เมื่อสองหัวขโมย ปล้นทองมาจาก บ้านเศรษฐี

เปี่ยม : แกไปไหนมาวะ
: ข้าหนีพวกมันไปทางคุ้มตาแวก
เปี่ยม : แกปลอดภัยใช่ไหม
: อืม   แล้วทองหละ
เปี่ยม :ข้ามบึงนี้ไป ข้าซ่อนไว้ที่ใต้ต้นไทรใหญ่ฟากกะโน้น
เราลงเรือลำเล็กไปพร้อมกัน ท่ามกลางความมืดและเงียบสงัด
พายเรือไปถึงกลางบึง มองไปข้างหน้ามีแต่ต้นไม้ดำทะมึนอยู่ไกลลิบๆ
: แกนี่ แ ่ง หาทำเลซ่อนทองไว้ โคตรน่ากลัวเลย

ผมผวาตื่นมาทุกครั้งที่ฝันเห็น คืนที่ต้องพายเรือไปกับไอ้เปี่ยม เพื่อนรัก

เมื่อคุณเจอกับคนที่คุณรักเพียงในความฝันเท่านั้น
พี่ชาย : อะไร ที่ทำให้แก อยากไปบวชวะ
: ฉันคิดถึงแม่ ฉันอยากจะไปบวช

เมื่อความ ศรัทธา กับ ความเชื่อ ขัดแย้งกัน
หมอดูบอกให้ผม มาบวชแก้กรรมที่วัดนี้ครับ
------------------------------------------------------
แม่ค้า : ข้ามฝั่งพระนครนี้ไป ก็ถึงแล้วจ๊ะ
วัดที่ต้องข้ามฟากไป
ลุงฉ่ำ ชาวบ้านพระนคร : คุณจะกล้าไปบวชอยู่หรือ เขาว่าวัดนั้น ผีเฮี้ยนมากนะ

เมื่ออดีต ตามราวี
30 กว่าปีแล้วนะ  แกจะตามจองเวรข้าไปถึงไหน 

กับจุดเริ่มต้นที่นี่
อาตมา อยากให้โยมลองพักที่ศาลานี้ก่อน โยมต้องการจะบวชด้วยใจศรัทธาเพียงใดหละ
ผมมองไปก็เห็นเป็นศาลาไม้เก่าๆ หลังไม่ใหญ่มาก ใต้ถุนยกสูงเพียงเข่า ปลูกอยู่ใกล้กับริมน้ำ 
ด้านข้างมีต้นไทร ต้นใหญ่ แผ่กิ่งก้าน น้อยใหญ่ยื่นไปปกคุมทางตัวศาลา 
สร้างบรรยากาศชวนขนหัวลุกอย่างบอกไม่ถูก
พอเดินไปยืนมองใกล้ๆต้นไทรใหญ่ 
ภาพความทรงจำในอดีต ก็ย้อนกลับมาในหัวผมอย่างเฉียบพลัน
นี่มันคือ ต้นไทรที่ผมเคยฝังร่างไอ้เปี่ยมไว้ที่นี้

คืนฝนพรำ
ภาพ  ทิดเปี่ยมตายยังฝังอยู่ในความทรงจำของผม ไม่เคยลืมได้สักวัน 

หลุมรอบต้นไทร ที่ผมขุดในคืนนั้น
:แก แก เอาทองไปฝังไว้ไหนวะ
ผมได้แต่ตะโกนถาม ร่างไร้วิญญาณของมัน

ใต้ต้นไทรนั่นไม่มีทอง
  ????

---

นัตถิ กัมมัง สะมะ พะลัง
แรงใดในโลกเสมอด้วยแรงกรรมไม่มี

---

โยมหาสิ่งนี้อยู่ใช่ไหม
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

โปรดติดตาม เรื่องสั้นสยองขวัญ
                         

                                                                                                                                  ที่นี่ 
                                                                                                                                 เร็วๆนี้