เรากับสามีคบกันมา10 ปี แต่งงานมีลูกด้วยกันหนึ่งคน ก่อนคบกันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยประถม
แฟนเราเป็นคนเจ้าชู้มากก ก่อนคบกันเพื่อนก็เตือน ถึงขนาดตัดขาดกันเพราะทะเลาะกันไปเลย เริ่มแรกเขาดูแลเราดีมาก เอาใจใส่ทุกอย่าง พาไปเที่ยว ดูหนัง กินข้าว แล้วอยู่ๆเราก็จับได้ว่ามีผู้หญิง หลังจากคบกันได้สองปี เขาบอกว่ารักทั้งคู่ เราไม่ยอมเลยขอเป็นคนออกมาเอง หลังจากนั้น เขาก็มาขอคืนดีเราก็กลับไปคบกัน แล้วเราก็ตัดสินใจแต่งงานกันตอนเราคบกันได้5 ปี พอเรามีลูก เขาก็ดูแลลูกดีมาก อาบน้ำ ทำกับข้าว พาลูกเข้านอน เล่นกับลูก อ่านหนังสือร้องเพลงให้ลูกฟัง เรามีหน้าที่เป็นแม่บ้านเพราะเราทำธุรกิจที่บ้านสามี พอหลังจากลูกได้ปีกว่า เขาก็ติดเพื่อน ติดเที่ยว เราก็ทะเลาะกันบ่อยขึ้นเขาก็ไปมีผู้หญิงอื่นอีก พอเราจับได้เขาก็บอกตัดขาดกับผู้หญิงแล้ว เราก็ให้อภัยเริ่มต้นกันใหม่ เราถามว่าเรามีอะไรไม่ดีเหรอ เขาบอกเราว่าเห็นเราเหนื่อยทั้งดูลูกทั้งทำงานเลยไม่อยากกวนเรา(เรื่องบนเตียง) เราเลยพยายามทำหน้าที่ให้ดีขึ้น สำรวจตัวเองในกระจก เราคงจะหมดสวยไปจริงๆ เราไม่ชอบแต่งตัว แต่งหน้า หลังจากเหตุการณ์นี่เราก็ไม่ปกติ เริ่มตามสามีมากขึ้น โทรตาม เช็คตำแหน่งที่อยู่ โทรหาเพื่อนที่บอกว่าจะไปด้วย จนกระทั่งเขาบอกเราว่าอึดอัน ไม่อยากให้ตาม ให้เช็คเขา หลังจากนั้นก็ทะเลาะกันบ่อยขึ้น สามีก็ไปทำงานประจำ ส่วนเราก็เป็นคนดูแลกิจการบ้านสามีทั้งหมด  เขาเริ่มกลับบ้านดึก เราทะเลาะกันจนแยกกันนอนคนล่ะห้อง เพราะเราระแวงตลอดเวลา เราเป็นคนดูแลจัดการลูกทั้งหมด เรื่องเรียน ค่าเทอม ค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน เป็นเงินที่มาจากเงินเดือนในกิจการของที่บ้านสามี ล่าสุดเราจับได้ว่าเขาคุยกับผู้หญิงคนอื่นอีก เราตกลงกันอยู่นาน เขาบอกไม่ได้รักเราแล้วแต่อยู่เพราะลูก เรายืนยันว่าจะไม่เลิก ให้อยู่อย่างนี้ล่ะ แต่เหมือนเราก็ทรมานตัวเองทุกวัน อาจเพราะเราไม่อยากเสียความมั่นคงทางการเงิน บ้าน ที่ดิน รถ เป็นชื่อเราหมด แต่เราไม่ได้จดทะเบียนกัน เราควรจะทำยังไงต่อไปดี อยู่แบบเจ็บปวดแบบนี้ แต่ลูกคือไม่ได้รับรู้ถึงปัญหาของพ่อและแม่เพราะเขายังเด็กและเราไม่เคยทะเลาะกันให้ลูกเห็นเลย เราเหนื่อยมากเพราะเราไม่มีคนคอยระบายที่บ้านเราก็ไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย และที่บ้านแฟนพอรู้ก็บอกไม่อยากยุ่งเพราะเขาเป็นลูกชายคนเดียว พ่อแม่เขาไม่เคยว่าให้ลูกเขาเลยเวลาที่เขามีผู้หญิงคนอื่น บอกแต่ให้เราอดทน เราเหนื่อยมากจริงๆ