รักแล้วจากลับมาเจอ
หน้าทางข้ามเข้าโรงเรียนแห่งหนึ่ง นักเรียนชายคนหนึ่งยืนรอข้ามถนนเพื่อไปโรงเรียนให้ทันเคารพธงชาติ
ข้างๆกันนั้นมีนักเรียนหญิงยืนอยู่
ภาคานักเรียนชายหันไปมอง ไม่เคยเห็นนักเรียนหญิงคนนี้มาก่อนเพราะเวลานี้เป็นเวลาที่นักเรียนเข้าโรงเรียนไปกันหมดแล้ว
ที่ทั้งคู่มายืนอยู่ข้างกันอาจเป็นเพราะมีอะไรบางอย่างส่งเธอมา
นักเรียนหญิงคนนั้นมีรูปร่างไปทางผอมเพรียวสูงปานกลางสีผิวออกขาวรับกับเสื้อนักเรียนสีขาวสะอาดตา
ถนนว่างแล้วทั้งสองจึงข้ามถนนเพื่อไปยังอีกฝั่ง
เท้าของภาคาก้าวลงไปบนทางม้าลายค่อยๆเดินค่อยๆเดินให้ช้าลงเพื่อให้เธอเดินนำไปก่อน
มัวแต่เดินดูเธอจนใจลอยถึงโรงเรียนเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เลยไม่รู้ว่านักเรียนหญิงคนนั้นถึงโรงเรียนแล้วหรือยัง
วันรุ่งขึ้นภาคาออกจากบ้านไปโรงเรียนเวลาเดียวกับเมื่อวาน
ไม่เสียทีที่อุตส่าห์ตื่นแต่เช้าเพื่อจะได้มาเจอนักเรียนหญิงคนนั้น
คราวนี้ภาคาไม่ใช้วิธีเดียวกับเมื่อวานแล้วและจะไม่ปล่อยให้เธอเดินหายไปอีก
ภาคาเดินตามนักเรียนหญิงคนนั้นจนถึงโรงเรียน...
นักเรียนหญิงเดินขึ้นไปยังชั้นสองของตัวอาคารรูปหางตัววาย เธอเดินจนถึงห้องสุดท้ายของตึกแล้วเข้าไปในห้องเรียน
วันแล้ววันเล่าภาคาทำอย่างวันๆที่ผ่านมาเพื่อให้ได้เห็นเธอ
อีกอย่างที่ภาคาทำทุกเช้าหลังจากมาถึงโรงเรียนคือไปยืนอยู่ที่ระเบียงชั้นสามเพื่อเฝ้ามองนักเรียนหญิงคนนั้น
เวลาพักกลางวันหลังรับประทานอาหารแล้วภาคาชอบไปเล่นฟุตบอลกับเพื่อนๆที่สนามกีฬาเล็กที่อยู่หางตัวตึกรูปตัววาย
หนึ่งในวันที่ภาคาไปเล่นฟุตบอล...เขาเห็นนักเรียนหญิงคนนั้นเล่นวอลเลย์บอลอยู่สนามติดกัน
เขาบอกกับตัวเองว่าจะต้องความรู้จักกับนักเรียนหญิงคนนั้นให้ได้
ภาคามีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งคือหน่องที่รู้จักกันตั้งแต่ประถมสี่
วันเสาร์เสาร์หนึ่งกลุ่มเพื่อนที่สนิทกับภาคาและมีหน่องอยู่ในกลุ่มนั้นด้วยไปรวมตัวกันที่บ้านภาคา
ที่บ้านของภาคามีบ้านหลังใหญ่ปลูกอยู่ตรงท้ายที่ดินมีบริเวณหน้าบ้านเป็นที่ว่างพอที่จะใช้เป็นสนามฟุตบอลเล็กๆได้
วันนั้นนั่นเองเพื่อนๆที่มากันที่บ้านภาคาต่างก็เล่นฟุตบอลกันตั้งแต่เช้ายันเย็นเล่นฟุตบอลกันจนเหนื่อยแล้วก็กินข้าวเย็นจากนั้นก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
แต่มีอยู่คนหนึ่งที่ที่บ้านมารับช้าก็คือหน่อง
ระหว่างที่รอแม่ของหน่องมารับหน่องกับภาคานั่งคุยเล่นกันที่เก้าอี้นั่งเล่นที่เทอเรสหน้าบ้าน
ตอนหนึ่งภาคาบอกกับหน่องว่าเขาชอบนักเรียนหญิงอยู่คนหนึ่งจะทำยังไงดี...
หน่องบอกกับภาคาว่าถ้าชอบก็จีบเลยสิวะ...
ไม่กล้าว่ะ ภาคาบอกกับหน่อง...
งั้นเอางี้ บอกรูปร่างกับหน้าตาของนักเรียนหญิงคนนั้นมาว่าอยู่ห้องไหน...
ภาคาบอกกับหน่องตามที่รู้...
ไม่นานนักแม่ของหน่องก็มารับหน่อง...
รักแล้วจากกลับมาเจอ
หน้าทางข้ามเข้าโรงเรียนแห่งหนึ่ง นักเรียนชายคนหนึ่งยืนรอข้ามถนนเพื่อไปโรงเรียนให้ทันเคารพธงชาติ
ข้างๆกันนั้นมีนักเรียนหญิงยืนอยู่
ภาคานักเรียนชายหันไปมอง ไม่เคยเห็นนักเรียนหญิงคนนี้มาก่อนเพราะเวลานี้เป็นเวลาที่นักเรียนเข้าโรงเรียนไปกันหมดแล้ว
ที่ทั้งคู่มายืนอยู่ข้างกันอาจเป็นเพราะมีอะไรบางอย่างส่งเธอมา
นักเรียนหญิงคนนั้นมีรูปร่างไปทางผอมเพรียวสูงปานกลางสีผิวออกขาวรับกับเสื้อนักเรียนสีขาวสะอาดตา
ถนนว่างแล้วทั้งสองจึงข้ามถนนเพื่อไปยังอีกฝั่ง
เท้าของภาคาก้าวลงไปบนทางม้าลายค่อยๆเดินค่อยๆเดินให้ช้าลงเพื่อให้เธอเดินนำไปก่อน
มัวแต่เดินดูเธอจนใจลอยถึงโรงเรียนเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เลยไม่รู้ว่านักเรียนหญิงคนนั้นถึงโรงเรียนแล้วหรือยัง
วันรุ่งขึ้นภาคาออกจากบ้านไปโรงเรียนเวลาเดียวกับเมื่อวาน
ไม่เสียทีที่อุตส่าห์ตื่นแต่เช้าเพื่อจะได้มาเจอนักเรียนหญิงคนนั้น
คราวนี้ภาคาไม่ใช้วิธีเดียวกับเมื่อวานแล้วและจะไม่ปล่อยให้เธอเดินหายไปอีก
ภาคาเดินตามนักเรียนหญิงคนนั้นจนถึงโรงเรียน...
นักเรียนหญิงเดินขึ้นไปยังชั้นสองของตัวอาคารรูปหางตัววาย เธอเดินจนถึงห้องสุดท้ายของตึกแล้วเข้าไปในห้องเรียน
วันแล้ววันเล่าภาคาทำอย่างวันๆที่ผ่านมาเพื่อให้ได้เห็นเธอ
อีกอย่างที่ภาคาทำทุกเช้าหลังจากมาถึงโรงเรียนคือไปยืนอยู่ที่ระเบียงชั้นสามเพื่อเฝ้ามองนักเรียนหญิงคนนั้น
เวลาพักกลางวันหลังรับประทานอาหารแล้วภาคาชอบไปเล่นฟุตบอลกับเพื่อนๆที่สนามกีฬาเล็กที่อยู่หางตัวตึกรูปตัววาย
หนึ่งในวันที่ภาคาไปเล่นฟุตบอล...เขาเห็นนักเรียนหญิงคนนั้นเล่นวอลเลย์บอลอยู่สนามติดกัน
เขาบอกกับตัวเองว่าจะต้องความรู้จักกับนักเรียนหญิงคนนั้นให้ได้
ภาคามีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งคือหน่องที่รู้จักกันตั้งแต่ประถมสี่
วันเสาร์เสาร์หนึ่งกลุ่มเพื่อนที่สนิทกับภาคาและมีหน่องอยู่ในกลุ่มนั้นด้วยไปรวมตัวกันที่บ้านภาคา
ที่บ้านของภาคามีบ้านหลังใหญ่ปลูกอยู่ตรงท้ายที่ดินมีบริเวณหน้าบ้านเป็นที่ว่างพอที่จะใช้เป็นสนามฟุตบอลเล็กๆได้
วันนั้นนั่นเองเพื่อนๆที่มากันที่บ้านภาคาต่างก็เล่นฟุตบอลกันตั้งแต่เช้ายันเย็นเล่นฟุตบอลกันจนเหนื่อยแล้วก็กินข้าวเย็นจากนั้นก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
แต่มีอยู่คนหนึ่งที่ที่บ้านมารับช้าก็คือหน่อง
ระหว่างที่รอแม่ของหน่องมารับหน่องกับภาคานั่งคุยเล่นกันที่เก้าอี้นั่งเล่นที่เทอเรสหน้าบ้าน
ตอนหนึ่งภาคาบอกกับหน่องว่าเขาชอบนักเรียนหญิงอยู่คนหนึ่งจะทำยังไงดี...
หน่องบอกกับภาคาว่าถ้าชอบก็จีบเลยสิวะ...
ไม่กล้าว่ะ ภาคาบอกกับหน่อง...
งั้นเอางี้ บอกรูปร่างกับหน้าตาของนักเรียนหญิงคนนั้นมาว่าอยู่ห้องไหน...
ภาคาบอกกับหน่องตามที่รู้...
ไม่นานนักแม่ของหน่องก็มารับหน่อง...