พอดีมีโอกาสได้ดูหนังเรื่องนึง “ฮาวทูทิ้ง..ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ ” เเล้วมีประโยคคำพูดนึงของเอ็มที่ทัชใจเรามากเเล้วเราก็รู้สึกว่ามันก็จริงเเต่ก็รู้สึกเจ็บกับคนที่มาขอโทษด้วย
:นี่เรากำลังเพื่อตัวเธอเองอยู่นะ
:เธอทำเพื่อตัวเธอเองที่เอาของมาคืนเราก็เพื่อตัวเอง ที่มาขอโทษก็เพื่อตัวเอง เธอจะได้ทิ้งเราเเบบสบายใจไง ตอนที่เธอมาขอโทษเราตอนเเรกอะเราโกรธนะ มันเหมือนเเบบเธอเเค่มาขอโทษเเล้วเธอก็รอด เเล้วเราก็ต้องให้อภัยใช่ปะ ถ้าคือเราไม่ให้อภัยก็กลายเป็นเรื่องของเรา เหมือนเอาความรู้สึกผิดของเธอทั้งหมดอะมาทิ้งที่เราเเทนเเล้วเธอก็ไป
ในกรณีที่เราเป็นมันอาจจะดูเหมือนไม่ควรได้รับการให้อภัยเเต่เราก็ขอโทษ ไม่รู้สิพอได้ดูหนังเรื่องนี้เเล้ว ความรู้สึกผิดก็วนเวียนอยู่ เเล้วเเบบนี้เรากำลังขอโทษเค้าเพื่อตัวเราเองจริงๆใช่ไหม เเล้วถ้าไม่บอกขอโทษเเละความรู้สึกผิดที่มีออกไป เราจะทำวิธีอื่นที่เป็นรูปธรรมมากกว่านี้ได้ไหม หรือเเบบนี้เป็นสิ่งที่ควรเเล้ว เเต่เราก็รู้สึกผิดที่ทำกับเค้าเเบบนั้นกังวลว่าเค้าจะรู้สึกยังไงนะ เห้อมมม คิดมากอะะะ
ถ้าเกิดเรารู้สึกผิดต่อคนๆนึงจะทำยังไงคะ
:นี่เรากำลังเพื่อตัวเธอเองอยู่นะ
:เธอทำเพื่อตัวเธอเองที่เอาของมาคืนเราก็เพื่อตัวเอง ที่มาขอโทษก็เพื่อตัวเอง เธอจะได้ทิ้งเราเเบบสบายใจไง ตอนที่เธอมาขอโทษเราตอนเเรกอะเราโกรธนะ มันเหมือนเเบบเธอเเค่มาขอโทษเเล้วเธอก็รอด เเล้วเราก็ต้องให้อภัยใช่ปะ ถ้าคือเราไม่ให้อภัยก็กลายเป็นเรื่องของเรา เหมือนเอาความรู้สึกผิดของเธอทั้งหมดอะมาทิ้งที่เราเเทนเเล้วเธอก็ไป
ในกรณีที่เราเป็นมันอาจจะดูเหมือนไม่ควรได้รับการให้อภัยเเต่เราก็ขอโทษ ไม่รู้สิพอได้ดูหนังเรื่องนี้เเล้ว ความรู้สึกผิดก็วนเวียนอยู่ เเล้วเเบบนี้เรากำลังขอโทษเค้าเพื่อตัวเราเองจริงๆใช่ไหม เเล้วถ้าไม่บอกขอโทษเเละความรู้สึกผิดที่มีออกไป เราจะทำวิธีอื่นที่เป็นรูปธรรมมากกว่านี้ได้ไหม หรือเเบบนี้เป็นสิ่งที่ควรเเล้ว เเต่เราก็รู้สึกผิดที่ทำกับเค้าเเบบนั้นกังวลว่าเค้าจะรู้สึกยังไงนะ เห้อมมม คิดมากอะะะ