ผมเกิดมาในครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่ผมอายุได้4-5ขวบ​(เกิดมาด้วยความผิดพลาดคับ)​ แม่ก็แยกทางกับพ่อไปมีครอบครัวใหม่ที่ดีมีลูกไปแล้ว​ไม่สนใจแลหลังผมเลย ผมทักแม่ไป​ แม่ก็จะบอกตลอดว่า​ต่างคนต่างอยู่​ เป็นปกติของคนที่แยกทางกันรึป่าวคับ?.... ส่วนพ่อผมก็ไม่เคยเลี้ยงหรือสนใจผมเลยคับมีแต่ปู่กับย่าที่เลี้ยงผม​ ซึ่งผมถูกเลี้ยงมาด้วยความรุนแรงคับไม่มีใครรักผมเลย​ เลี้ยงทิ้งๆขว้างๆเอะอะตี​ พ่อผมก็ออกจากบ้านไปได้5ปีเค้าก็กลับมาพร้อมแม่เลี้ยง​ ซึ่งผมไม่รู้จะทำตัวยังไง​ แม่เลี้ยงคือไม่สนใจผมเลยครับเหมือนจะเกลียดผมด้วย​ เค้าจะบอกตลอดว่าไม่อยากยุ่งด้วย​ ไม่อยากวุ่นวายด้วย​พ่อก็ไม่แคร์ด้วย... เงินพ่อไม่เคยลอดมาถึงผมสักบาท(ส่วนข้าวทั้งหลายผมจะกินของเหลือทั้งหมดครับ)​ พอญาติพี่น้องฝั่งแม่เลี้ยงมา​เค้าก็จะบอกว่าผมเป็นน้องชายตลอด​ ผมแอบอยากฆ่าตัวตายนะคับ​ รอบข้างผมมันทำให้ผมทรมาณเหลือเกิน​ ผมขาดความอบอุ่นในใจ​ ไม่มีใครอยากยุ่งกับผม​ เรื่องเรียนก็ไม่มีใครสนับสนุน​ ที่โรงเรียนผมก็โดนบูลลี่​  สิ่งที่ทำให้ผมหมดอาลัยอาวรที่สุดคือ​ ตอนผมอายุ11ปี​ ผมเดินตามพ่อ​ ติดพ่อเพราะด้วยความเปนเด็ก​อะครับ​ ผมโดนพ่อผลักพร้อมกับคำว่า​ "ตามอะไรนักหนา​ รำคาญ"..... เรื่องทั้งหมดก็ส่งผลให้ผมเป็นคนก้าวร้าวและรุนแรง​ ผมผิดรึป่าวคับ...