คือต้องอธิบายก่อน เราเป็นคนสนุกสนานกับคนที่รู้จัก แต่ถ้าไม่รู้จักทุกคนจะมองว่าเราหยิ่ง เราจะมีเพื่อนกลุ่มนึงจากมัธยม จนมหาลัยคือติดต่อกัน ว่างก็ไปหาบ้างมาหาบ้างคือไม่บ่อยแต่เราไม่ขาดการติดต่อกันเลย กลับบ้านไปก็นัดเจอกัน เราก็เรียนมหาวิทยาลัยเจอเพื่อน กลุ่มนี้ดีกับเราทุกอย่าง แต่เพื่อนกลุ่มนี้ชวนไปไหนเราไม่ค่อยไปแหละ เรายอมรับ เพราะเราได้เงินจากแม่เป็นอาทิตย์คือเราใช้อาทิตย์นึงก็ชนอาทิตย์อ่ะเนาะละเราอยู่หอเดียวกับมัธยมด้วยคนละห้องกัน บางทีเค้าชวนไปไหนเราก็ไม่ค่อยไป เราเรียนเราก็กลับห้อง ไม่ไปไหน ใช้ชีวิตคนเดียวได้ แต่ถ้าเพื่อนมาหาที่ห้องเราพร้อมเสมอ ละแก๊งเพื่อนมหาลัยเนี่ยชวนเราไปนอนบ้าง ไปที่ห้องบ้างไปกินนู้นกินนี่ คือเราก็ไม่ไปไง มันก็มีปัญหาขึ้นมา เพื่อนชอบว่าเรา แนวแซะเก่ง เราไม่ชอบ แซะทุกอย่าง เราเป็นคนพูดมากนะอยู่กับเพื่อนมัธยมเนี๊ยะอยู่กับเพื่อนมหาลัยก็พูดมากแต่พอเจอสถานการณ์แบบนี้เราไม่ชอบ เราคุยบางที่เหมือนแกล้งไม่ได้ยิน จนเราอึดอัดเนาะ  เราไม่อยากเปลี่ยนกลุ่ม แต่เราไม่อยากอยู่แบบนี้ เราเป็นคนพูดแบบถ้าให้พูดคือไม่แซะแต่พูดเลย แต่นี่เราไม่พูดเราลองเงียบเผื่อเค้าเกรงใจแต่ไม่ เราไม่อยากพูดถ้าเราพูดมันคงมีเสียน้ำใจแน่หรือไม่อาจมีปัญหา เราต้องมาระบายให้เพื่อนมัธยมฟังอ่ะ เราต้องทำยังไงให้เค้าไม่แซะเรา