ผมกับแฟนเก่าเคยคบกันสมัยยังเรียนไม่จบดีตอนนั้นก็หลงกันหนัก มีอะไรกันจนหลุดมาคนนึงแต่พออยู่ด้วยกันไปก็รู้ว่าไปกันไม่รอดสุดท้ายก็เลิกกันไปแบบไม่มีอะไรติดค้างผมเลยบินไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่สิงคโปร์ครับ ได้งานทำที่นี่ แล้วก็มีแฟนใหม่ เป็นคนสิงคโปร์แท้ ๆ เลย บ้านเขาก็โอเค ครอบครัวดี มีมารยาท ไม่งี่เง่าแบบบางคนที่เคยผ่านมาก็ใช้ชีวิตเรื่อย ๆ กันมาหลายปี ทุกอย่างลงตัวดี จนวันนึง… แฟนเก่าทักมา!
เปิดมาด้วยคำว่า “พอจะช่วยค่าเทอมลูกหน่อยได้มั้ย”


อิหยังวะ? ลูกนี่ใคร? ผมไม่ได้รับรอง ไม่เคยติดต่อ ไม่มีส่วนไหนในชีวิตที่เรียกได้ว่าเป็นพ่อเลยซักนิด
ผมก็เลยบอกไปแรง ๆ ว่าถ้าจะจนขนาดนี้ ก็ให้ลูกลาออกไปเรียนโรงเรียนวัดเถอะ
(จริง ๆ ก็มีโรงเรียนดี ๆ ฟรี ๆ เยอะแยะ ทำไมต้องมาเกาะผม?)


ถามจริงครับ ผมผิดเหรอ? ผมไม่ได้ไร้หัวใจ แต่ตอนนี้ผมก็มีภรรยา มีแพลนชีวิต มีครอบครัวที่ต้องดูแล จะให้ไปรับผิดชอบอะไรที่มันไม่เคลียร์ ไม่ใช่ลูกที่เราเลี้ยงดูมาตั้งแต่ต้น มันใช่เหรอ?แล้วจะให้ผมพูดยังไงกับแฟนผม? “ที่รักครับ ขอส่งเงินกลับไปให้ลูกของแฟนเก่า” แบบนั้นเหรอ? คิดดิ
เอาจริง ๆ ผมว่าเรื่องมันจบไปนานแล้ว ไม่ควรเอามาโยงกันอีก ผมมูฟออนแล้ว และขอโทษที่ชีวิตผมมันดีขึ้นมากพอจะโดนขอเงินได้อะนะ
ใครมีมุมมองยังไง แชร์ได้นะครับ ถ้าผมใจดำไปก็บอกตรง ๆ ได้ ผมฟังได้ แต่ช่วยแยกแยะเหตุผลหน่อยว่าผมควรต้องรับผิดชอบจริงไหม?