เรื่องมีอยู่ว่า เราได้ซ้อมเตรียมไปแข่งครอสเวิร์ดค่ะ แต่เป็นการแข่งขันทักษะวิชาการที่ไม่แฮปปี้ที่สุดในบรรดาที่แข่งมาเลย😣
ตอนประถมได้ไปแข่งนั่นนี่บ่อยมากเพราะที่โรงเรียนมีคนน้อย แต่ละอย่างก็จะเป็นสิ่งที่เราถนัด เราก็ไม่ได้เครียดกับมันเท่าไหร่ แต่ถึงจะเป็นงั้นไปเราก็มีปมกับมันมาก่อนนะคะ ไม่เคยลืมเลย🤣 โดนบิดหูเพราะได้ที่2นี่เจ็บใจจริงๆค่ะ ร้องไห้ไม่หยุดเลยตอนกลับบ้าน ทุกวันนี้ที่บ้านก็ยังไม่มีใครรู้ว่าเราร้องไห้เพราะอะไร เพราะเราโกหกว่าเสียใจที่ได้ที่2มาตลอด555
พอเราขึ้นมัธยมมา ตอนม.1ก็ไม่มีครูคนไหนทาบทามนะคะ แต่พอม.2คุณครูก็จับไป
แบบงงๆเลย เราไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นเด็กห้อง1 ทำไมต้องจำกัดแค่ห้องเรา ห้องอื่นอาจจะมีคนที่เก่งกว่านี้ก็ได้ ในความจริงเพื่อนร่วมห้องเรามีคนเล่นครอสเวิร์ดเป็นและเก่งมากๆนะคะ แต่ติดที่มีรายการแข่งขันแล้ว ครูก็เลยเลือกเราแทนแล้วให้เหตุผลว่าฝึกไปเดี๋ยวก็ได้เอง 😓
เราพยายามคิดบวกตลอดค่ะ พยายามเครียดน้อยที่สุด เราคิดว่าจะค่อยๆสอนค่อยๆซ้อมไป
แต่ไปวันแรกครูก็ให้เราลองแข่งกับรุ่นพี่
ม.3เลย บอกติกา สอนนับคะแนน โดยที่มีคุณครูและรุ่นพี่ม.4อีกคนคอยดูอยู่ด้วย ผล
กลายเป็นว่าไม่เข้าใจอะไรซักอย่างค่ะ เอ๋อแบบมากถึงมากที่สุด พี่ม.4ที่ยืนดูอยู่แทบจะเล่นแทนอยู่แล้ว เพราะเรานึกคำไม่ออก วางไม่เป็น วางไม่ถูก งง นับคะแนนผิด ยิ่งตอนที่ทำตัวเด๋อๆออกไปละพี่ม.3ที่นั่งเล่นด้วยคุยกับครูละหัวเราะนี่ยิ่งหมดกำลังใจค่ะ ได้แต่ยิ้มแล้วก็หัวเราะ แต่ในใจน้ำตาไหลไปถึงเท้าละค่ะ เราไม่ตลกเลย ไม่สนุก อยากกลับบ้าน เสียหน้า เสียกำลังใจไปหมด และเหตุผลที่ให้เราเล่นกับพี่ม.3เลยก็เพราะคุณครูจะให้เราฝึกไปกับพี่เค้าค่ะ แล้วค่อยลอง2:1กับพี่ม.4 ประมาณว่าฝึกกับคนเก่งจะได้สอนกันละเก่งขึ้น แต่มันดูรวบรัดไปสำหรับคนไม่มีพื้นฐานและเข้าใจยากอย่างเรา
สิ่งที่เราหวังก่อนซ้อมเลยคือการนั่งสอนแบบสอนอ่ะค่ะ นั่งข้างกันชี้นิ้วบอกๆ ไม่ต้องมีฝ่ายตรงข้ามมาเป็นคู่แข่ง หรือมากดดัน ก็คือเปลี่ยนจากแข่งกับเรามาสอนเราดีกว่า แล้วค่อยขยับเป็นสเต็ปๆไป ไม่ใช่จับมานั่งตรงข้ามกันละขมวดคิ้วอยู่แบบนี้ เราปฏิเสธตั้งแต่ที่ครูพูดเลยค่ะว่าไม่ไป เพราะเล่นไม่เป็น แต่ครูก็ยังบังคับให้ไปอีก ไม่มีทางเลือกเลยจริงๆ
กลับบ้านมาเราก็มีแต่ครอสเวิร์ดกับครอสเวิร์ดเครียดเหนื่อยจนหลับไป ตื่นอีกที่ก็ทุ่มจะ2ทุ่มแล้ว เราก็เลยเลิกทำอะไรที่เกี่ยวกับครอสเวิร์ด ละเปิดคลิปอปป้าดูค่ะ ลืมไปเลยว่าเครียดเรื่องนี้อยู่ แต่พอเลิกดูทุกอย่างถูก
เซ็ทกลับมาเป็นปกติ เราแทบจะเครียดกับเรื่องนี้อยู่ทุกเวลา😔

อยากลองถามสำหรับคนที่เล่นแรกๆบ้างว่าตอนนั้นตัวเองเป็นยังไง ประสบปัญหาแบบเรารึเปล่า สำหรับกระทู้นี้เราเหมือนมาระบายค่ะ ขอบคุณสำหรับคนที่อ่านด้วยนะคะ อย่างน้อยก็เหมือนมีคนคอยรับฟังเราอยู่ ถึงเราจะขอวิธีปฏิเสธไปยังไงก็คงไม่มีผล
สู้ขมวดคิ้วต่อไปละขอความคิดเห็นของทุกคนดีกว่า😊เพราะมันทำอะไรได้ไม่มากอยู่แล้วค่ะ555
#บางแท็กอาจออกทะเลไปหน่อยนะคะ
#ถ้าแท็กผิดขอโทษด้วยนะคะ