ไม่ได้มาบ่นเขานะคะ มาบ่นตัวเอง 
เขาโตกว่า รายได้เยอะกว่า ปกติเราคบใครเราหารตลอดนะคะ ผลัดกันเลี้ยงบ้าง
มาคนนี้เขาชีวิตดี กินเก่ง กินหนัก ก็เกรงใจเรามั้ง ไปไหนมาไหนด้วยกันก็ออกให้หมด มีบางครั้งที่เราขอเลี้ยงคืนบ้างอาทิตย์ละครั้งสองครั้งหรือมื้อเล็กๆ ปากซอย จ่ายเงินเซเว่นไรงี้
ประเด็นคือพอเราเข้าโหมดชีวิตดีอยากกินไรกิน อยากซื้ออะไรซื้อแล้ว ออกไม่ได้เลยค่ะ เราไม่เคยขอเงินเขานะคะ แต่ด้วยความมอยู่กับเขาที่ใช้เงินซื้อความสบายเราก็เริ่มติด อยากกินข้าวกลางวันจานละร้อยทุกวันก็กิน ทั้งที่ปกติจะให้เป็นมื้อพิเศษของเดือน ไปไหนใกล้ๆ ก็เลือกแท็กซี่ เช่นแท็กซี่ 50 วิน 20 เมื่อก่อนเราคงเลือกวิน แม้แต่มีรถเมล์ 9 บาทแล้วเดินอีกโลเราก็คงเลือกที่ถูกที่สุด แต่เดี๋ยวนี้คือใช้เงินซื้อความสบาย ความสุขเก่งจนไม่เหลือเก็บเลยค่ะ
ปกติเราเก็บเงิน 70% ของเงินเดือน เพราะเราอยากตั้งตัวได้ไวๆ แต่ตอนนี้เหลือแค่ 30% ทั้งที่ตอนอยู่กับแฟนแฟนก็เลี้ยงตลอด 
หายไปไหนหมดนะเงินงงมาก  
เราว่าเราคงกลับไปเป็นคนประหยัดไม่ได้แล้วแน่เลยค่ะ