สวัสดีค่ะ
กระทู้นี้แค่อยากระบายให้ใครสักคนฟังและขอคำแนะนำในการจัดการความรู้สึกตัวเองหน่อยค่ะ..
เรามีแฟนและรักมาก ต่อให้เค้าทำไม่ดี พูดไม่ดีแค่ไหนเราก็ทน ทน ทน ทน! บางเหตุการณ์มันไม่สมควรเกิดขึ้นสำหรับคนเป็นแฟนกัน มันก็มักเกิดขึ้นเสมอ (ไม่ใช่ตบตีแต่แค่ไม่เคยห่วงใยเราจริงๆ เลยไม่ได้คิดไปเองนะ แต่การกระทำมันฟ้อง) เราทำได้แค่หลอกตัวเองไปวันๆ ว่ามันจะดีขึ้นสักวันนึง เราพยายามปรับ เพื่อให้ถูกใจและไปกันได้อย่างดีที่สุด เรายอมได้ทุกอย่างแม้บางอย่างก็รู้อยู่เต็มอกว่ามันรู้สึกทรมานเหลือเกิน แต่เราก็ฝืนยิ้มแบบเต็มใจได้ถ้ามันทำให้เค้าสบายใจ เราพยายามอธิบายว่าเราเสียสละนะ เราไม่ได้อยากทำหรอกนะแต่เราทำเพื่อคุณ แต่เขาไม่ได้รู้สึกอินหรือมองว่ามันคือความเสียสละของเราสักนิด มันช่างเป็นตลกร้ายที่ขำไม่ค่อยออก เพราะเราไม่รู้ว่าจะยังไงต่อดี หลายคนอ่านมาถึงตรงนี่คงบอกว่าก็ "เลิกสิยากตรงไหน ?" ใช่ค่ะ มันยาก แม้ว่าจะรู้อยู่เต็มอกว่ามันไม่เคยใช่ตั้งแต่แรกหลังจากหมดโปรแล้ว555
พยายามเปิดกูเกิ้ลหาวิธีจัดการกับความรู้สึกตัวเองหลายครั้ง แอบหวังเสมอว่าเค้าก็จะพยายามปรับเข้ากับเราบ้างสักคนละครึ่งทาง แต่ยิ่งนานวันเข้าทุกอย่างมันเริ่มชัดเจนว่ามันเป็นไปไม่ได้เลยจริงๆ

ขอคำแนะนำให้กับคนที่ตัดสินใจไม่เคยเด็ดขาดคนนี้หน่อยนะคะ TT

ขอบพระคุณล่วงหน้ามากๆ ค่ะ