สวัสดีค่ะ นี่เป็นความรู้สึกที่เราอัดอั้นสุดๆ เราชอบพี่คนหนึ่งมากๆ แต่เราไม่กล้าแสดงออกมากกลัวเขาจะเปลี่ยนไป
กลัวเขาจะไม่ชอบเรา แต่บางทีเขาก็มาทำให้คิดมากเราก็แอบคิดว่าเขาคงไม่ได้รู้สึกอะไร ทุกวันเวลาจะเข้าออฟฟิศเรามักจะเจอกันทุกวัน
และเดินไปด้วยกัน บางทีเราก็เนียนอยากเจอเขา แต่ส่วนใหญ่จะเจอโดยบังเอิญมากกว่า บางทีเราซื้อของเขาจะยืนรอแบบเงียบๆยิ้มๆ
เราก็แอบงงปนดีใจเบาๆที่เขารอ เขารอเราทุกครั้งเลย เขารอตามมารยาทหรือเปล่าคะ?  เวลากลับบ้านเราก็จะเดินกลับด้วยกัน
บางทีเขาจะยืนจัดนู้นจัดนี่เหมือนจะรอเรา เราก็บอกกลับด้วยกันมั้ยคะ เขาก็ตอบครับแล้วรีบเดินมาข้างๆเรา
เขาเงียบเวลาอยู่กับคนมากๆ แต่พูดมากเวลาคุยกับเรา บางทีก็นิ่ง บางทีก็มาทำให้คิดมาก เขาเป็นคนขี้อายมากเราเลยดูเขาไม่ออก
ว่าเขาคิดอะไร บางทีเรานั่งกินข้าวคนเดียวเขาก็จะมานั่งตรงข้ามแต่ไม่พูดอะไร กินแบบเงียบๆ เราก็รู้สึกดีนะแต่ก็คิดแหละว่าเขาทำตามมารยาทอีกแน่ๆ
ถ้าวันไหนเขามาสาย เราก็จะเดินช้าๆมองทางไปว่าเขามาหรือยัง ทำไมไม่มาเดินด้วยกัน บางทีหันหน้ามาเจอกันก็ยิ้มให้กันบ้าง
บางทีเราซื้อของกินก่อนกลับบ้าน เขาก็มาถามว่ากินอะไรเขาก็สั่งด้วย ทั้งๆที่เขาเองหน้าตาไม่ได้ดูหิวเลยเสร็จแล้ว
ก็เดินกลับบ้านด้วยกันเช่นเคย บางทีเขาก็ดูทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่ใกล้เราถ้าเราไม่ชวนคุย เราทำให้เขารำคาญมั้ย?
บางทีถามอะไรไปก็ยิ้ม บางทีก็มาอยู่ใกล้ๆเราแต่นิ่งซะงั้น ยังมีอีกหลายอย่างที่ทำเราว้าวุ่นสุดๆ เขาขี้อายมากๆเราเลยดูไม่ออกจริงๆค่ะ
ว่าเขาคิดยังไง เขายังไม่มีใครเราเองก็ไม่กล้าเข้าไปจีบหรือจู่โจมมากกลัวเขาจะมองเราไม่ดี เราเห็นเขาทุกวัน
เราอยากจะบอกพี่เขาให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยว่าชอบมาก แต่ก็ทำไม่ได้ เขาเองก็ยังไม่ชัดเจนว่าที่ทำไปทั้งหมดแค่มารยาทหรือเปล่า
นานๆที่เราจะรู้สึกแบบนี้กับใคร เราควรทำยังไงดี เดินหน้าหรือปล่อยไปแบบนี้เรื่อยๆดีคะ ? แล้วเขารู้สึกยังไงกับเรากันแน่
เราเดาใจผู้ชายไม่เก่งยิ่งคนขี้อายมากแล้วยิ่งไม่รู้เลยค่ะ  เราชอบพี่เขามากจริงๆ มีทางสมหวังบ้างมั้ยเนี่ย T_T