ตาม พรบ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 สำหรับภาพยนตร์ไทย มีอายุลิขสิทธิ์ 50 ปีครับ เริ่มตั้งแต่วันแรกประกาศโฆษณา (ซึ่งประเด็นนี้สามารถตีความได้อีก บ้างก็ว่าเริ่มตั้งแต่วันที่ีผู้อำนวยการสร้างให้สัมภาษณ์กับสื่อมวลชนว่าจะสร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ บ้างก็ว่าเริ่มตั้งแต่วันแรกที่เริ่มฉาย ก็กลายเป็นประเด็นย่อยต่ออีกว่า เริ่มจากวันฉายรอบปฐมทัศน์ที่มีรายการพิเศษ เรียกว่า "ทรมานบันเทิง" เริ่มตั้งแต่หนึ่งทุ่ม มีดนตรี ตลก แล้วฉายหนังตอนดึก ไปจบตีหนึ่ง ตีสองของวันใหม่ หรือวันฉายวันแรกตามโปรแกรมปกติ) จนถึงวันสิ้นปีของปฏิทินในปีที่ภาพยนตร์เรื่องนั้นครบกำหนดอายุลิขสิทธิ์ 50 ปี หลังจากนั้นลิขสิทธิ์ภาพยนตร์ไทยจะตกเป็นสาธารณะ

สำหรับปี พ.ศ. 2563 นี้ ภาพยนตร์ไทยที่จะครบกำหนดอายุลิขสิทธิ์ 50 ปี คือ ภาพยนตร์ไทยที่ออกฉายในปี พ.ศ. 2513 ทุกเรื่อง สมมติว่า หนังเรื่องนั้น มีตัวฟิล์มเหลืออยู่เพียงบางส่วน หรือเต็มเรื่อง แม้จะครบกำหนด 50 ปี มาตั้งแต่ปีใหม่ จนถึงวันที่ จขคห. โพสต์ข้อความ ก็ถือว่ายังมีลิขสิทธิ์อยู่ จะนำออกเผยแพร่ก็ต้องระมัดระวัง จนกระทั่งหลังวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2564 จึงจะสามารถเผยแพร่ได้เลย จะมีเพียงไม่กี่เรื่องที่มี "ลิขสิทธิ์" ส่วนอื่นที่เกี่ยวข้องกับภาพยนตร์เรื่องนั้น เช่น บทประพันธ์ หรือเพลงประกอบในภาพยนตร์ หากจะเผยแพร่ก็ต้องไปติดต่อเจ้าของลิขสิทธิ์ของภาพยนตร์เรื่องนั้น เพื่อประสานไปยังเจ้าของลิขสิทธิ์ในส่วนที่เกี่ยวข้องอีกนะครับ

ส่วนหนังต่างประเทศ กรณีของหนังฮอลลีวู้ด ก็ตาม คห. 1 ครับ ส่วนหนังต่างประเทศอื่นๆ ที่มีผู้ถือกรรมสิทธิ์ในไทยเมื่อหลายปีมาแล้ว ถ้าเป็นหนังฝรั่ง มีบางเรื่องกลับไปเป็นลิขสิทธิ์ของสตูดิโอหลักของฮอลลีวู้ด บางเรื่องก็มีผู้ดูแลเรื่องลิขสิทธิ์แทนเจ้าของ ส่วนหนังจีน หนังญี่ปุ่น ฯลฯ ลิขสิทธิ์เป็นของผู้สร้าง และมีผู้ได้รับสิทธิ์ทำหน้าที่ดูแลผลงานและการเผยแพร่ในพื้นที่ต่างๆ ครับ