โดโรธี เคานต์เป็นหนึ่งในนักเรียนผิวดำรุ่นแรกที่ได้เข้าเรียนโรงเรียนมัธยมของคนผิวขาว ชื่อโรงเรียนฮาร์ดดิง รัฐนอร์ธแคโรไลนาในปี 1957 เนื่องจากยุคนั้นยังมีกระแสการเหยียดผิวรุนแรง พวกนักเรียนและผู้ปกครองผิวขาวจึงมาตั้งขบวนรุมแกล้งเธอ



ในวันแรกที่เธอเข้าเรียน พ่อของเธอถูกขบวนชาวผิวขาวหยุดรถไม่ให้ไปจอดใกล้ประตูโรงเรียน (เพื่อบังคับให้โดโรธีต้องเดินผ่านขบวนคนที่ประท้วงเธอ) เพื่อนของครอบครัวชื่อเอดวิน ทอมกิ้นส์จึงอาสาเดินคุ้มครองเธอไป

พ่อของโดโรธีบอกให้เธอ “ยืดอกเดินอย่างกล้าหาญ” แต่ตลอดทางเธอก็ถูกพวกผู้ปกครองก่นด่าเหยียดผิว และถูกพวกนักเรียนล้อเลียน ถ่มน้ำลาย และเอาก้อนหินขว้าง
ในชั้นเรียนวันแรกโดโรธีได้พูดคุยกับนักเรียนหญิงผิวขาวสองคนจนเป็นเพื่อนกัน แต่ต่อมานักเรียนหญิงทั้งสองก็มาบอกว่าไม่สามารถเป็นเพื่อนกับเธอได้อีกต่อไป เพราะถูกกลั่นแกล้งหนักมาก

โดโรธีถูกแกล้งสารพัด ถูกเอาไข่ขว้าง เอาก้อนหินขว้าง ถูกถ่มน้ำลายลงข้าวกลางวัน ถูกเยาะเย้ยล้อเลียนไม่อาจเป็นอันเรียนได้ แม้พ่อเธอขับรถมารับก็ถูกเอาหินขว้างใส่รถจนกระจกแตกไม่มีใครมาช่วย

เธอทนเรียนได้สี่วันครอบครัวก็บังคับให้เธอออกจากโรงเรียนไปเรียนที่อื่น พ่อของเธอพูดว่า “เป็นความรักชาติ และรักมาตุภูมิที่ทำให้เราตัดสินใจส่งลูกสาวเข้าเรียนที่ฮาร์ดดิง เราอยากให้เธอเรียนต่อหากมีการการันตีความปลอดภัย (แต่ไม่มี)”

โดโรธีร่ำเรียนจนจบ เธอมีความชอบทางดูแลเด็กเล็ก และต่อมาได้ทำงานไต่เต้าจนเป็นรองประธานของ Child Care Resources Inc.
ปี 2006 มีผู้ชายคนหนึ่งติดต่อโดโรธี เขาบอกว่าเป็นหนึ่งในคนที่เคยรังแกเธอ ตอนนี้สำนึกผิดอยากขอโทษ ทั้งสองนัดทานข้าวกลางวันกัน เมื่อชายคนนั้นขอโทษเธอตรงๆ โดโรธีบอกว่า “ฉันยกโทษให้คุณนานแล้ว นี่เป็นโอกาสที่เราจะทำบางอย่างเพื่อลูกหลานของเรา” ต่อมานักเรียนหลายคนที่เคยแกล้งเธอก็พากันมาขอโทษ และในปี 2010 โรงเรียนฮาร์ดดิงได้ตั้งชื่อห้องสมุดตามชื่อของเธอ

 





ภาพการให้อภัย Dorothy Counts

:: ::: :::
สนใจอ่านเรื่องประวัติศาสตร์ สงคราม เรื่องต่างประเทศ กดติดตาม เพจ The Wild Chronicles ได้เลยนะครับ https://facebook.com/pongsorn.bhumiwat