ผมมีภรรยายุ่คนนึงคบกันมาได้ประมาน10ปีมีลูกด้วยกันสองคนแต่ภรรยาผมเป็นคนเจ้าชู้มากๆมีลูกติดอีกสองคนแต่ผมไม่ได้ซีเรียจเพาะคิดว่าความรักที่เรามีหัยเค้าจะทำหัยเค้าหยุดความเจ้าชู้ได้แต่ผมก็คิดผิดตลอด10ปีที่ยุ่กันมาเค้าแอปไปนอนกับผู้ชายคนอื่นไม่ต้ำกว่า30คนแต่ผมก็หัยอภัยเค้าทุกครั้งเพาะผมรักเค้ามากสุดหัวใจและสงสารลูกถ้าเราอย่าร้างกันไปจึงยอมทุกๆอย่างเพื่อทำหัยเค้ายุ่กับเราจนมาล่าสุดเค้าก็ทำอีกเหมือนเคยแอปไปนอนกับคนอื่นจนเราทนไม่ไหวด้วยความกดดันที่เก็บสะสมมานานจึงได้พรังมือทำร้ายเค้าไปผมรู้สึกสำนึกและเสียใจมากจนแม่เค้ารับภรรยาผมกับไปยุ่บ้านและกีดกันผมไม่หัยผมเจอภรรยาอีกผมเข้าจัยว่าผมผิดที่ทำร้ายภรรยาแต่พ่อแม่เค้าไม่เคยถามผมสักคำว่ามีเหตุผมอะรัยที่ทำแบบนี้สุดท้ายเค้าก้ยุหัยภรรยาเลิกกับผมแต่ผมก็ยังตามง้อขอคืนดีกับภรรยาผมอีกเพาะผมรักเค้ามากเราคุยกันรู้เรื่องภรรยาก็รับปากว่าจะกับมายุ่ด้วยกันเหมือนเดิมแต่ขอแยกกันยุ่สักพักผมก็okแล้ะดีใจที่ภรรยาจะกับมาสักวันนึงแต่แล้วจู่ๆภรรยาผมก็หายตัวไปติดต่อไม่ได้อีก2วัน2คืนก็คงไปกับผู้ชายอีกเช่นเคยผมเสียใจมากและออกตามหาเค้าโดยไม่ได้กินได้นอนจนเค้ากับมาผมก็ไปดักรอแถวบ้านเค้าหวังว่าจะได้คุยปรับความเข้าใจกันแต่ก็ถูกกีดกันจากพ่อแม่เค้าอีกจนผมต้องทำทุกวิถีทางเพื่อจะได้เจอเค้าอีกครั้งจนได้เจอแต่พอเค้าเห็นหน้าผมกับวิ่งหนีผมเหมือนผมเป็นตัวอะรัยผมน้ำตาไหลเลยและขอหัยเค้าอย่าหนีผมเลยถ้าหมดรักกันแล้วผมก็อยากได้ยินจากปากเค้าว่าจะเลิกกับผมสูดท้ายวันนั้นก็มาถึงเราเลิกกันผมเสียใจที่สุดในชีวิตและคิดฆ่าตัวตายแต่หน้าลูกก็ลอยมาผมจึงเปลี่ยนใจต่อจากนี้ชีวิตที่เหลือของผมจะทุ่มเทหัยลูกทั้งสองคนแต่ตอนนี้ผมยังรักและคิดถึงเค้ามากนอนไม่เคยหลับเลยสักคืนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆคิดว่าผมควรจะทำยังงัยต่อดีคับตอนนี้ผมก็ยังทำใจไม่ได้