(ทู้วันหยุด) นัดสาว เจอสวย ............................................. โดย ตระกองขวัญ

กระทู้คำถาม
งานนี้  ตรงปกครับ  ไม่ใช่แบบนี้    



.

ศุกร์เสาร์ที่ผ่านมา  ผมมีนัดกับสาวสวย   
ความจริงนัดกันไว้ตั้งแต่ 14 ก.พ. โน่นแหละครับ  บรรยากาศวันแห่งความรัก
แต่เผอิญ  ฯพณฯ โควิดวิ่งเข้ามาขวางเอาดื้อ ๆ ซะงั้น  เลยต้องเลื่อนยาวมาจนถึงเมื่อสองวันก่อน

เธอเป็นลูกสาวกำนัน  

ค่ำศุกร์   เรานัดพบกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง  แถว ๆ  อโศก
ผมเดินวนหาร้านตั้งนาน  กว่าจะเจอร้าน   จนเลยเวลานัดไปเกือบชั่วโมง
ทำไงได้  หนุ่มอีสานคุ้นชินกับทุ่งนาทุ่งน้ำ  มาเจอทุ่งเมืองคอนกรีตเข้าไป  งงเป็นไก่ตาแตกสิ

เธอรอครับ  ไม่ไปไหน   บอกผมว่า  รอจนดินเนอร์อิ่มไปแล้ว  กำลังตบท้ายด้วยของหวาน
มือถือผมทำงานทันที


.

เธอบอกว่า ผมมาสาย   นัดคืนนี้เป็นอันแคนเซิล   ไว้พรุ่งนี้เที่ยง   ผมต้องเป็นเจ้าภาพเลี้ยงข้าวเธอไถ่โทษ
ผมโอเคทันที   มองดูเธอเดินจากไปด้วยสายตาละห้อย   เหว่ว้า
เม่าเศร้า

.

เที่ยงเสาร์   เจอกันย่านรัชดา
ผมไปถึงก่อนเวลานัดสิบห้านาที   กันพลาดเหมือนค่ำศุกร์

รู้สึกแปลกใจ  เมื่อเห็นเธอไปถึงก่อนแล้ว


.

ระหว่างข้าวเที่ยง   คุยกันสนุกมากครับ   
เสียอย่างเดียว   อาหารฝรั่ง  ผมกินไม่ถนัด   ลายก้อยซกเล็กไม่มีขาย
เธอช่วยแนะนำ  บอกวิธีกิน  ตักให้   ผมซัดซะพุงกาง   อร่อยไม่อร่อยไม่รู้   รู้แต่ว่าคนสวยตักให้ใส่ไม่ยั้ง

อย่างที่บอกครับ   เธอเป็นลูกสาวกำนัน   พ่อหวงมาก    
ไปไหนมาไหนที  จะมีบอร์ดี้การ์ดคอยประกบดูแลความปลอดภัย

บอร์ดี้การ์ดหน้าโหดมาก    เหมือนเพิ่งออกมาจากบางขวาง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

.

เธอเล่าให้ฟังว่า  จ่าคนนี้  พ่อจ้างให้เป็นบอร์ดี้การ์ดเธอมาหลายปีแล้ว
ประกบเธอไม่เคยคลาดสายตา    ห้องน้ำห้องนอน  ประกบไม่เคยห่าง

หมั่นไส้ครับ
โมโห

.

โม้นอกเรื่องซะยาวเยื้อย  หัวเราะ

เรื่องของเรื่องก็คือ   ค่ำศุกร์  เที่ยงเสาร์   ผมนัดกับพี่โบกกรัก   จ่าพิเชษฐ์   แม่ขนตางอน
พูดคุยธุระปะปังกันนิดหน่อย    

แม่ขนตางอน  คู่ชีวิตจ่าพิเชษฐ์   มาร่วมวงสนทนาคุยธุระปะปังด้วยในฐานะประจักษ์พยาน

พี่โบกกรัก  หอบเอกสารมาด้วยหลายอย่าง   พูดคุยวางสเต็ปขั้นตอนเรื่องการงาน
จ่าพิเชษฐ์   เอาแต่บ่นว่า  ผมเพิ่งรู้นะนี่   ตั้งทู้ในราชดำเนินแล้วไม่เคยกลับมาอ่าน  ระยะหลังไม่ได้เข้าราชดำเนินเป็นปีแล้ว
จ่าเสียงโหด ๆ ว่า  ถ้ารู้   ผมเล่นนานแล้วครับ

พี่โบกกรัก   จ่าพิเชษฐ์   ลงนามในเอกสารให้ผมคนละสองสามฉับ
ทุกอย่างก็เรียบร้อย

ค่ำศุกร์  นัดกินข้าว   แต่กลายเป็นกินยอดข้าวแทน   งานการไม่ได้คุย   จนต้องนัดกันเที่ยงเสาร์อีกที
แม่ขนตางอนซัดขนม  ของหวาน   กับแกล้มประกอบวงยอดข้าวจนบ่นกลัวผอม

.

ธุระปะปังเรื่องอะไร   ไว้จะเล่าให้ฟังอีกทีในเดือนหน้าครับ

ตอนนี้  เล่าให้ฟังได้แค่ว่า   ระหว่างซดยอดข้าว   จ่ากับพี่โบกกรัก   ฝากความรักถึงใครบางคนชนิดที่เรียกว่า  จัดหนัก
โดยเฉพาะพี่โบก   บอกว่า  งานนี้  เอาตาย    จ่าก็ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันคำรามในลำคอว่า  ถ้ามันเอาดีไปทางแต่งนิยาย  มันได้ซีไรท์ชัวร์

ส่วนแม่ขนตางอน   เล่าบ้าง   แต่เป็นการเล่าแบบคนทำงานในวงการหมอการยาแหละครับ
เล่าลักษณะว่า  ป่วย  จิต   เพ้อ  มโน   เอาเบาะ ๆ ก็พอ   ไม่ต้องแรงมาก   สงสาร

แม่พระจริง ๆ แม่คูณณณณ....

.

กันยายน   ผมมีนัดกับสาวเมืองเหนือ    ผมต้องเดินทางไปพบเธอ
หวังว่า  โควิดคงไม่กลับมาอาละวาดอีกรอบ    

งานนี้   ถ้าผมจะทำวิทยานิพนธ์   ได้เกียรตินิยมแน่ครัช
เจ้าคิกคัก

.

จึงเอามาเล่าไปงั้น   ให้คนหมั่นไส้เล่น
ฟิน

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
หมาอะไรให้คนยืมตังค์ได้ ใช้คืนไม่หมดด้วย สี่ห้าปีแล้วทำเฉย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่