บอกเล่าประสบการณ์แอบชอบรุ่นน้อง สู่การออกห่างแบบมีชั้นเชิง........
มันเป็นเรื่องราวของผมที่ผมชอบรุ่นน้องคนหนึ่ง จากเด็กหนุ่มผู้ขี้อายและไม่กล้า เขาได้ตั้งใจจะบอกทำความรู้จักน้องแต่ยังดีที่เบรกตัวทัน ไม่อย่างนั้นโดนนินทาทั้งสาขาในมหาลัยแล้ว ขอบอกก่อนเลยนะครับ เรื่องราวที่ผมพิมพ์ไป มันไม่ได้ครบทุกเรื่องที่ผมเจอมานะครับ บางอย่างมันยากที่จะเขียนได้
คนแรกมันเหมือนในเพลงเลยครับ"ปฏิเสธอย่างไร" ไปฟังได้นะ
สวัสดีครับผม เด็กหนุ่มมหาลัยที่ผิดหวังกับความรักแบบ "งง ๆ" มาล้วถึง2ครั้ง
ขอบอกก่อนนะครับ ผมไม่เคยมีความรักกับสาวๆคนไหนเลย เพราะมันเริ่มจากการแอบชอบของผมเนี่ยละ คนแรกเธอเป็นเพื่อนร่วมห้องสมัยมัธยมต้น
(ม.2)เขาเป็นคนที่น่ารักในสายตาผมครับ ผมแอบชอบเขานานมากแอบชอบตั้ง 5ปีได้
ใคร ๆ จะชอบกันก็คงเคยเปิดตำราเกี่ยวกับความรักกันก่อนใช่ไหมครับ เพื่อทำการบ้านเวลาจะบอกชอบกันจะได้ตั้งตัวทัน
ตัวผมเองเคยเปิดเรื่องราวอยู่เรื่องหนึ่ง เขาได้บอกไว้ว่า "ถ้ารักใคร ให้บอกไปเลย การที่เราแอบชอบโดยไม่บอกเขาโอกาสนั้นเป็น 0 แต่ถ้าเราบอกความรู้สึก
ในใจไป โอกาสมัน 50/50 นะ" เรียบร้อยครับผมในช่วงแรกผมเป็นคนขี้อายมากกกกกก (เข้ากับผู้หญิงไม่ได้เลยปากแข็งตลอด
คือมันตื่นเต้นอะนะความรู้สึกตอนนั้น
)ผมชอบเธอเข้าแต่ผมไม่เคยบอกรักหรือไปคุยกับเธอเลย ระหว่างเรียนตอนใกล้จบ ม.6 วันปัจฉิม เพื่อนแกล้งผมลาก
เข้าไปในกองหมู่สาวๆซึ่งมีเธออยู่ ผมรีบสบัดแขนและวิ่งออกมาจากตรงนั้นเลยเพราะผมอายมาก เพื่อนเขาก็บอกอะนะ ใกล้จะจบแล้วไม่บอกอีกหรอ ผมก็ได้แต่ ไม่กล้าๆ
จนจบงานผมก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย คราวนี้ผมก็เว้นวรรค มาได้2ปี ตอนขึ้นปี2มหาลัย เธอก็ยังไม่มีแฟนเหมือนผมอะนะ ผมก็กะจะไปบอกความในใจ และก็
บอกอำลาเธอ คือใจตอนนั้นพูดกันตามตรงๆ มันก็นานมากแล้วที่ไม่ได้เจอกัน เธอเองก็มีเพื่อนใหม่ในมหาลัยแล้ว ผมก็เช่นกัน ก่อนผมจะทักไปหาเธอ ในใจ
ผมก็แอบมีหวังเล็กน้อยจากเธอ แต่ผมก็เห็นโพสๆหนึ่งของเธอ ประมาณว่า "ยังไม่อยากมีความรัก อยากให้เรียนจบมหาลัยก่อน" ผมก็ซึมๆอะนะแต่คือผมปลง
แล้ว เพราะตลอด 6ปี สาวๆคนอื่นผมก็ปฏิเสธตลอด ใครมาเตาะผมนี่ดูออกเลย ตอนนั้นผมทักเธอไปเห็นเธอเล่น IGอยู่ ผมทักไปประมาณว่าเธอ "เราเห็นโพส
ของเธอที่บอกว่าโสต เธอยังไม่มีแฟนจริงๆหรอ " เชื่อไหมครับ ผมว่าเขาลืมผมไปแล้วเขาตอบคนอื่นหมด ยกเว้นผมเขาไม่ตอบในที่นี้คือ เขาดองผมไว้เลย ตรงจุดนี้มันเลยทำให้ผมเลิกติดตามเธออีกเลย เพราะผมคงคิดแล้วว่าเธอกับผมคงไม่ได้เป็นเพื่อน แต่คงอยู่ในสถานะคนแปลกหน้าไปแล้ว
ผมเองก็รู้ตัวนะว่าผลของการไม่บอกความในใจมันคืออะไร แต่นี้คือความรักของผม ไม่รู้ว่าแบบนี้คือความรักไหมไอการแอบชอบเพื่อนตั้ง 5ปีเนี่ย555 เคยคิดถึงขึ้นไม่อยากไปหาคนอื่น อยากไปหาพ่อแม่เธอเลย ผลของการที่ผมไม่บอกอะไรเธอเลย มันไม่ทำให้ผมโดนหมาคาบไป-
แต่มันคือการตัดขาดกันของระหว่างผมและเธอ ถามว่าผมยังมีใจให้ไหม เวลาเจอกันผมก็อยากจะบอกเหตุผลเขานะ แต่คงไม่มีทางแล้วT_T
คนแรก มันเหมือนเป็นบทเรียนเล็กๆให้กับผมนะว่าการกระทำของผมมันจะส่งผลอย่างไร ผมเคยอ่านในบล็อกเขาบอกว่าผู้หญิงไม่ชอบคนจู้จี้ หรืออะไรแล้วแต่ที่เขาเกลียดกัน ซึ่งผมไม่มี เสียอย่างเดียวผมคงขี้อายมากเกินไปจนไม่กล้าบอกความในใจแก่เธอ.....................
คนที่สองอยู่ใน คห.1นะครับไปดูกันได้เลย
อย่างซึมเลย ต่อให้ดีแค่ไหนถ้าเธอมีแฟนอยู่แล้วก็จบกัน T_T
มันเป็นเรื่องราวของผมที่ผมชอบรุ่นน้องคนหนึ่ง จากเด็กหนุ่มผู้ขี้อายและไม่กล้า เขาได้ตั้งใจจะบอกทำความรู้จักน้องแต่ยังดีที่เบรกตัวทัน ไม่อย่างนั้นโดนนินทาทั้งสาขาในมหาลัยแล้ว ขอบอกก่อนเลยนะครับ เรื่องราวที่ผมพิมพ์ไป มันไม่ได้ครบทุกเรื่องที่ผมเจอมานะครับ บางอย่างมันยากที่จะเขียนได้
คนแรกมันเหมือนในเพลงเลยครับ"ปฏิเสธอย่างไร" ไปฟังได้นะ
สวัสดีครับผม เด็กหนุ่มมหาลัยที่ผิดหวังกับความรักแบบ "งง ๆ" มาล้วถึง2ครั้ง
ขอบอกก่อนนะครับ ผมไม่เคยมีความรักกับสาวๆคนไหนเลย เพราะมันเริ่มจากการแอบชอบของผมเนี่ยละ คนแรกเธอเป็นเพื่อนร่วมห้องสมัยมัธยมต้น
(ม.2)เขาเป็นคนที่น่ารักในสายตาผมครับ ผมแอบชอบเขานานมากแอบชอบตั้ง 5ปีได้
ใคร ๆ จะชอบกันก็คงเคยเปิดตำราเกี่ยวกับความรักกันก่อนใช่ไหมครับ เพื่อทำการบ้านเวลาจะบอกชอบกันจะได้ตั้งตัวทัน
ตัวผมเองเคยเปิดเรื่องราวอยู่เรื่องหนึ่ง เขาได้บอกไว้ว่า "ถ้ารักใคร ให้บอกไปเลย การที่เราแอบชอบโดยไม่บอกเขาโอกาสนั้นเป็น 0 แต่ถ้าเราบอกความรู้สึก
ในใจไป โอกาสมัน 50/50 นะ" เรียบร้อยครับผมในช่วงแรกผมเป็นคนขี้อายมากกกกกก (เข้ากับผู้หญิงไม่ได้เลยปากแข็งตลอด
คือมันตื่นเต้นอะนะความรู้สึกตอนนั้น )ผมชอบเธอเข้าแต่ผมไม่เคยบอกรักหรือไปคุยกับเธอเลย ระหว่างเรียนตอนใกล้จบ ม.6 วันปัจฉิม เพื่อนแกล้งผมลาก
เข้าไปในกองหมู่สาวๆซึ่งมีเธออยู่ ผมรีบสบัดแขนและวิ่งออกมาจากตรงนั้นเลยเพราะผมอายมาก เพื่อนเขาก็บอกอะนะ ใกล้จะจบแล้วไม่บอกอีกหรอ ผมก็ได้แต่ ไม่กล้าๆ
จนจบงานผมก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย คราวนี้ผมก็เว้นวรรค มาได้2ปี ตอนขึ้นปี2มหาลัย เธอก็ยังไม่มีแฟนเหมือนผมอะนะ ผมก็กะจะไปบอกความในใจ และก็
บอกอำลาเธอ คือใจตอนนั้นพูดกันตามตรงๆ มันก็นานมากแล้วที่ไม่ได้เจอกัน เธอเองก็มีเพื่อนใหม่ในมหาลัยแล้ว ผมก็เช่นกัน ก่อนผมจะทักไปหาเธอ ในใจ
ผมก็แอบมีหวังเล็กน้อยจากเธอ แต่ผมก็เห็นโพสๆหนึ่งของเธอ ประมาณว่า "ยังไม่อยากมีความรัก อยากให้เรียนจบมหาลัยก่อน" ผมก็ซึมๆอะนะแต่คือผมปลง
แล้ว เพราะตลอด 6ปี สาวๆคนอื่นผมก็ปฏิเสธตลอด ใครมาเตาะผมนี่ดูออกเลย ตอนนั้นผมทักเธอไปเห็นเธอเล่น IGอยู่ ผมทักไปประมาณว่าเธอ "เราเห็นโพส
ของเธอที่บอกว่าโสต เธอยังไม่มีแฟนจริงๆหรอ " เชื่อไหมครับ ผมว่าเขาลืมผมไปแล้วเขาตอบคนอื่นหมด ยกเว้นผมเขาไม่ตอบในที่นี้คือ เขาดองผมไว้เลย ตรงจุดนี้มันเลยทำให้ผมเลิกติดตามเธออีกเลย เพราะผมคงคิดแล้วว่าเธอกับผมคงไม่ได้เป็นเพื่อน แต่คงอยู่ในสถานะคนแปลกหน้าไปแล้ว
ผมเองก็รู้ตัวนะว่าผลของการไม่บอกความในใจมันคืออะไร แต่นี้คือความรักของผม ไม่รู้ว่าแบบนี้คือความรักไหมไอการแอบชอบเพื่อนตั้ง 5ปีเนี่ย555 เคยคิดถึงขึ้นไม่อยากไปหาคนอื่น อยากไปหาพ่อแม่เธอเลย ผลของการที่ผมไม่บอกอะไรเธอเลย มันไม่ทำให้ผมโดนหมาคาบไป-
แต่มันคือการตัดขาดกันของระหว่างผมและเธอ ถามว่าผมยังมีใจให้ไหม เวลาเจอกันผมก็อยากจะบอกเหตุผลเขานะ แต่คงไม่มีทางแล้วT_T
คนแรก มันเหมือนเป็นบทเรียนเล็กๆให้กับผมนะว่าการกระทำของผมมันจะส่งผลอย่างไร ผมเคยอ่านในบล็อกเขาบอกว่าผู้หญิงไม่ชอบคนจู้จี้ หรืออะไรแล้วแต่ที่เขาเกลียดกัน ซึ่งผมไม่มี เสียอย่างเดียวผมคงขี้อายมากเกินไปจนไม่กล้าบอกความในใจแก่เธอ.....................
คนที่สองอยู่ใน คห.1นะครับไปดูกันได้เลย