สวัสดีค่ะ หนูอายุ17ปีค่ะ หนูคิดว่าที่ผ่านมาทุกคนคงมีพิษโควิดเป็นของตัวเองกัน วะนนี้หนูเลยจะมาแชร์ประสบการณ์พิษโควิดของหนูให้ฟังนะคะ
หนูมีแฟนคนหนึ่งที่คบกันมาตั้งแต่อายุ15 (ก็เด็กเนาะ😆) ไปไหนมาไหนด้วยกันแบบพ่อแม่ก็รู้ ว่างก็มาช่วยงาน อยู่ในสายตาพ่อแม่ตลอด แต่เมื่อช่วงต้นปีพ่อแม่ทนกระแสการนินทา(เว้าพื้น)ไม่ไหว ก็เลยจับหมั้น😅
แต่พอตั้งแต่หมั้นมาหนูไม่ได้ขอเงินพ่อแม่ใช้เลย คงเพราะพวกท่านไม่มี(มั้ง)เลยไม่ให้😅 (แต่ขอเล่าก่อนว่าพ่อหนูเป็นคนที่โมโหร้าย(หรือหลอน)มาก ถึงขั้นเคยเอามีดไล่ฟันย่ามาแล้ว และหนูก็ถูกตบตีรุนแรงมาตั้งแต่เด็ก) วันหนึ่งพ่อโมโห แล้วไล่แบบไล่หนูออกจากบ้าน(เหมือนย่า)หนูก็ออกมาอยู่กับแฟนอายุมากกว่าหนู1-2ปี เขาก็หาเงินส่งหนูเรียน หนูก็หาเงินเอง ซึ่งพอเปิดเทอมหนูก็ต้องหาเงินมาจ่ายค่าเทอมผ่านงานพาร์ทไทม์ (โรงเรียนหนูเรียนอาทิตย์เว้นอาทิตย์เพราะโควิด) แต่หนูดันมาเจอที่ปรึกษาที่มาโวยวายที่ทำงานหนูว่าหนูไม่ไปเรียน เพราะมาทำงาน และเอาหนูไปพูดเสียๆหายๆว่าติดผู้ชาย หนูพยายามอธิบายว่าหนูไม่ได้ติดผู้ชาย หนูไม่เคยขาดเรียน ท่านก็พูดมาว่า"แล้วแต่ ไม่ต้องพูด ไม่ฟัง" แล้วเอาหนูไปพูดในที่ต่างๆว่าหนูติดผู้ชายเสียการเรียนเพราะผู้ชาย     เวลาที่หนูเรียนวิชาท่าน พอหนูตอบท่านจะเมินตลอดซึ่งหนูไม่รู้ว่าหนูทำอะไรผิด ท่านพูดให้หนูไม่ต้องไปทำงานโดยไม่สนใจว่าหนูจะมีเงินเรียนมั้ย (ท่านเป็นตระกูลผู้ดีเก่าไม่เคยตกทุกข์ได้ยาก)  เวลามีครูคนอื่นชมหนูท่านก็จะพุดขัดว่าหนุมีผัวแล้วนะ!?
จากการที่ทำงานมาเหนี่อย เจอกับปัญหาครอบครัวไม่สิ้นสุด แล้วมาเจอที่ปรึกษาแบบนี้ มันทำให้หนูไม่มีกำลังใจเรียนเลยค่ะ รู้สึกไม่อยากไปเรียนยังไงไม่รู้
ถ้าหากใครแวะมาอ่านเรื่องยาวๆของหนูจบแล้ว จะมาแชร์เรื่องของตัวเองบ้างก็ได้นะคะ ขอบคุณที่อดทนอ่านมาจนจบค่ะ🙏☺