สวัสดีค่ะ วันนี้อยากชวนทุกคนมาเล่าประสบการณ์การทะเลาะกันที่หนักที่สุดในชีวิตของคุณ ไม่ว่าจะกับ เพื่อน ครอบครัว แฟน หรือใครก็ได้
ตอนนี้ดีกันหรือยังคะ มีเหตุการณ์อะไรที่ทำให้คืนดีกัน แล้วคุณได้เรียนรู้อะไรจากเหตุการณ์ทะเลาะกันในครั้งนั้นบ้างคะ
มาร่วมแชร์ประสบการณ์ที่อาจจะเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นได้บ้างค่ะ ถือเป็นการทบทวนตนเอง ทบทวนความสัมพันธ์ของเรากับผู้อื่น ว่าในอดีตเราทำอะไรผิดพลาดไป แล้วตอนนี้เราแก้ไขหรือเข้าใจมันแล้วรึยัง หรือเราอาจจะเป็นคนโดนกระทำ การทะเลาะกันก็เป็นการเรียนรู้นิสัยคนอีกแบบนึงได้ดีทีเดียวเลยค่ะ การทะเลาะกันอาจจะทำให้รักกันมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น ความสัมพันธ์ดีขึ้นจากการทะเลาะ แต่ก็มีไม่น้อยที่ทะเลาะกันแล้วต่อกันไม่ติดอีกเลย
ของเราส่วนมากจะทะเลาะกับครอบครัวค่ะ ไม่หนักมาก จะทะเลาะกันไม่รุนแรงแต่ทะเลาะกันบ่อย เหมือนเรากับพ่อแม่มี Gap ที่ห่างกันเยอะ ความคิดไม่ค่อยตรงกัน เลยมีปากเสียงกันบ่อยๆ แต่เราไม่ชอบที่จะทะเลาะกับใครนานๆ บางครั้งเรายอมขอโทษก่อนเพราะรู้สึกไม่ดีและเสียใจไม่อยากทะเลาะกันนานๆค่ะ
คิดไว้เสมอว่าพ่อแม่อายุเยอะแล้ว อารมณ์อาจจะขึ้นๆลงๆ (เราวัยรุ่นอารมณ์ก็ขึ้นๆลงๆเช่นกัน) ถ้าไม่มีเขาแล้วคงเหงาน่าดู
อีกเหตุการณ์คือกับเพื่อนค่ะ ไม่เชิงทะเลาะกัน แต่มีเหตุบางอย่างทำให้เราไม่ได้คุยกัน จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้คุย คิดว่าถ้าเพื่อนไม่มีเราจะดีกว่า
แต่สักวันถ้าเจอกันซึ่งๆหน้าเราคงเข้าไปคุยแล้วขอโทษค่ะ
สุดท้ายนี้ เรียนรู้และเติบโตไปด้วยกันค่ะ
คุณเคยทะเลาะกับใครหนักที่สุดในชีวิตที่ผ่านมา
ตอนนี้ดีกันหรือยังคะ มีเหตุการณ์อะไรที่ทำให้คืนดีกัน แล้วคุณได้เรียนรู้อะไรจากเหตุการณ์ทะเลาะกันในครั้งนั้นบ้างคะ
มาร่วมแชร์ประสบการณ์ที่อาจจะเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นได้บ้างค่ะ ถือเป็นการทบทวนตนเอง ทบทวนความสัมพันธ์ของเรากับผู้อื่น ว่าในอดีตเราทำอะไรผิดพลาดไป แล้วตอนนี้เราแก้ไขหรือเข้าใจมันแล้วรึยัง หรือเราอาจจะเป็นคนโดนกระทำ การทะเลาะกันก็เป็นการเรียนรู้นิสัยคนอีกแบบนึงได้ดีทีเดียวเลยค่ะ การทะเลาะกันอาจจะทำให้รักกันมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น ความสัมพันธ์ดีขึ้นจากการทะเลาะ แต่ก็มีไม่น้อยที่ทะเลาะกันแล้วต่อกันไม่ติดอีกเลย
ของเราส่วนมากจะทะเลาะกับครอบครัวค่ะ ไม่หนักมาก จะทะเลาะกันไม่รุนแรงแต่ทะเลาะกันบ่อย เหมือนเรากับพ่อแม่มี Gap ที่ห่างกันเยอะ ความคิดไม่ค่อยตรงกัน เลยมีปากเสียงกันบ่อยๆ แต่เราไม่ชอบที่จะทะเลาะกับใครนานๆ บางครั้งเรายอมขอโทษก่อนเพราะรู้สึกไม่ดีและเสียใจไม่อยากทะเลาะกันนานๆค่ะ
คิดไว้เสมอว่าพ่อแม่อายุเยอะแล้ว อารมณ์อาจจะขึ้นๆลงๆ (เราวัยรุ่นอารมณ์ก็ขึ้นๆลงๆเช่นกัน) ถ้าไม่มีเขาแล้วคงเหงาน่าดู
อีกเหตุการณ์คือกับเพื่อนค่ะ ไม่เชิงทะเลาะกัน แต่มีเหตุบางอย่างทำให้เราไม่ได้คุยกัน จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้คุย คิดว่าถ้าเพื่อนไม่มีเราจะดีกว่า
แต่สักวันถ้าเจอกันซึ่งๆหน้าเราคงเข้าไปคุยแล้วขอโทษค่ะ
สุดท้ายนี้ เรียนรู้และเติบโตไปด้วยกันค่ะ