คือแบบว่าโรงเรียนเราอ่ะค่ะ ตอนนี้คือเริ่มกีฬาสีแล้ว จัดเป็นโรงเรียนแรกในจังหวัดเลยค่ะ แล้วแบบงงมาก คืออะไรไม่รู้จัดแบบกีฬาปกติ ไม่มีคนเชียร์ แล้วที่แย่ที่สุดเลยนะคะ คือแบบจัดแข่งตอนพักอ่ะค่ะทั้งพักเล็กและใหญ่เลย เเล้วเรียนปกติ แล้วคือตารางแข่งเป็นเดือนๆเลย เราก็เป็นพี่สี ม.6 เราก็ต้องดูแลน้องตามน้องไปแข่ง แล้วคือแบบเรียนเสร็จเครียดๆ เสร็จแล้วก็ต้องไปตามน้องมาแข่ง พักก็ไม่ได้พักข้าวก็คือต้องกินตั้งแต่เช้าเลย แล้วก็คือต้องเป็นแบบนี้เป็นเดือนๆเลยเหรอคะ เครียดสุดๆ เรื่องสอบเข้ามหาลัยก็ต้องเตรียมเรียนก็ต้องตั้งใจ เจออะไรแบบนี้อีกเพลียสุดๆ  คือไม่พร้อมแล้วจะจัดทำไมอ่ะคะ จัดแล้วก็โยนภาระมาตกที่นักเรียน ไม่เหนื่อยไม่เดือดร้อนอะไรเลย เปิดพิธีขอให้ปรบมือให้คณะกรรมการ คณะการ ที่อุตส่าห์เหนื่อย  คือเหนื่อยอะไรอ่ะคะ แค่คิดอะไรง่ายๆ เหมือนจะแก้ปัญหาแต่ก็โยนภาระมาให้ ถึงเวลามายิ้มถ่ายรูปเอาหน้า สร้างภาพสุด คิดว่าโรงเรียนอื่นเขาจะแบบอิจฉา ชื่นชมไรงี้เหรอ เด็กโรงเรียนอื่นต้อง อิจฉา ปล่าวเลยค่ะ มันดูเป็นการออกมาแสดงความโง่ในรูปแบบการอวดเก่งอ่ะค่ะ ทุเรศสุดๆ แบบโรงเรียนเก่าเป็น100กว่าปี ไม่ใช่ว่าเก่าแล้วจะเก๋าทุกโรงเรียนนะ อันนี้มันออกโบราณ ผลที่ออกมาก็ ปังม๊ากกก~  ปังปินาศ //ยิ้มให้กับสถาบันโง่ๆของฉัน