ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเขาก็เป็นเพื่อนกับแม่เรานี่แหละ แต่แกอยู่ ซ.ข้างๆบ้านเรา ทีนี้คือแบบ
เราก็โตแล้วแหละ ก็ 15 แล้ว
แล้วเขาชอบมาแซวชอบมาพูดแบบ ทำให้เราเฟลอ่ะ เช่นเราไม่ชอบกินผัก
วันนั้นเราไปนั่งกินขนมจีนอยู่ เขาก็อยู่ด้วย เขาก็ถามเอาผักด้วยมั้ย?
เราก็บอกเอานิดนึงก็ได้ เราก็หยิบถั่วพลูจิ้มกับน้ำพริกปลาร้าข้างเรา

ละเขาก็พูดกับยายข้างๆพูดไปหัวเราะไปว่าแบบ เออ มันกินผักด้วยเว้ย สงสัยอยากหุ่นดีนู่นนั่นนี่ และเราอ่ะคือแบบ เราไม่พอใจค่ะ บอกตรงๆ เวลาการกินหรือทุกๆอย่างของเรา มันคือเวลาส่วนตัว

และทุกคนคงจะพูดอีกใช่ไหมว่าละทำไมไม่เขาไปกินในบ้านคนเดียวอ่ะ? คืองี้ค่ะ ไอขนมจีนอ่ะ มันของเพื่อนแม่เขา แต่เขาเรียกเราไปกิน พอดีเรายังไม่กินข้าวพอดี จะให้ยกเข้ามานั่งกินในบ้านคนเดียว ก็น่าเกลียด

รอบที่สอง เขาชวนเราไปกินหมูกะทะบ้านเขา เราก็ไป เขาชวนแม่ ชวนเราไป ละไปละก็แบบ เราก็นั่งย่างหมูอ่ะค่ะ เรานั่งย่างให้เจ้าบ้าน ให้แฟนเจ้าของบ้านอยู่ ละเพื่อนแม่เขาก็แบบ
สะกิดเพื่อนเขาให้หันมามองเรา

ตื่นเต้นหรืออะไรก็ไม่ทราบแบบ ดูสิๆ มันตักหมูให้นีด้วย นีคือชื่อแฟนเขาค่ะ แล้วก็พากันหัวเราะเรา เราอายมาก ทำไมล่ะ ตักหมูให้มันผิดตรงไหน

ละอีกเรื่องคือแบบ เวลาเรานั่งกินหมูกะทะอะไรเงี้ยหรือจะทำอะไร ชอบจับผิดเราอ่ะ ละก็มานั่งเชียร์เราแบบ เอ้า พี่อายสู้ๆ ละคือ ผู้ใหญ่ที่นั่งด้วยกันเขาก็หันมามองเราละก็มองแปลกๆ เราก็ได้แต่ยิ้มแก้เขิล

ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆค่ะ พี่ๆช่วยแนะนำหน่อย คือไม่ใช่ว่าเกลียดหรอกนะคะ แต่เราว่าบางอย่างมันไม่ใช่จริงๆ หรือเห็นว่าการล้อเด็กแล้วเขาจะไม่รู้สึก? จริงอยู่ว่าตอนเด็กเราไม่ได้คิดอะไร แต่นี่เราโตแล้ว แล้วเราก็ไม่โอเคเลยค่ะ
มีบางครั้งเขาล้อเขาแซวเรามา เราก็เงียบใส่นะ เป็นการบอกให้รู้เลยว่าเราไม่โอเค ก็ยังล้อยังแซวเราต่ออีก เราไม่ชอบคนประเภทนี้เลยค่ะ ถ้าแท็กผิดขออภัยนะคะ