เราทำงาน รพ. แห่งหนึ่ง , แฟนเรียน , คนแอบคุย ก็เรียน (มหาลัยเดียวกันกับแฟน คณะเดียวกันแหต่คนละสาขา)
บางทีเรื่องแบบนี้ มันไม่สามารถอธิบายให้ใครฟังได้เลย มันมีคำตอบที่เราเองก็รู้ว่าทำไมถึงนอกใจ 
รู้ทั้งรู้ว่าผิด แต่บางทีการที่เรารู้ทุกอย่างว่าผิด แต่เรายังทำ มันคงเกิดจากเหตุผลอะไรบางอย่างบวกกับความไขว้เขวของเรา และอาจจะไม่รู้จักพอ หรือคบกับคนไม่ดีอยู่เลยอยากเจอคนดีๆ จนเริ่มเปิดใจกับคนใหม่โดยที่ยังมีสัมพันธ์กับคนเก่าอยู่ จะด้วยเหตุผลอะไร แต่บทสรุปก็คือ เราเป็นคนไม่ดีนั่นแร่ะ 
เราเคยตกอยู่ในสถานการณ์อิหยังวะ แบบนี้เลย
เราไม่สามารถตอบตัวเองได้ว่าเรานอกใจแฟนทำไม???
...ใจนึงที่คงเป็นด้านเลวต่ำช้า บอกเราว่าแค่คุยปะวะจะเป็นอะไร...แต่ใจที่ยังห่มผ้าขาว ก็ประท้วงอย่างหนักบอกให้เราหยุดทำแบบนี้สะ ก่อนนรกจะกินหัว  เรารู้ตัวเองทุกอย่างว่าสิ่งที่ทำผิดมากๆ เราก็ยังแอบคุยไปเรื่อยโดยใช้ความคิดต่ำๆว่า แค่คุยเอง พยายามหาคำตอบให้ตัวเอง แต่สุดท้ายมันมีแค่คำตอบเดียวที่ผุดขึ้นมาก็คือ เธอมันคนเลวคนนึงนั่นแร่ะ...ถึงจะไม่นอกกาย แต่แค่นอกใจ ฉันก็คือคนบาปเต็มๆ
ตอนนี้เรายุติความสัมพันธ์อิหยังวะนั้นไปแล้ว...โดยเราเลือกแฟนของเรา และแฟนเราไม่เคยรู้เลยว่าเราแอบมีโลกอีกใบ เราคิดว่า อื้มมมม นี่คงเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว แต่ใจก็ยังคงคิดถึงคนนั้น รู้สึกผิดกับคนนั้นเช่นกัน
...เราว่าคนที่แอบนอกใจแฟน จะด้วยอะไรก็ตามแฟนคุณดีเกินไป หรือแฟนไม่มีดีอะไรเลย หรือเราเผลอใจเอง แต่มันคือความผิดของเรา ที่เรายังมีแฟน ยังไม่ตัดสัมพันธ์ แต่ดันปิ๊งรักคนอื่นได้ เราแย่นะอันนี้ (เราก็หมายถึงตัวเราเองนั่นแร่ะ)
*****ใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง แล้วพวกคุณจัดการปัญหานี้ยังไง เลือกใคร หรือทิ้งทั้งสองคน?
***************กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา เราคิดเรื่องนี้ในใจมาตลอด อยากรู้ความรู้สึก เหตุผลของคนที่เคยทำแบบนี้ เราอาจเขียน งงในงง วกวนไปมาแต่มันคือความรู้สึกที่อยากระบาย ถึงความไม่มีสติของตัวเอง ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นนะคะ.....
................................คนไทย แสดงความคิดเห็น อย่างสุภาพนะคะ........................................