ตอนผมบวชหน้าไฟให้ย่าที่เสียนั้นผมเป็นสามเณรวันนั้นผมพยายามทำให้สำรวมที่สุดไม่พูดถ้าไม่มีใครถาม เขาให้ทำอะไรก็ไป แต่ตอนช่วงนั้นแม่ผมหยิบซองขาวจากไหนไม่รู้มาหนึ่งซองแล้วบอกกับผมว่า“ให้โยมพ่อถือไว้ดีกว่านะเณร”ผมก็ไม่รู้เรื่องคิดว่าคงเป็นซองที่พ่อจะเก็บเองจากญาติที่มาทำบุญให้ผมที่เป็นเณรแต่พอสึกตอนเย็นกลับบ้านรู้ตัวว่าเงินนั่นเขาทำบุญให้ผมที่เป็นเณรแต่แม่ผมเป็นคนรับแล้วพอไปศึกษาว่าสามเณรรับเงินจะขาดจากความเป็นเณรเลยกังวลว่าต่อไปผมจะมีโอกาสบวชพระหรือเณรได้อีกหรือเปล่าครับ?

ตอนนั้นถ้ารู้ว่าเขาจะเอามาให้ผมโดยตรงผมคงไม่รับแน่ๆแต่ตอนั้นผมเองก็มึนๆด้วยเลยงงไปหมด มารู้ตัวก็ตอนหลังสึกได้2วันนี่ล่ะครับ