ประเด็นคือผมไม่ค่อยโอเคเวลาเค้าเล่าให้ฟังเเล้วมันนึกภาพตามเเล้วผมก็เสียความรู้สึก ก็รู้นะครับว่ามันผ่านมาเเล้ว เเต่ผมก็ไม่ได้อยากรับรู้ไหม

เเต่ก็นะ!! จะว่าผมไม่ผิดก็ไม่ใช้ ผมก็โรคจิตชอบไปเล่นกับเค้าประมานว่า เวลาเค้าหาเสื้อผ้าไม่เจออะไรเเบบนี้ ผมก็จะเเขวะว่าลืมเสื้อตัวนู้นตัวนี้ไว้ห้องใครละ เเต่เจตนาผมก็ไม่ได้คิดไรขำๆ  เเล้วเธอก็จะพูดว่าให้พูดป่ะละ เเน่นอนครับผมเองได้ยินเเบบนั้นมีรึจะไม่ถามต่อเปิดมาสะเเบบนั้น ผมก็ตอบกับไปว่า พูดมา!! เเล้วเธอก็เล่าเหตุการก่อนที่จะมาคบกับผมว่าเธอเคยลืมเสื้อผ้าไว้ที่ไหนกับใครเมื่อไร่ อะไรประมานนี้ ก็เค้าใจความงี่เป็นเรื่องปกติ เเต่ไม่ต้องพูดก็ได้...

ผมขอความเห็นหน่อยครับสำหรับผู้ชายมองเรื่องพวกนี้ยังไง เพราะ ส่วนตัวผมเองรู้สึกใจหาย รู้สึกไม่ค่อยดี เลยอยากรู้ความเห็นของท่านอื่นดู เพื่อเเลกเปรี่ยนความเห็นครับ เพื่ออย่างน้อยจะได้นำไปปรับใช้กับตัวเองให้รู้สึกสบายใจขึ้นมากกว่านี้ครับ

ปล. ผมไม่ได้คาดหวังนะว่าคนที่คบกับผมต้องไม่ผ่านอะไรมา เพียงเเค่ไม่อยากรับรู้เฉยๆ เธอเป็นคนที่รับได้นะท่าผมจะเล่าถึงเรื่อง Sex ที่ผ่านมาเธอมองว่ามันเป็นเรื่องปกติเเละเธอก็รับได้ เธอเป็นผู้หญิงที่ดีคนนึงเลยนะ เรื่องงานเรื่องความรับผิดชอบ เรื่องการใช้ชีวิตคู่ ในระหว่างที่อยู่กับผมเราไม่เคยทะเลาะกันเพราะเรื่องมือที่สามเลยสักครั้ง คบกันมา ปีกว่าเเล้ว เเต่ติดเเค่เรื่องนี้จริงๆชอบหลุดพูดเรื่องอะไรเเบบนี้นี่เเละ เเฮร่รร 😅

(เรื่องตั้งเเต่เมื่อสองปีที่เเล้วนะครับ เเฮร่รรร ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันจะคิดเยอะไปทำไม)

อาจ งงๆ ต้องขออภัยนะครับ