คือเราเป็นคนที่แบบตอนประถมจะพูดมาก
มากจนเพื่อนรำคาญอะค่ะแล้วตอนนั้นดื้อ
ดื้อมากๆแบบแกล้งเพื่อนกัดเพื่อนแขนเขียว ต่อยเพื่อนผู้ชาย แล้วก็ทำประตู
ห้องน้ำโรงเรียนพังกับเพื่อนกลุ่มเดียวกัน
อีกประมาณ3-4คน เล่นซ่อนแอบในห้อง
สมุดวิ่งกันเสียงดังจนครูได้ยินแล้วก็
โดนเรียกไปตีด้วยหวายแช่เยี่ยว
อันนี้คือตอนป.6ค่ะ พอขึ้นม.1มา
จู่ๆก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน.จากคนที่
ดื้อพูดมากเกเร.กลายเป็นว่าเป็นคน
พูดน้อยเงียบๆนิ่งๆไม่ค่อยยิ้ม
ทำหน้านิ่งตลอดเวลาจนไม่ค่อยมีไคร
กล้ามาคุยด้วยเท่าไหร่แต่กับเพื่อนเรา
ยิ้มปกตินะคะขำปัญญาอ่อนไปเรื่อย
เป็นแบบนี้จนถึงม.3คือปัจจุบันนี่แหละค่ะ
เราอยากเปลี่ยนตัวเอง ไห้กลับมาสดใส
ร่าเริง อยากเป็นคนกล้าพูดกล้าแสดงออก
แต่เราทำไม่ได้ค่ะ เรากลัว กลัวว่า
สิ่งที่ทำไปมันจะไม่ดีจะไม่ถูกต้อง
เราพยายามที่จะลองชวนคนอื่นคุย
แต่แบบคุยกันได้แปปเดียวแล้วก็หาย
ต่างคนต่างหายไปจากกันอะค่ะ
หรือเป็นเพราะเราชวนคุยไม่เก่ง
จึงทำไห้หลายๆคนเบื่อ ส่วนเรื่องแฟน
อะไรแบบนี้หลายๆคนก็คงจะมีแหละ
แบบปั้บปี้เลิฟไรงี้ เราก็เคยมีค่ะ
แต่เดี๋ยวจะมาเล่าต่อในกระทู้ต่อไปนะคะ
.
.
เราอยากรู้ว่าทำยังไงถึงจะกล้าแสดงออก
เราอยากรู้ว่าชวนคุยแบบไหนเขาถึงไม่เบื่อ
เราอยากรู้ทำไมเราถึงไม่ค่อยยิ้ม
.
.
หรือเราควรถามตัวเองก่อน
แต่นั่นแหละค่ะเราถามแล้วถามอีก
เราก็หาคำตอบไม่ได้เลยค่ะ