เป็นอีกคนที่มีประสบการณ์กับตัวเอง..
ขอยกตัวอย่างเรื่องของตัวเองนะคะ
เริ่มแรกเลย...
รุ้จักกับแฟนมา1ปี ในระยะ1ปีคุยผ่านเฟสโทรศัพท์ตลอด เหมือนแฟนทั้งๆไปยังไม่มีการนัดแนะเจอกัน แต่คุยตลอดตอนนอนก้กลับคาสายทุกวัน จนได้มีโอกาสนัดเจอกัน มีอะไรกัน ยอมรับว่ามีความสุขมาก เรานัดเจอกันบ่อยขึ้นเดือนละครั้ง แต่ไม่ใช่ว่าจะมีอะไรทุกครั้งนะค่ะ บางครั้งไม่มีอะไรก้มี จนเราคิดว่า เออว่ะ ผช คนนี้
ดี ไม่คิดอะไร จนต่อมาแต่งงานกัน บอกตรงๆว่ามีอะไรกันเดือนละครั้ง ย้ำ ขนาดพึงแต่งงานนะ จนลืมไปเลยว่ามีอะไรกันล่าสุดตอนไหน รุ้ว่าท้อง ได้2เดือนหลังจากนั้นก้ไม่มีอะไรกันเลย ไอ้เราก้เข้าใจว่าคงกลัวลูกเป็นอะไรเพราะเราอยากมีลูกมาก จนคลอดได้ 3เดือน มีอะไร กัน1ครั้ง จากนั้นจนมาถึงตอนนี้4ปีกว่าเเล้วยังไม่มีอะไรกัน แต่สามีน่าจะช่วยตัวเองแหละ ถ้าจำไม่ผิดตั้งแต่คบจนตอนนี้6ปีกว่ามีอะไรกันไม่ถึง20ครั้งได้ จริงๆ และที่สำคัญสามีเป็นคนทำไม่ถึง3ครั้ง ส่วนมากเราจะทำ เอง จนเครียด แิบน้อยใจร้องไห้ทุกวัน ปรึกษาหลายคนเพื่อหาทางออกเพื่อให้ตัวเองสบายใจ คิดมากสุดๆ บางคนบอกนอกใจ, เกย์, ป่วย เรากลับมาถามตัวเอง ถึงพฤติกรรมสามีว่าเข้าค่ายอะไร
..ประเด็น. นอกใจ ถ้ามีน้อยจริง 3ปีละ ทำไมเราไม่รุ้อะไรเลย ก่อนไปทำงานก้หอม เที่ยงโทรหา ไปไหนมาไหนบอก ก่อนกลับถามว่าจะจะกินไร กลับบ้านทุกวัน วันหยุดก้อยุ่กับเรา ตังก้ให้ทุกเดือน ตามสลิป แต่อาจจะติดโทรศัพท์ปกติ ถ้าสมมุติมีผญ กินนอกบ้านนะ คงไม่อยุ่กับเรา คงไปนานละ เพราะเราก้เคยมีแฟนคนที่ผ่านมามันมีผญ ไม่ถึงเดือนเรื่องก้แดง แต่นี้3-4ปีละ ทำไม่เราไม่รุ้สึกว่ามันเเอบไปกินเพราะเราเช้คตลอด ถ้ามีก้เก่งมากจริงๆ
.. ประเด็น เกย์ อันนี้ไม่น่าใจ ไม่รุ้ ว่าเกย์มันเป็นเป็นลักษณะไง
.. ประเด็น.. ป่วย เราก้ถาม ก้บอกไม่ป่วยแต่มียาเสริมฮอลโมนนะ ยาบำรุงไม่รุ้เกี่ยวป่าว
_____สรุปคือ เครียด หาคำตอบไม่ได้ ถามทีไรทะเลาะกันทุกที บอกแค่ว่าไม่มีอารมณ์ถ้าว่าไม่มีอารมณ์ทำไมช่วยตัวเอง ทำไมสะดุง เวลาจะเข้าดายเข้าเข็มหันหลัง แต่พอเราร้องไห้ก้เอามือมาจับหัว เหมือนในใจคิดอะไร เขาเป็นอะไรกันแน่ เราเครียดมากจริงๆ ยอมนับว่าต้องการเพราะเรากับแฟน 30ต้นๆเอง
พ... จนมาถึงตอนนี้เริ่มชิน และพยายามที่จะเข้าใจสามี ไม่อยากรุ้ไม่อยากถาม คือตั้งสติ
คิดๆๆๆๆ ถามตัวเอง ว่าสิ่งที่เราเจออยุ่คืออะไรคิดในสิ่งดีๆ คือตอนนี้เรากับเขาเป็นยังไง ทุกอย่างเขาทำหน้าที่ดีมากทุกเรื่องเป็นหัวหน้าครอบดูแลเรากับลูก ยกเว้นเรื่องบนเตียงที่เขาไม่สามารถทำตามใจเราได้ถ้าเป็นแบบนี้เราจะรับได้ไหม ถ้าตัวเองว่าจะอยู่กับเขาได้ไหม..
ตรงๆๆๆเลย ไม่ได้สร้างภาพนะค่ะ ถามว่าโอเคมันก้โอเคแหละ แต่ในใจจริงลึกเราก็แิบน้อยใจอยุ่ดีคิดอยุ่ดี แต่ที่ทำให้อยุ่ได้ทุกวันคือเราอยากอยุ่กับเขา อยากดูแลเขา รักเขา ถ้าจะไม่มีก้คงต้องยอม ตราบใดที่ไม่มีมือที่3เข้ามาเกี่ยวนะ ก้รับได้ พยายามไม่คิด เพราะหลายๆเรื่องมันชดเชยกันได้อยุ่ถึงแ้มันจะ0.0000001%ที่มีในโลกก้จะทำใจยอมรับคนทุกคนมีเรื่องราวแตกต่างกันทุกคนเจอเรื่องทุกคนอยุ่ที่ใครจะเจอแบบไหนไม่มีอะไรที่เป็นไปได้หรือเป้นไปไม่ได้ มันเกิดขึ้นได้หมด ขอเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนๆที่เผชิญหน้ากับปัญหาแบบนี้ทุกคนให้เข้มแข็งเละสุ้กับโลกแห่งความจริงและมองแฟนคนให้ลึกๆว่าเขาเป็นคนแบบไหน ไม่จำเป็นต้องให้เขามาเข้าใจเรา เราตั้งหากที่ต้องพยายามเข้าใจเขา เพราะอะไร.. ก้เพราะเรารักเขาไง หรือบางคู่อาจฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งทำให้เจ็บเพราะจับได้แล้วก้ปล่อยให้ทุกอย่างมันเป้นไปตามใจเรา.. ถึงจุดๆหนึ่งเราจะเข้าใจ และไม่จำเป็นต้องปรึกษาหรือถามใครเลย จริงๆ เราใจตั้ดสิ้นเเลยเลือกทางเดินเอง ว่าจะไปต่อไง ส่วนกรณี แอดมิน นี้เลือกที่จะยอมรับและสู้เขาจะรักหรือจะไปทำอะไรเล่นละครเนียนขนาดไหนเราไม่สน สนแค่ว่าที่เราอยู่ทุกวันเพื่อได้อยุ่กับใครมากกว่า อาจดูโง่ในสายตาใครๆแต่จริงๆและชีวิตคนเรามันเลือกไม่ได้มากนักหรอก ไม่มีอะไร การันตีได้ว่าเลิกกับคนนี้คนต่อไปจะดี มันก้จะอยุ่ในวังวนเดิม
สุ้ๆ สุ้ๆ ค่ะ
#เหตุผลเพราะ... รัก คำเดียวจริงๆ
เรื่องบนเตียง
ขอยกตัวอย่างเรื่องของตัวเองนะคะ
เริ่มแรกเลย...
รุ้จักกับแฟนมา1ปี ในระยะ1ปีคุยผ่านเฟสโทรศัพท์ตลอด เหมือนแฟนทั้งๆไปยังไม่มีการนัดแนะเจอกัน แต่คุยตลอดตอนนอนก้กลับคาสายทุกวัน จนได้มีโอกาสนัดเจอกัน มีอะไรกัน ยอมรับว่ามีความสุขมาก เรานัดเจอกันบ่อยขึ้นเดือนละครั้ง แต่ไม่ใช่ว่าจะมีอะไรทุกครั้งนะค่ะ บางครั้งไม่มีอะไรก้มี จนเราคิดว่า เออว่ะ ผช คนนี้ดี ไม่คิดอะไร จนต่อมาแต่งงานกัน บอกตรงๆว่ามีอะไรกันเดือนละครั้ง ย้ำ ขนาดพึงแต่งงานนะ จนลืมไปเลยว่ามีอะไรกันล่าสุดตอนไหน รุ้ว่าท้อง ได้2เดือนหลังจากนั้นก้ไม่มีอะไรกันเลย ไอ้เราก้เข้าใจว่าคงกลัวลูกเป็นอะไรเพราะเราอยากมีลูกมาก จนคลอดได้ 3เดือน มีอะไร กัน1ครั้ง จากนั้นจนมาถึงตอนนี้4ปีกว่าเเล้วยังไม่มีอะไรกัน แต่สามีน่าจะช่วยตัวเองแหละ ถ้าจำไม่ผิดตั้งแต่คบจนตอนนี้6ปีกว่ามีอะไรกันไม่ถึง20ครั้งได้ จริงๆ และที่สำคัญสามีเป็นคนทำไม่ถึง3ครั้ง ส่วนมากเราจะทำ เอง จนเครียด แิบน้อยใจร้องไห้ทุกวัน ปรึกษาหลายคนเพื่อหาทางออกเพื่อให้ตัวเองสบายใจ คิดมากสุดๆ บางคนบอกนอกใจ, เกย์, ป่วย เรากลับมาถามตัวเอง ถึงพฤติกรรมสามีว่าเข้าค่ายอะไร
..ประเด็น. นอกใจ ถ้ามีน้อยจริง 3ปีละ ทำไมเราไม่รุ้อะไรเลย ก่อนไปทำงานก้หอม เที่ยงโทรหา ไปไหนมาไหนบอก ก่อนกลับถามว่าจะจะกินไร กลับบ้านทุกวัน วันหยุดก้อยุ่กับเรา ตังก้ให้ทุกเดือน ตามสลิป แต่อาจจะติดโทรศัพท์ปกติ ถ้าสมมุติมีผญ กินนอกบ้านนะ คงไม่อยุ่กับเรา คงไปนานละ เพราะเราก้เคยมีแฟนคนที่ผ่านมามันมีผญ ไม่ถึงเดือนเรื่องก้แดง แต่นี้3-4ปีละ ทำไม่เราไม่รุ้สึกว่ามันเเอบไปกินเพราะเราเช้คตลอด ถ้ามีก้เก่งมากจริงๆ
.. ประเด็น เกย์ อันนี้ไม่น่าใจ ไม่รุ้ ว่าเกย์มันเป็นเป็นลักษณะไง
.. ประเด็น.. ป่วย เราก้ถาม ก้บอกไม่ป่วยแต่มียาเสริมฮอลโมนนะ ยาบำรุงไม่รุ้เกี่ยวป่าว
_____สรุปคือ เครียด หาคำตอบไม่ได้ ถามทีไรทะเลาะกันทุกที บอกแค่ว่าไม่มีอารมณ์ถ้าว่าไม่มีอารมณ์ทำไมช่วยตัวเอง ทำไมสะดุง เวลาจะเข้าดายเข้าเข็มหันหลัง แต่พอเราร้องไห้ก้เอามือมาจับหัว เหมือนในใจคิดอะไร เขาเป็นอะไรกันแน่ เราเครียดมากจริงๆ ยอมนับว่าต้องการเพราะเรากับแฟน 30ต้นๆเอง
พ... จนมาถึงตอนนี้เริ่มชิน และพยายามที่จะเข้าใจสามี ไม่อยากรุ้ไม่อยากถาม คือตั้งสติ
คิดๆๆๆๆ ถามตัวเอง ว่าสิ่งที่เราเจออยุ่คืออะไรคิดในสิ่งดีๆ คือตอนนี้เรากับเขาเป็นยังไง ทุกอย่างเขาทำหน้าที่ดีมากทุกเรื่องเป็นหัวหน้าครอบดูแลเรากับลูก ยกเว้นเรื่องบนเตียงที่เขาไม่สามารถทำตามใจเราได้ถ้าเป็นแบบนี้เราจะรับได้ไหม ถ้าตัวเองว่าจะอยู่กับเขาได้ไหม..
ตรงๆๆๆเลย ไม่ได้สร้างภาพนะค่ะ ถามว่าโอเคมันก้โอเคแหละ แต่ในใจจริงลึกเราก็แิบน้อยใจอยุ่ดีคิดอยุ่ดี แต่ที่ทำให้อยุ่ได้ทุกวันคือเราอยากอยุ่กับเขา อยากดูแลเขา รักเขา ถ้าจะไม่มีก้คงต้องยอม ตราบใดที่ไม่มีมือที่3เข้ามาเกี่ยวนะ ก้รับได้ พยายามไม่คิด เพราะหลายๆเรื่องมันชดเชยกันได้อยุ่ถึงแ้มันจะ0.0000001%ที่มีในโลกก้จะทำใจยอมรับคนทุกคนมีเรื่องราวแตกต่างกันทุกคนเจอเรื่องทุกคนอยุ่ที่ใครจะเจอแบบไหนไม่มีอะไรที่เป็นไปได้หรือเป้นไปไม่ได้ มันเกิดขึ้นได้หมด ขอเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนๆที่เผชิญหน้ากับปัญหาแบบนี้ทุกคนให้เข้มแข็งเละสุ้กับโลกแห่งความจริงและมองแฟนคนให้ลึกๆว่าเขาเป็นคนแบบไหน ไม่จำเป็นต้องให้เขามาเข้าใจเรา เราตั้งหากที่ต้องพยายามเข้าใจเขา เพราะอะไร.. ก้เพราะเรารักเขาไง หรือบางคู่อาจฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งทำให้เจ็บเพราะจับได้แล้วก้ปล่อยให้ทุกอย่างมันเป้นไปตามใจเรา.. ถึงจุดๆหนึ่งเราจะเข้าใจ และไม่จำเป็นต้องปรึกษาหรือถามใครเลย จริงๆ เราใจตั้ดสิ้นเเลยเลือกทางเดินเอง ว่าจะไปต่อไง ส่วนกรณี แอดมิน นี้เลือกที่จะยอมรับและสู้เขาจะรักหรือจะไปทำอะไรเล่นละครเนียนขนาดไหนเราไม่สน สนแค่ว่าที่เราอยู่ทุกวันเพื่อได้อยุ่กับใครมากกว่า อาจดูโง่ในสายตาใครๆแต่จริงๆและชีวิตคนเรามันเลือกไม่ได้มากนักหรอก ไม่มีอะไร การันตีได้ว่าเลิกกับคนนี้คนต่อไปจะดี มันก้จะอยุ่ในวังวนเดิม
สุ้ๆ สุ้ๆ ค่ะ
#เหตุผลเพราะ... รัก คำเดียวจริงๆ