ตามหัวข้อเลยค่ะ มีย้านไหนที่แยกกันอยู่โดยที่ไม่ได้หย่าบ้างคะ

ส่วนตัวเราแต่งงานมา4ปี มีลูกด้วยกัน1คน เราอายุ26สามีอายุ39ค่อนข้างห่างกัน ประเด็นคือเราเปนคนค่อนข้างขี้น้อยใจอยากให้สามีสนใจและใส่ใจเราบ้าง อยู่บ้านคุยกันนับคำได้ เลี้ยงลูกก้อเหมือนเลี้ยงอยู่คนเดียว งานก้อต้องทำ งานบ้านก้อไม่ขาด วงจรชีวิตเราคือ ตื่นมาพาลูกกินข้าว ไปส่งลูก(ฝากเลี้ยง) ไปทำงาน เลิกงาน รับลูก พาลูกเข้านอน ชีวิตเรามีอยู่แค่นี้ ส่วนสามีที่เราเห็น ตื่นมารูดทอสับ กินข้าวก้อรูดทอสับ ออกไปทำงาน กลับบ้านมาก้อรูดทอสับ กว่าจะเข้านอนเรากับลูกก้อหลับ อย่าพูดถึงเรื่องxxxเลย ต่างคนต่างหลับ บางทีเรารอ แอบนอนร้องให้ว่าเมื่อไหร่จะเปนเวลาที่เขาให้เราแบบเต็มที่ แล้วเราก้อน้อยใจ เครียด อาจมีพฤติกรรมต่อต้านบ้างแบบ หน้าบึ่ง แบบว่าอยากให้รุ้ว่างอน แต่เขากลับมองว่าเรานิสัยไม่ดี กลายเปนทะเลาะกัน แล้วเขาก้อเอาเรื่องที่ทะเลาะกันไปเล่าไปปรับทุกข์กับเพื่อน(ผญ) เรายิ่งน้อยใจ และรุ้สึกว่าไม่เกียจเรา ด่าเราต่อว่าเรา พอเรารู้ว่าเขาปรึกษากันปรับทุกกันเราไม่พอใจ เราน้อยใจเราก้อต่อว่าเขา ว่าเขาวางตัวไม่ถูก ไม่ให้ความสำคัญเราเห็นคนอื่นดีกว่า กลับกายเป็นว่า เราไปลามปามถึงเพื่อน(ผญ)เขา กลายเปนเรื่องทะเลาะกันมาเป็นเดือนๆ เขาเลยขอหย่าและแยกกันอยู่ แต่เราไม่อยากเริ่มต้นและนับนึ่งใหม่ เลยคิดว่า ลองห่างกันและแยกกันอยู่ มันจะโอเคกว่ามั้ย สงสารลูก สงสารใจตัวเอง เราต้องการความรักอยู่ตลอดเวลาเราแค่น้อยใจ............