มาระบายเฉยๆค่ะ อยู่ๆมีเหตุการณ์ที่ทำให้ใจหวิวๆ เรื่องราวในอดีตเกือบ 20 ปี ย้อนกลับมาเมื่อกี้นี้เอง เป็นเหตุการณ์เล็กๆในชีวิตที่ลืมไปแล้วด้วยซ้ำ จนถูกกระตุ้น กระตุกต่อมความทรงจำเมื่อ 15 นาทีที่แล้ว เรื่องมีอยู่ว่า
นั่งทำงานอยู่แล้วง่วงๆ เปิดดูเฟซบุ๊ค เห็นรูปงานหมั้นของเพื่อนสมัย ม.ปลาย เป็นเพื่อนต่างห้องกัน เลยจะเข้าไปแสดงความยินดีกับเพื่อน เป็นงานหมั้นภายใน เค้าไม่ได้บอกใครมีแต่ญาติผู้ใหญ่ ในใจยังแอบคิดว่า เพื่อนมีแฟนด้วยเหรอ เพราะไม่เคยเห็นรูปคู่แฟน ไม่เคยเห็นใครแทกมาหรือแทกใคร หลายปีแล้วก็คิดว่าโสดมาตลอด
พอกดเข้าไปดู สะดุดชื่อแฟนเพื่อน ชื่อคุ้นมากถึงมากที่สุด พยายามนึกว่าเค้าคือใคร เลยกดเข้าไปดูโปรไฟล์ พอเห็นหน้าคือจำได้แม้ว่าจะเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมากเหลือเกิน แต่เค้าโครงหน้าไม่เปลี่ยน เค้าเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่าตอนเราเรียน ม.ต้น ตอนนั้นเรา ม.3 น้องแค่ ป.6 หรือ ม.1 น้องมาชอบเราแบบบ้าคลั่งมาก ตอนนั้นมีความสุขดีนะแต่ก็อารมณ์แบบมีเด็กมาชอบ เราก็อายๆเพื่อนนิดหน่อยตอนเพื่อนแซว แต่น้องน่ารักมาก ตามติด เอาอกเอาใจ บ้านมีเงินด้วย เป็นสายเปย์แต่เด็กเลย ก่อนเราเรียนจบ มีรูปถ่ายคู่กัน 1 รูป เป็นรูปตอนกีฬาสียืนข้างกันเรามองกล้องแต่น้องมองหน้าเราและกดถ่ายพอดี สมัยกล้องฟิล์มแน่ะ เราแค่คุยๆแต่ตอนนั้นไม่ได้ชอบมากมาย ทั้งๆที่เค้าหล่อมากนะ นิสัยก็ดีมากด้วย ก็งงตัวเองอยู่ ตอนเรา จบม.3 น้องยังเรียนที่โรงเรียนเดิม เรายังเขียนจดหมายหากันตลอด โทรหากันบ้าง ติดต่อกันไม่ขาด แต่มีเรื่องที่ทำให้เค้าเสียใจ คือตอน ม.4 เราไปเรียนที่โรงเรียนใหม่ มีคนมาจีบและเราก็ตกลงคบกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน และเราก็ยังคุยกับน้องเค้าอยู่ โดยไม่รู้ว่าคนที่เราคบกับน้องเค้าเป็นญาติกันและบ้านอยู่ซอยเดียวกัน ห่างกันประมาณ 100 เมตรเอง
เรื่องมาโป๊ะแตกตอนวันงานกีฬาอำเภอ เรานัดเจอน้องในงานกีฬา ไปนั่งกินข้าวกันตอนพัก นั่งเล่นนั่งระบายสีตุ๊กตาปูนปั้นกัน ตอนนั้นก็มีความรู้สึกดีๆกันนะ แต่เราก็ยังรู้สึกว่าเค้ายังเด็กและอยู่คนละโรงเรียนกันด้วย พอหมดเวลาน้องก็ต้องไปขึ้นสแตนด์เชียร์ เราก็ไปเดินอยู่กับแฟน เพราะตอนนั้นแฟนเป็นนักกีฬาไม่ต้องขึ้นสแตนด์ เราก็เป็นคนส่งตัวนักกีฬาไม่ต้องขึ้นเชียร์ บังเอิญน้องลงมาเข้าห้องน้ำแล้วเจอ แฟนเราก็ทัก ทักในฐานะญาติพี่น้องกันพร้อมแนะนำว่า นี่แฟนพี่เอง ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ น้องมองหน้าเราแบบโกรธมาก และหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย เค้าคงโกรธเรามาก และเรื่องราวก็จบไปตั้งแต่ตอนนั้นกับแฟนคนนั้นก็เลิกไปแล้วตั้งแต่จบ ม.ปลาย เป็นความรักความรู้สึกดีๆตอนวัยรุ่น
เราลืมไปนานแล้วเพราะจากวันนั้นที่อายุ 15-16 ปัจจุบัน 33 แล้ว มีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นมากมายในชีวิต จนไม่ได้จำรายละเอียดเรื่องนี้เลย จนกระทั่งเมื่อกี้ที่มาเห็นเฟซบุ๊คของเพื่อน เลยไปคอมเม้นยินดี เพื่อนก็บอกว่าถ้าได้วันแต่งจะบอกนะ ในใจก็ตั้งใจไปยินดีแน่นอน ที่มาตั้งกระทู้แค่รู้สึกว่า โลกมันช่างกลมเหลือเกิน จากกันไปตั้งนานไม่เคยวนมาเจอกันเลย แต่อยู่ๆก็จะมาเป็นสามีเพื่อนเราแล้ว ดีใจกับเค้าทั้งสองคน ได้รู้ว่าเค้าสบายดี มีความสุขดี
เลยเป็นที่มาของกระทู้นี้ว่า "เกือบลืมไปแล้วว่าฉันเคยรักเธอมาก่อน"
เกือบลืมไปแล้วว่าฉันเคยรักเธอมาก่อน
นั่งทำงานอยู่แล้วง่วงๆ เปิดดูเฟซบุ๊ค เห็นรูปงานหมั้นของเพื่อนสมัย ม.ปลาย เป็นเพื่อนต่างห้องกัน เลยจะเข้าไปแสดงความยินดีกับเพื่อน เป็นงานหมั้นภายใน เค้าไม่ได้บอกใครมีแต่ญาติผู้ใหญ่ ในใจยังแอบคิดว่า เพื่อนมีแฟนด้วยเหรอ เพราะไม่เคยเห็นรูปคู่แฟน ไม่เคยเห็นใครแทกมาหรือแทกใคร หลายปีแล้วก็คิดว่าโสดมาตลอด
พอกดเข้าไปดู สะดุดชื่อแฟนเพื่อน ชื่อคุ้นมากถึงมากที่สุด พยายามนึกว่าเค้าคือใคร เลยกดเข้าไปดูโปรไฟล์ พอเห็นหน้าคือจำได้แม้ว่าจะเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมากเหลือเกิน แต่เค้าโครงหน้าไม่เปลี่ยน เค้าเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่าตอนเราเรียน ม.ต้น ตอนนั้นเรา ม.3 น้องแค่ ป.6 หรือ ม.1 น้องมาชอบเราแบบบ้าคลั่งมาก ตอนนั้นมีความสุขดีนะแต่ก็อารมณ์แบบมีเด็กมาชอบ เราก็อายๆเพื่อนนิดหน่อยตอนเพื่อนแซว แต่น้องน่ารักมาก ตามติด เอาอกเอาใจ บ้านมีเงินด้วย เป็นสายเปย์แต่เด็กเลย ก่อนเราเรียนจบ มีรูปถ่ายคู่กัน 1 รูป เป็นรูปตอนกีฬาสียืนข้างกันเรามองกล้องแต่น้องมองหน้าเราและกดถ่ายพอดี สมัยกล้องฟิล์มแน่ะ เราแค่คุยๆแต่ตอนนั้นไม่ได้ชอบมากมาย ทั้งๆที่เค้าหล่อมากนะ นิสัยก็ดีมากด้วย ก็งงตัวเองอยู่ ตอนเรา จบม.3 น้องยังเรียนที่โรงเรียนเดิม เรายังเขียนจดหมายหากันตลอด โทรหากันบ้าง ติดต่อกันไม่ขาด แต่มีเรื่องที่ทำให้เค้าเสียใจ คือตอน ม.4 เราไปเรียนที่โรงเรียนใหม่ มีคนมาจีบและเราก็ตกลงคบกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน และเราก็ยังคุยกับน้องเค้าอยู่ โดยไม่รู้ว่าคนที่เราคบกับน้องเค้าเป็นญาติกันและบ้านอยู่ซอยเดียวกัน ห่างกันประมาณ 100 เมตรเอง
เรื่องมาโป๊ะแตกตอนวันงานกีฬาอำเภอ เรานัดเจอน้องในงานกีฬา ไปนั่งกินข้าวกันตอนพัก นั่งเล่นนั่งระบายสีตุ๊กตาปูนปั้นกัน ตอนนั้นก็มีความรู้สึกดีๆกันนะ แต่เราก็ยังรู้สึกว่าเค้ายังเด็กและอยู่คนละโรงเรียนกันด้วย พอหมดเวลาน้องก็ต้องไปขึ้นสแตนด์เชียร์ เราก็ไปเดินอยู่กับแฟน เพราะตอนนั้นแฟนเป็นนักกีฬาไม่ต้องขึ้นสแตนด์ เราก็เป็นคนส่งตัวนักกีฬาไม่ต้องขึ้นเชียร์ บังเอิญน้องลงมาเข้าห้องน้ำแล้วเจอ แฟนเราก็ทัก ทักในฐานะญาติพี่น้องกันพร้อมแนะนำว่า นี่แฟนพี่เอง ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ น้องมองหน้าเราแบบโกรธมาก และหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย เค้าคงโกรธเรามาก และเรื่องราวก็จบไปตั้งแต่ตอนนั้นกับแฟนคนนั้นก็เลิกไปแล้วตั้งแต่จบ ม.ปลาย เป็นความรักความรู้สึกดีๆตอนวัยรุ่น
เราลืมไปนานแล้วเพราะจากวันนั้นที่อายุ 15-16 ปัจจุบัน 33 แล้ว มีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นมากมายในชีวิต จนไม่ได้จำรายละเอียดเรื่องนี้เลย จนกระทั่งเมื่อกี้ที่มาเห็นเฟซบุ๊คของเพื่อน เลยไปคอมเม้นยินดี เพื่อนก็บอกว่าถ้าได้วันแต่งจะบอกนะ ในใจก็ตั้งใจไปยินดีแน่นอน ที่มาตั้งกระทู้แค่รู้สึกว่า โลกมันช่างกลมเหลือเกิน จากกันไปตั้งนานไม่เคยวนมาเจอกันเลย แต่อยู่ๆก็จะมาเป็นสามีเพื่อนเราแล้ว ดีใจกับเค้าทั้งสองคน ได้รู้ว่าเค้าสบายดี มีความสุขดี
เลยเป็นที่มาของกระทู้นี้ว่า "เกือบลืมไปแล้วว่าฉันเคยรักเธอมาก่อน"