คือผมมาบวชเรียนที่วัดเเห่งหนึ่ง เเล้วมีเพื่อนที่เป็นเณรชวนว่าออกไปกินหมู่กระทะตอนกลางคืนมั้ย เเต่ผมบอกว่าไปไม่ได้คิดอะไรเลยคิดได้เเต่ว่าคงสนุก เเล้วผมก็เเอบไปเที่ยวกลางคืน พอกินเสร็จก็กับมาใส่จีวรปกติ เเล้วผ่านมาหลายวันผมคิดมากว่าที่เราทำเเล้วมันผิดมั้ย ผมก็เลยไปบอกพี่เณรว่าผมบาปมั้ยเเล้วผมยังเป็นเณรอีกมั้ยพี่เณรบอกว่าบาปเเต่ไม่รู้ว่ายังเป็นเณรรึป่าว เเต่ตอนนั้นผมคิดเเต่สนุกไม่ได้คิดจะสึกเลย ที่ผมทำไปนั้นผมก็รู้สึกผิด ผมไปนั้งขอโทษพระพุทธรูปทุกวันเวลาสวดมนต์ทำวัดตอนเย็นว่าผมขอโทษ ผมทำไปเพราะไม่ได้คิดว่าบาปคิดได้ว่าอยากสนุก ผมบอกพระพุทธรูปว่าบาปนั้นผมยอมรับเเต่ขอให้ผมยังเป็นเณรก็พอ ผมรู้สึกผิดมาก อยากย้อนเวลาเเล้วไปตบตัวเองบอกว่าอย่าทำเเบบนี้มันผิดมันบาป  เเล้วผมก็ต่อศีลมาหลายครั้งเเล้วเวลาวันพระ เเต่ในใจผมว่าต่อศีลไปก็ปล่าวประโยชน์เพราะเราไม่รู้เป็นสามเณรรึป่าว ผมก็นึกเสียใจอยากจะสึกนั้นเเหละเเต่ยังเรียนไม่จบที่ไม่อยากออกกลางคัน กลัวพอเเม่เสียใจผมคิดมากเหลือเกิน อยากถามผู้รู้ว่าผมยังเป็นสามเณรรึป่าว เเล้วต่อศีลเเล้วจะกลับมาเป็นสามเณรรึป่าว  ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอีกเเล้ว เเละเณรคนนั้นมาชวนอีกหลายครั้งเเล้วเเต่ผมก็บอกไม่ไปเเล้วเพราะผมคิดได้เเล้ว ว่ามันบาป