การดำเนินชีวิตแต่ละเดือนแต่ละปีที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน ผมคิดมาโดยตลอดว่า ถ้าเราไม่สมหวังในความรัก มันก็ไม่น่าจะเป็นอะไรหรอกนะ
แต่ขออย่างเดียวในชีวิตนี้ เรื่องของการสร้างเนื้อ
สร้างตัวให้สำเร็จก่อนอายุ 30 ปี เราต้องสมหวัง!
    ก็มี สาว ที่ถูกใจแหละ แต่ก็ทำได้แค่มอง และมองอย่างเดียว แล้วปิดหัวใจตัวเองไม่ให้หลงรัก หรือหวั่นไหวกับสาวที่ตัวเองถูกใจผู้นั้นทุกครั้งที่ เจอหน้า ผมไม่สามารถที่จะไปพูด ไปจีบสาวที่ตัวเองถูกใจได้เลย นั่นก็เพราะว่า ผมรู้ตัวเองดี ว่าตัวเองฐานะไม่ดี ยังต้องใช้เวลาสร้างฐานะจนกว่าจะดีร่ำรวย อีกหลายปี ซึ่งมันเป็นอะไรที่ทรมานมากกับการสร้างฐานะของตัวเองจนกว่าฐานะ จะดีเหมือนกับคนทั่วไป ถึงจะสามารถมีความรักได้ ถึงตอนนั้นสาวที่ผมถูกใจก็อาจจะมีแฟนไปแล้ว กว่าฐานะผมจะดี ซึ่งผมเองก็เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้กับความไม่สมหวังในรักนี้แล้วล่ะ และผมเองก็เข้าใจดีว่า เงิน คือ ทุกสิ่งทุกอย่างของความรักขาดเงิน ความรักก็ไปต่อไม่ได้ สำหรับสมัยนี้ เงิน คือ  สิ่งจำเป็นต่อความรัก!
     ก็คิดอยู่ว่า โชคชะตา อาจไม่ลิขิตให้ตัวเองมีรัก
อาจจะลิขิตให้ตัวเองต้องอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตก็ได้ ก็อดคิดไม่ได้ว่า มันอาจจะเป็นเช่นนั้นก็ได้ ซึ่งผมเองก็ปลงใจไว้แล้วล่ะ...