สามเณรเรียนจบป.๒
และบวชตอนภาคฤดูร้อน
ตอนนี้โยมแม่ของสามเณรต้องการให้สามเณรบวชตลอด ซึ่งที่ศูนย์พัฒนาเยาวชน ตำบลแกใหญ่ อำเภอเมือง สุรินทร์นี้ ก็มีเณรหลายรูปบวชเรียนที่นี่ ตอนนี้สามเณรอยู่ป.๓ ค่ะ

ดิฉันทราบเรื่องสามเณรบวชจากน้องสาวก็ไปเยี่ยมสามเณรวันนี้วันแรก (ตอนแรกคิดว่าสามเณรจะบวชแค่ช่วงปิดเทอมจึงไม่ได้มาเยี่ยมเลยค่ะ เห็นแล้วก็สงสารสามเณรเพราะโยมแม่ก็อยู่ไกลมาเยี่ยมบ่อยไม่ได้ ลูกพี่ลูกน้องที่เคยเล่นด้วยก็อยู่ไกลกันมาก ต้องจากโรงเรียนจากเพื่อนเก่ามา แต่สามเณรเป็นหลานเมื่อทราบแล้วว่าสามเณรบวชและเรียนที่นี่และอยู่จังหวัดเดียวกันโยมป้าก็จะไปเยี่ยมบ่อยๆ ค่ะ)

พบเจอหน้าสามเณรก็วิตกกังวล เพราะสามเณรพูดเหมือนคนไม่สบาย จึงทราบว่าสามเณรเป็นไข้ แต่ก็ทานยาแล้ว ดูสามเณรซูบผอมลง
ที่นี่สามเณรฉันสองเวลา สงสารสามเณรมากที่ต้องจากครอบครัวมาอยู่วัดแต่เด็ก วันนี้นำนมถั่วเหลืองมาถวายสามเณร และคิดว่าคราวต่อไปจะนำสิ่งของที่สามเณรจำเป็นต้องใช้มาถวายสามเณรค่ะ

อยากรบกวนสอบถามท่านผู้ใจบุญที่นี่ว่าต้องปฏิบัติอย่างไรจึงจะทำให้สามเณรได้บวชแล้วสบายใจและมีความสุข ไม่คิดถึงบ้าน และดูแลตัวเองได้
ดิฉันซึ่งเป็นโยมป้าของสามเณรมีเวลามาเยี่ยมสามเณรมากกว่าโยมแม่สามเณร ดิฉันควรปฏิบัติแก่สามเณรอย่างไรบ้างจึงจะเหมาะสม และสามเณรเข้าใจว่ามีคนห่วงใย ปรารถนาดี ไม่อยากให้สามเณรทุกข์เพราะไม่เข้าใจ หรือคิดถึงบ้านเก่ามากค่ะ
(ที่เห็นวันนี้คือสามเณรเหมือนคิดถึงบ้านอยู่ และป่วย
ดิฉันบอกสามเณรว่าจะมาเยี่ยมทุกอาทิตย์ เว้นวันที่มีธุระมาไม่ได้)

ขอบคุณค่ะ