ยุคซูเนส นี่คงเจ็บปวดกันทุกคนแน่นอน  ซื้อตัวดีๆเพียบ โดยเฉพาะเห็นไนเจลครัฟมายืนหน้า นี่ตอนแรกผมตั้งความหวังว่าเอาแล้วแชมป์ไม่ไกล ตอนอยู่ฟอเรสอย่างเทพ พอมาใส่ชุดหงส์แดงนึกถึง ลูกากู ของผีแดงเลย  ตอนอยู่เอฟเวอตันได้ดาวซัลโว ย้ายมาผีแดงแฟนบอลผีก็เอาแล้วๆ ปีนี้ลุ้นแชมป์แน่ สุดท้ายชปล.ก็ไม่ได้ไป ถ้าเปรียบเป็นสมัยนี้ซูเนสน่าจะถลุงงบอลัการราวๆ200-300ล้านปอนด์ขึ้น  ตัวที่มาก็ดีๆดาวดังแต่ละทีม นีลรัดด๊อก พอลสจ๊วต ของสเปอร์งี้  รอบโจนส์ มาร์กไร้ท ์มายืนหลัง  อื้อหือ  จบที่6คับ  อายมาก  
อีกยุคนึงน่าจะเป็นยุคที่ได้เจ้าของมะกัน มาเซ็งลี้คับ จำชื่อไม่ได้และ เป็นยุคหลังจากได้ชปลไปแล้ว จำได้ว่ามีแต่เรื่องวุ่นวาย เงินจะซื้อนักเตะก็ไม่มี ทีมแตก ดาราดังๆส่ายหัวไม่มาหงส์เด็ดขาด เป็นยุคที่เริ่มสัมผัสได้ถึงการเป็นทีมในระดับกลางๆไปเลย แม้กระทั่งผู้จัดการทีมยังหาดีๆไม่ได้ต้องไปขุดเอาดัลกลิชมาคุมทีม เฮ้อ

ยุคที่ประทับใจผมไม่ใช่ยุคนี้นะครับแม้จะได้แชมป์ลีกครั้งแรกในรอบ 30 ปี  มันใช้คำว่าดีใจได้แค่นั้น เพราะทีมก็ห่างกับทีมอื่นๆเยอะ และซิตี้ก็ขาดแรงจูงใจเพราะประสบความสำเร็จไปแล้ว 
ยุคที่ประทับใจที่สุดคือยุค อุลลิเยร์ 5 แชมป์   ปี2000 ที่ได้ ยูฟ่า เอฟเอ ลีกคัพ พร้อมกันสามถ้วยในปีเดียว  นักเตะทำงานหนักมาก บางคนต้องเล่นทุกนัดอย่าง มาคุส บับเบิล  (นี่มาหงส์ด้วยใจล้วนๆ)  เล่นครบทุกนัดในฤดูกาลนั้น  แถมอุลลิเยร์ก็ไม่ค่อยซื้อนักเตะดีๆเท่าไหร่ ไม่ค่อยลงทุนแต่ผลงานที่ได้ถือว่าประทับใจที่สุดในยุคหลังจาก คิงเคนนี่ออกจากทีม 1991