จริงๆว่าโลกก็คือนรก นี่ขนาดในยุคปัจจุบัน แล้วถ้าอีกสัก 3000 ปีข้างหน้า วันที่ไม่มีศาสนาแล้ว อกุศลจะมากแค่ไหน แล้วถึงยุคที่มนุษย์กัดกินกันเอง เมื่อนั้นดาวโลกก็ไม่ต่างจากนรกเลยนะครับ 

พอผมคิดแบบนี้มันก็เกิดความย้อนแย้งกันเอง แต่ธรรมะของพุทธองค์จะต้องไม่มีข้อย้อนแยงเลยอยากถามท่านที่ศึกษาธรรมว่าท่านมีความคิดเห็นเรื่องในนรกเป็นแบบไหนกันครับ เพื่อที่ผมจะเอามาปรับความคิดตัวเองให้ไม่ต้องสับสน ขอบคุณครับ