กลังจากที่ผมจบม.3 จากสถาบันเล็กๆไปของผม ผมก็ได้ไปต่อม.4ที่สถาบันที่ใหญ่ขึ้นกว่าเดิม ผมเป็นคนขี้อายครับ ปัจจุปันนี้เข้า ร.ร มาได้3อาทิตย์แล้ว ก็ไม่ค่อยมีเพื่อนมาเล่นด้วยเลย แต่ผมแอบชอบคนให้ห้องผมคนหนึ่งซึ่งผมพยามไม่มองเธอแล้วแต่สายตามันห้ามไม่ได้จริงๆ ในที่สุดผมก็ห้ามหัวใจตัวเองไม่ได้ผมหลงเธอมากๆคือผมไม่เคยมีความรักแบบนี้มาก่อน มันเพ้อถึงเธอตลอดเวลา พอเจอหน้าเธอใจผมก็แทบสลาย ตอนเรียนผมนั่งแต่แอบมองเธอไกลๆ ตอนเธอยิ้มก็น่ารัก ตอนเธอนอนก็น่ารัก ตอนเธอแนะนำตัวก็น่ารัก ผมกับเธอนี่ต่างกันจริงๆ เธอเป็นพวกแบบตั้งใจเรียนส่วนผม ตั้งใจเรียนก็จริงแต่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย เธอก็เป็นคนผิวขาวอีก ผมผิวดำ หน้ามีไม่ค่อยเนียนมีสิวอยู่บางจุด ผมกับเธอต่างกันมากจริงๆ เธอเป็นคนน่ารัก ไม่พูดมาก ตั้งใจเรียน เรียบร้อย ทุกๆวันผมเอาแต่อยากจะอยู่ด้านหลังแถว เพราะได้ไกล้ชิดเธอ งานกลุ่มผมก็อยู่กับเขาน่ะผมดีใจมาก พอได้อยู่ไกล้กัน ผมก็เก็บการไว้เป็นอย่างดี เขาก็คุยกับผมเหมือนกับเพื่อนๆทั่วไป ผมพยามช่วยงานเขาเท่าที่จะสมองผมคิดได้ เวลานอนผมเอาแต่เพ้อหาเธอ เปิดเพลงในยูทูป แล้วก็เปิดหน้าเขาทิ้งไว้ตลอด ทั้งคืนยันเช้า  ผมอยากจีบเธอมาก ชอบเธอสุดๆ สมมุว่าผมจีบไป เขาไม่เอา ผมบอกเลย ร.ร ผมก็ไม่เข้า คือผมเป็นคนขี้อายหนักมากๆ พยามฝึกแต่ก็ไม่ได้ช่วยลดความขี้อายลงเลย เพราะนั้นผมเลยไม่กล้าจีบ เธออยู่ห้องเดียวกันอีก อยากจะถามเพื่อนๆว่าพอมีวิธีอีกไหมที่จะทำให้ผมได้เธอมาเป็นแฟน แต่ไม่กล้าทำยังไงก็ไม่กล้า ผมอยากฟังคำแนะนำจากเพื่อนๆครับ (ขอแบบจริงจังน่ะครับ)