เราขอเล่าก่อนนะคะว่าตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคยชอบใครเลยค่ะ สมัยเด็กๆตอนป.6เราเคยมีคนที่ปลื้มอยู่คนนึง ย้ำนะคะว่าแค่ปลื้ม เรากับคนคนนั้นนิสัยเหมือนกันมากแต่ว่าเรามีบางอย่างที่แตกต่างกันสุดขั้วค่ะ จากนั้นความรู้สึกดีๆที่เคยมีให้มันเนี่ย ก็เริามกลายเป็นความหมั่นไส้ เพราะเหมือนกันเกินไป ฟีลเหมือนไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่อะไรประมาณนี้อะค่ะ มันชอบมองเราด้วยสายตาทำเป็นรู้ดี ก็เลยกลายเป็นว่าไม่ชอบขี้หน้ากันมาจนถึงปัจจุบันนี้ เอาล่ะค่ะ เล่าอดีตมาตั้งนาน ทีนี้มาถึงคนปัจจุบันบ้าง

คนปัจจุบันเนี่ยเราขอแทนว่ด.ช.Kแล้วกันนะคะ เรากับไอ้เคเนี่ยเรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาลจนตอนนีม.ต้นแล้ว เราแทบจะไม่เคยคุยกันเลยค่ะ เพราะเราเป็นคนเงียบๆทั้งคู่(กับคนที่ไม่สนิท) โอเค! ทีนี้พอมาถึงช่วงปิดเทอมปีโควิด  อยู่ๆวันนึงเราเกิดเบื่อหน่ายก็เลยไปไถเฟสเล่นก็ไปเจอโพสต์เพื่อนเราที่เพิ่งอัพโปรไฟล์์์ เราเลยเข้าไปส่องเฟสมันซักหน่อย แล้วก็เจอเฟสด.ช.เคอยู่ในลิสต์เพื่อนในเฟสของเพื่อนเรานี่แหละค่ะ เราก็เอ๊ะ?เราแอดมันไปเป็น10ชาติแล้วทำไมมันยังไม่รับ ด้วยความงองอย่างมากเราก็เลยทักไปถามเพื่อนว่าทำไมมันไม่รับแอด ไอ้เพื่อนเรามันก็เลยไปถามให้ซะเลย(ซึ่งเรากำชับไว้แล้วว่าไม่ต้องไปบอกเค;-;)แล้วสุดท้ายเคก็รับแอดค่ะ แต่ด้วยความอีโก้สูงของเราที่รับไม่ได้กับการไปขอให้คนอื่นรับแอด จึงอันเฟรนไอ้เคแม่มโลย ไม่เมคเซ้นเลยนะฮะ จากนั้น1อาทิตย์ด.ช.ก็แอดเรามาค่ะ ตอนที่เห็นนี่แบบ โอ้ยย ดีใจมาก กรูชนะแล้วว้อยยยย5555 ช่วงนี้นี่แหละที่เราได้คุยกับมันบ่อยขึ้น แต่ว่า*-*  เรื่องเรียนออนไลน์กับการบ้านจ้า ก็ถามแบบนี้แหละค่ะ ทุกวันซ้ำๆเดิมๆ แล้วก็ไม่ได้คุยกัน1สัปดาห์ก่อนเปิดเทอม ไปเรียนวันเเรก เรากับมันเลขที่คี่เหมือนกันเลยได้ไปเรียนวันเดียวกัน  พอเลิกเรียนก็ตามเคยค่ะมันทักมาหาเรา แต่ครั้งนี้เรารู้สึกแปลกๆเหมือนใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม ใจหายไปวาบนึง หน้าร้อน รู้สึกเหมือนควันออกหู5555 คราวนี้ก็ทักมาสุภาพหน่อยว่า ขอดูวิชาคณิตหน่อยคับ แต่สุดท้ายก็จบด้วยคำว่าเออ กับอิโมจิรูปนิ้วกลางเหมือนเดิม เราก็แอบนอยนิดนึงนะ คนอุตส่าห์ให้ลอกการบ้าน พูดดีๆด้วยไม่ได้อ่อ ก็เป็นแบบนี้ไปค่ะ จนกระทั่งวันนึงวันที่ความหวังของเราที่ให้ไอ้เคพูดดีๆกับเราบ้าลมันจะสมหวังขึ้นมา มันทักมาว่าวันนี้มีการบ้านอะไรคับ แค่นั้น มีความเล่นมุขนิดหน่อย แล้วก็มันก็พิมพ์มาว่า ข อบคุณนะ ย้ำนะคะ ข อบคุณนะ เราก็เอะใจนิดนึงว่ามันจะวรรคตรงขไข่ทำไม จากนั้นมันก็ทำให้เราเริ่มคิดค่ะ ว่ามันต้องการจะสื่อว่าขไข่เป็นชช้าง เราเรียนอยู่ห้องกิ้ฟมาตั้งแต่ม.1 ความจริงแล้วไอ่ผู้ชายพวกนี้มันหัวดีกว่าเราเยอะค่ะ การบ้านที่มันมาขอลอกเราอะทำแป๊ปๆก็คงเสร็จ เราก็คิดว่าคงขี้เกียจแหละ แต่ในใจลึกๆก็คิดว่า หรือมันจะแค่อยากคุยกับเราวะ แบบว่ามโนมาเว่อร์ อี๋มากกก แกคิดไรเนี่ยยย•~• วันต่อๆมาก็เหมือนเดิมค่ะ เค้าทักมาทุกวัน แต่ต่างกันตรงที่ความรู้สึกเราเนี่ยมันเปลี่ยนไป เรารู้สึกเหมือนแต่ละวันเราคาดหวังให้เค้าทักมาค่ะ  ซึ่งเค้าก็ทักมาได้ทุกวันค่ะ หาเรื่องทักมาจนได้ แต่ก็เรื่องเรียนเหมือนเดิมค่ะ. ไม่มีอะไรจะทักก็ทักมาว่ามีการบ้านไร การบ้านเสร็จยัง ถามคำตอบคำแล้วก็จบแชทไปค่ะ ถามว่าอยากทักไปมั้ย ก็อยากนะ แต่ก็กลัวจะไปรบกวนเค้า 

เขียนยาวมากเลย แงมๆ
เคค่ะ
จนถึงตอนนี้เราอยากรู้ว่าไอ้อาการแบบนี้มันคืออาการแบบชอบหรอคะ เราแค่อยากรู้เฉยๆค่ะ ไม่คิดว่าทั้งชีวิตนี้เราจะมาแอบชอบใคร ถึงชอบก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีเพราะนี่ก็เพิ่งม.3ต้องเรียนก่อนแหละจะให้มีแฟนก็เร็วไป คงได้เก็บเอาไว้เป็นความทรงจำดีๆ ❤
ปล.นี่ก็คิดว่าจะมาอินเลิฟไรตอนนี้ยะ เธอควรจะเอาเวลาตั้งกระทู้นี้ไปอ่านหนังสือสอบเข้าม.4ซะนะ🤞
ปล.2  ถ้าเขียนผิดหรือตกหล่นก็ขอโทษด้วยนะคะพอดีพิมพ์ในโทรศัพท์