เกริ่นก่อนว่าพื้นเพเรามาทำงานอยู่ที่จังหวัดเดียวกันกับแฟน คือ บ้านเราอยู่ ตจว. แต่แฟนอาศัยอยู่จังหวัดที่เราทำงาน
บ้านเรามีฐานะปานกลาง มีทรัพย์สินในระดับหนึ่ง
แฟนเราเป็นลูกคนเดียว มีแม่คนเดียวต้องเลี้ยงดู บ้านฐานะไม่ค่อยดีค่ะ เราก็ต้องช่วยเค้าอยู่บ่อยๆในเรื่องนี้
แต่เค้าเป็นคนขยันทำงานค่ะ (ไม่มีทรัพย์สินเลยแต่ด้วยความขยันของเค้าเราว่าเค้ามีได้ไม่ยาก) ซึ่งตรงนี้ก็เป็นปัจจัย
ที่บ้านเราไม่ค่อยสนับสนุนให้คบเพราะกลัวลูกลำบาก แต่เค้าก็ไม่ได้แสดงท่าทีรังเกียจอะไร มีเพียงความเป็นห่วงที่เค้า
บอกกับเราเท่านั้น ทางบ้านเค้าไม่มีหนี้สินมีบ้านอยู่กับแม่สองคน แฟนเป็นหัวหน้าครอบครัวจ่ายทุกอย่างในบ้าน
ระหว่างคบกันก็ช่วยกันเก็บเงิน ช่วยเหลือซัพพอร์ตกันอย่างดีไม่มีปัญหากันเลย เรียกได้ว่าเพื่อนๆ อิจฉาความสัมพันธ์
ของเรากับแฟนมาก จนทางเค้าก็พูดเรื่องแต่งงานขึ้นมาบ่อยๆ เลยคุยกันจริงจังว่าคงต้องละหล่ะ
****แต่ประเด็นอยู่ตรงนี้ค่ะ****
เรากับแฟนวางแผนจะซื้อบ้าน และแต่งงานกันในปีหน้าค่ะ แต่มีปัญหาตรงที่การซื้อบ้านครั้งนี้เค้าจะพาแม่มาอยู่ด้วย
ซึ่งเรากับแม่แฟนมีทัศนคติที่ไม่ตรงกันหลายอย่าง เช่น เค้าเป็นโรควิตกจริตเกินเหตุไม่กล้าเสียบปลั๊กเองกลัวไฟดูด
ไม่กล้าเปิดหน้าต่างบ้านเพราะกลัวโจรเข้าบ้าน(บ้านเค้าไม่เปิดหน้าต่างทั้งกลางวันกลางคืน อากาศในบ้านแย่มาก)
ไม่ชอบกดชักโครกเพราะเปลืองน้ำ เป็นผู้ใหญ่ที่ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ เช่น เราแนะนำให้ลูกชายเค้าให้รดน้ำดำหัวแม่บ้าง
ในวันสงกรานต์(บ้านเค้าไม่ค่อยแสดงความรักกัน) แต่แม่เค้าอวยพรลูกตัวเอง แต่พอเรารดก็นิ่งไม่มีคำอวยพรอะไรเลย
โมโหลูกชายแล้วมาลงที่เรา คือหลายอย่างค่ะ และอีกอย่างคือ เค้าค่อนข้างจะหวงลูกชายมากเพราะเป็นลูกคนเดียว
ถึงขนาดคุยกับเราตอนลูกชายไม่อยู่ในเชิงเกทับว่าลูกชายเค้าไม่รักใครมากกว่าแม่หรอก เราก็ทนๆไป เพราะยังไงก็
ไม่ได้อยู่ด้วยกันทุกวัน แค่แวะมาเยี่ยมเสาร์อาทิตย์ ข้อดีเค้าก็มีค่ะ เช่น ชอบชวนเราไปนอนที่บ้านแต่ก็ด้วยเหตุผลข้างตน
เราเลยปฏิเสธไป อื่นๆ ก็มีประปรายค่ะ แต่ถ้าแฟนเราไปเยี่ยมบ้านฝั่งเรา เราค่อนข้างมั่นใจว่าทางบ้านเราดูแล เทคแคร์แฟน
ได้ดีกว่า ดูเค้ายิ้มได้ผ่อนคลายมากกว่าเราอยู่กับแม่เค้าแน่นอน
ทีนี้เรามองว่านี่เป็นปัญหาใหญ่แล้ว เราเองก็เข้าใจเค้าว่าแม่ก็ต้องเลี้ยง ถ้าเค้าไม่เลี้ยงแล้วใครจะเลี้ยง ก็เเลยคุยกับเค้า
ว่าเราคงอยู่กับแม่เธอไม่ได้จริงๆเราขอโทษ แฟนเราก็บอกว่าได้สิทำไมจะไม่ได้ ก็ต่างคนต่างอยู่ไปสิไม่น่ามีปัญหา
แต่เราไม่มองอย่างนั้น เราเห็นปัญหาหลังแต่งงานแน่ๆ
ทุกคนคะ เราควรทำไงดี หรือว่าเหตุผลนี้จะทำให้เรากับแฟนต้องเลิกกันจริง ๆ หรือใครพอมีทางอื่นแนะนำบ้างมั้ย
ปรึกษาทีค่ะ! กำลังวางแผนจะแต่งงานแต่ติดปัญหาหลายอย่างแก้ไม่ตก
บ้านเรามีฐานะปานกลาง มีทรัพย์สินในระดับหนึ่ง
แฟนเราเป็นลูกคนเดียว มีแม่คนเดียวต้องเลี้ยงดู บ้านฐานะไม่ค่อยดีค่ะ เราก็ต้องช่วยเค้าอยู่บ่อยๆในเรื่องนี้
แต่เค้าเป็นคนขยันทำงานค่ะ (ไม่มีทรัพย์สินเลยแต่ด้วยความขยันของเค้าเราว่าเค้ามีได้ไม่ยาก) ซึ่งตรงนี้ก็เป็นปัจจัย
ที่บ้านเราไม่ค่อยสนับสนุนให้คบเพราะกลัวลูกลำบาก แต่เค้าก็ไม่ได้แสดงท่าทีรังเกียจอะไร มีเพียงความเป็นห่วงที่เค้า
บอกกับเราเท่านั้น ทางบ้านเค้าไม่มีหนี้สินมีบ้านอยู่กับแม่สองคน แฟนเป็นหัวหน้าครอบครัวจ่ายทุกอย่างในบ้าน
ระหว่างคบกันก็ช่วยกันเก็บเงิน ช่วยเหลือซัพพอร์ตกันอย่างดีไม่มีปัญหากันเลย เรียกได้ว่าเพื่อนๆ อิจฉาความสัมพันธ์
ของเรากับแฟนมาก จนทางเค้าก็พูดเรื่องแต่งงานขึ้นมาบ่อยๆ เลยคุยกันจริงจังว่าคงต้องละหล่ะ
****แต่ประเด็นอยู่ตรงนี้ค่ะ****
เรากับแฟนวางแผนจะซื้อบ้าน และแต่งงานกันในปีหน้าค่ะ แต่มีปัญหาตรงที่การซื้อบ้านครั้งนี้เค้าจะพาแม่มาอยู่ด้วย
ซึ่งเรากับแม่แฟนมีทัศนคติที่ไม่ตรงกันหลายอย่าง เช่น เค้าเป็นโรควิตกจริตเกินเหตุไม่กล้าเสียบปลั๊กเองกลัวไฟดูด
ไม่กล้าเปิดหน้าต่างบ้านเพราะกลัวโจรเข้าบ้าน(บ้านเค้าไม่เปิดหน้าต่างทั้งกลางวันกลางคืน อากาศในบ้านแย่มาก)
ไม่ชอบกดชักโครกเพราะเปลืองน้ำ เป็นผู้ใหญ่ที่ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ เช่น เราแนะนำให้ลูกชายเค้าให้รดน้ำดำหัวแม่บ้าง
ในวันสงกรานต์(บ้านเค้าไม่ค่อยแสดงความรักกัน) แต่แม่เค้าอวยพรลูกตัวเอง แต่พอเรารดก็นิ่งไม่มีคำอวยพรอะไรเลย
โมโหลูกชายแล้วมาลงที่เรา คือหลายอย่างค่ะ และอีกอย่างคือ เค้าค่อนข้างจะหวงลูกชายมากเพราะเป็นลูกคนเดียว
ถึงขนาดคุยกับเราตอนลูกชายไม่อยู่ในเชิงเกทับว่าลูกชายเค้าไม่รักใครมากกว่าแม่หรอก เราก็ทนๆไป เพราะยังไงก็
ไม่ได้อยู่ด้วยกันทุกวัน แค่แวะมาเยี่ยมเสาร์อาทิตย์ ข้อดีเค้าก็มีค่ะ เช่น ชอบชวนเราไปนอนที่บ้านแต่ก็ด้วยเหตุผลข้างตน
เราเลยปฏิเสธไป อื่นๆ ก็มีประปรายค่ะ แต่ถ้าแฟนเราไปเยี่ยมบ้านฝั่งเรา เราค่อนข้างมั่นใจว่าทางบ้านเราดูแล เทคแคร์แฟน
ได้ดีกว่า ดูเค้ายิ้มได้ผ่อนคลายมากกว่าเราอยู่กับแม่เค้าแน่นอน
ทีนี้เรามองว่านี่เป็นปัญหาใหญ่แล้ว เราเองก็เข้าใจเค้าว่าแม่ก็ต้องเลี้ยง ถ้าเค้าไม่เลี้ยงแล้วใครจะเลี้ยง ก็เเลยคุยกับเค้า
ว่าเราคงอยู่กับแม่เธอไม่ได้จริงๆเราขอโทษ แฟนเราก็บอกว่าได้สิทำไมจะไม่ได้ ก็ต่างคนต่างอยู่ไปสิไม่น่ามีปัญหา
แต่เราไม่มองอย่างนั้น เราเห็นปัญหาหลังแต่งงานแน่ๆ
ทุกคนคะ เราควรทำไงดี หรือว่าเหตุผลนี้จะทำให้เรากับแฟนต้องเลิกกันจริง ๆ หรือใครพอมีทางอื่นแนะนำบ้างมั้ย