เรื่องมีอยู่ว่าคนข้างบ้านมีรถ 2 คัน คันแรกไปขายของแต่เช้า อีกคันแม่เด็กใช้ไปทำงานแต่แม่เด็กตื่นสายไปส่งลูกไม่ทัน ยายเด็กชอบขออาศัยติดรถพ่อแม่ผมไปส่งหลานที่โรงเรียน (หลานเขาเรียนโรงเรียนเดียวกับลูกผม ลูกผมอายุ 4 ขวบ เด็กข้างบ้านอายุ 7 ขวบ) คือถ้าเป็นครั้งเป็นคราวผมก็จะไม่รู้สึกอะไร แต่นี่เป็นแทบทุกครั้งไม่ใช่ว่าเขาไม่มีทางเลือกนะแต่เขาไม่ทำ ตอนช่วงโควิดมีบางวันเด็กไปเรียนไม่ตรงกันยายข้างบ้าน พูดเหมือนจะขอให้ช่วยไปส่งหลานแต่พ่อแม่ผมปกติเสธไปจึงขอให้บ้านอีกหลังไปส่งหน้าหมู่บ้านหน่อยเดี๋ยวจะนั่งแท็กซี่ไปต่อ
ปกติตายาย (คนข้างบ้าน) ไม่ยอมดูแลหลานปล่อยให้ไปเล่นบ้านนู้น ออกบ้านนี้ตลอด วันหยุดผมก็อยากจะอยู่แค่ครอบครัวผม เด็กก็ชอบมายืนตะโกนอยู่หน้าบ้านขอมาเล่นในบ้าน ผมบอกว่าไม่สะดวกก็กลับไป 2-3 นาทีก็มาเรียกใหม่ ตา ยาย เขาเห็นแต่ก็ไม่ได้ห้ามหลานตัวเองปล่อยให้ตากแดดเรียกอย่างนั้น บางครั้งพ่อแม่ผมอยู่บ้านก็ปล่อยให้เด็กเข้ามาเล่นในบ้านตั้งแต่บ่ายสามมารับกลับอีกทีก็เกือบ 2 ทุ่ม ผมก็ถามว่าทำไมไม่เอาไปส่งเขาบอกว่าเอาไปส่งแล้วกินข้าวเสร็จก็ปล่อยให้มาอีก พ่อแม่ผมบอกว่าแค่หลานตัวก็เหนื่อยแล้วนี่ต้องมาดูหลานคนอื่นอีก
ส่วนตัวผมเองก็ไม่ค่อยอยากให้ลูกผมเล่นกับเด็กคนนี้ (ผมมองว่าเป็นที่ผู้ใหญ่ที่ไม่ยอมสอนหลานตัวเอง) คือ
- อยากกินอะไรในบ้านก็ใช้ให้ลูกผมไปหยิบให้ (เป็นนม ขนม ที่ไม่ได้เตรียมไว้ให้) ขนมแบ่งกันแล้วพอของตัวเองหมดก็มาหยิบของลูกผมไปกิน ส่วนตัวเด็กเองมีขนมก็จะเอามาให้เฉพาะที่ตัวเองไม่ชอบ
- ชอบคุยเรื่องผี เรื่องศพ คนตาย ซึ่งผมมองว่ามันเป็นเรื่องที่ลูกผม 4 ขวบกว่ายังไม่จำเป็นต้องรับรู้เรื่องอะไรพวกนี้
- มีครั้งนึงผมลงมาจากรถเห็นเด็กคนนี้ไปเล่นอยู่อีกบ้านนึง แล้วไปบอกเด็กบ้านนั้นว่าอย่ามาเล่นก็ลูกผม เพราะลูกผมนิสัยไม่ดี
- บางทีมาเล่นได้บ้านผม แล้วตะโกนเรียนเด็กบ้านอื่นเข้ามาบ้านผมแล้วตัวเองก็ไปเล่นของเล่นของลูกผมแล้วให้ลูกผมไปเล่นก็เด็กอีกคน ผมก็ถามไปว่าหนูเรียกน้องเข้ามาแล้วทำไมไม่ไปเล่นกับน้องล่ะ เด็กคนนี้ตอบว่าหนูไม่อยากเล่นด้วยนิสัยไม่ดี
- มีวันนึงลูกผมเดินเข้าไปในสนามหญ้าบ้านเด็กคนนี้เพื่อจะไปดูลูกหมา เด็กคนนี้ไล่ลูกผมบอกว่าอย่าเข้ามาในบ้านอยู่แค่สนามหญ้าพอ ตากับยายเด็กก็อยู่ตรงนั้นแต่กลับไม่พูดอะไรกับหลานตัวเองเลย แม่ผมอยู่ตรงนั้นเลยบอกไปว่าน้องดูแค่หมาไม่เข้าไปเล่นในบ้านหรอก (ปกติผมไม่ให้ลูกผมเข้าไปเล่นในบ้านคนอื่น)
- แล้วเด็กคนนี้เป็นเด็กที่ขี้อวดมาก อวดทุกอย่างที่ได้มาใหม่ อวดกับทุกคนที่ตัวเองเจอ จนลูกผมติดนิสัยขี้อวดผมต้องสอนลูกอยู่หลายเดือนกว่าจะเลิกอวดของคนอื่น
มีอีกหลายเรื่องสำหรับเพื่อนบ้านหลังนี้
ขอวิธีจัดการเพื่อนบ้านที่เห็นแก่ตัวอย่างสันติวิธีหน่อยครับ
ปกติตายาย (คนข้างบ้าน) ไม่ยอมดูแลหลานปล่อยให้ไปเล่นบ้านนู้น ออกบ้านนี้ตลอด วันหยุดผมก็อยากจะอยู่แค่ครอบครัวผม เด็กก็ชอบมายืนตะโกนอยู่หน้าบ้านขอมาเล่นในบ้าน ผมบอกว่าไม่สะดวกก็กลับไป 2-3 นาทีก็มาเรียกใหม่ ตา ยาย เขาเห็นแต่ก็ไม่ได้ห้ามหลานตัวเองปล่อยให้ตากแดดเรียกอย่างนั้น บางครั้งพ่อแม่ผมอยู่บ้านก็ปล่อยให้เด็กเข้ามาเล่นในบ้านตั้งแต่บ่ายสามมารับกลับอีกทีก็เกือบ 2 ทุ่ม ผมก็ถามว่าทำไมไม่เอาไปส่งเขาบอกว่าเอาไปส่งแล้วกินข้าวเสร็จก็ปล่อยให้มาอีก พ่อแม่ผมบอกว่าแค่หลานตัวก็เหนื่อยแล้วนี่ต้องมาดูหลานคนอื่นอีก
ส่วนตัวผมเองก็ไม่ค่อยอยากให้ลูกผมเล่นกับเด็กคนนี้ (ผมมองว่าเป็นที่ผู้ใหญ่ที่ไม่ยอมสอนหลานตัวเอง) คือ
- อยากกินอะไรในบ้านก็ใช้ให้ลูกผมไปหยิบให้ (เป็นนม ขนม ที่ไม่ได้เตรียมไว้ให้) ขนมแบ่งกันแล้วพอของตัวเองหมดก็มาหยิบของลูกผมไปกิน ส่วนตัวเด็กเองมีขนมก็จะเอามาให้เฉพาะที่ตัวเองไม่ชอบ
- ชอบคุยเรื่องผี เรื่องศพ คนตาย ซึ่งผมมองว่ามันเป็นเรื่องที่ลูกผม 4 ขวบกว่ายังไม่จำเป็นต้องรับรู้เรื่องอะไรพวกนี้
- มีครั้งนึงผมลงมาจากรถเห็นเด็กคนนี้ไปเล่นอยู่อีกบ้านนึง แล้วไปบอกเด็กบ้านนั้นว่าอย่ามาเล่นก็ลูกผม เพราะลูกผมนิสัยไม่ดี
- บางทีมาเล่นได้บ้านผม แล้วตะโกนเรียนเด็กบ้านอื่นเข้ามาบ้านผมแล้วตัวเองก็ไปเล่นของเล่นของลูกผมแล้วให้ลูกผมไปเล่นก็เด็กอีกคน ผมก็ถามไปว่าหนูเรียกน้องเข้ามาแล้วทำไมไม่ไปเล่นกับน้องล่ะ เด็กคนนี้ตอบว่าหนูไม่อยากเล่นด้วยนิสัยไม่ดี
- มีวันนึงลูกผมเดินเข้าไปในสนามหญ้าบ้านเด็กคนนี้เพื่อจะไปดูลูกหมา เด็กคนนี้ไล่ลูกผมบอกว่าอย่าเข้ามาในบ้านอยู่แค่สนามหญ้าพอ ตากับยายเด็กก็อยู่ตรงนั้นแต่กลับไม่พูดอะไรกับหลานตัวเองเลย แม่ผมอยู่ตรงนั้นเลยบอกไปว่าน้องดูแค่หมาไม่เข้าไปเล่นในบ้านหรอก (ปกติผมไม่ให้ลูกผมเข้าไปเล่นในบ้านคนอื่น)
- แล้วเด็กคนนี้เป็นเด็กที่ขี้อวดมาก อวดทุกอย่างที่ได้มาใหม่ อวดกับทุกคนที่ตัวเองเจอ จนลูกผมติดนิสัยขี้อวดผมต้องสอนลูกอยู่หลายเดือนกว่าจะเลิกอวดของคนอื่น
มีอีกหลายเรื่องสำหรับเพื่อนบ้านหลังนี้