ถึงตอนนี้เราจะเปลี่ยนเจ้านายแล้ว แต่อาการชอบสัปหงกของเรายังคงอยู่ เราชอบสัปหงกเวลานั่งนิ่งๆเป็นเวลานาน เช่น นั่งฟังประชุม หรือนั่งทำงานหน้าคอม ซึ่งก่อนที่จะสัปหงก เราไม่ได้รู้สึกง่วงเลย บางครั้งเราแค่พยายามใช้ความคิด จู่ๆสมองก็เบลอ วูบไปเลย แต่ก็จะวูบแค่แป๊บเดียว จากนั้นก็ตื่น พอนั่งไปอีกสักพักก็วูบอีก

เราเคยคิดว่าคงเป็นเพราะเราไม่เข้าใจเนื้อหาการประชุม หรือเพราะนั่งเฉยๆ และก็นอนดึกด้วย ถึงได้สัปหงก เราสัปหงกง่ายมาก อยู่บ้านก็เป็น บางครั้งกำลังเล่นเน็ต เล่นเกมที่ตัวเองชอบ หรือกำลังนั่งฟังพ่อบ่น จู่ๆก็สัปหงกเฉย

ล่าสุดเราเข้าประชุม เป็นเรื่องที่เราฟังแล้วก็ไม่เข้าใจ (เขาพูดอะไรกันก็ไม่รู้ ถ้าอ่านเองอาจเข้าใจ แต่ก็ยังไม่มีเวลาอ่าน เพราะทุกวันนี้งานยุ่งจนต้องขนกลับไปทำที่บ้าน แล้วก็หลับคากองงานแทบทุกคืน) แต่เราต้องจดกับสรุปด้วย จึงคิดว่าคงไม่สัปหงกหรอก และเราเคยรับปากเจ้านายคนใหม่ไว้ว่าจะไม่หลับตอนประชุม แต่สุดท้ายก็พลาด เจ้านายเห็นแล้วก็หัวเราะ แต่เรานี่ใจฝ่อเลย (แบบว่า ตายแล้วๆๆ เจ้านายกำลังตำหนิ้เราแน่ๆ กำลังหักคะแนนเราอยู่แน่ๆ)

เรื่องที่เราชอบสัปหงก หลายคนในที่ทำงานรู้ บางคนเคยตั้งข้อสงสัยว่าเราเป็นคนนอนกรนหรือหลับไม่สนิทหรือเปล่า บางคนบอกให้เราลองไปให้หมอตรวจ แต่เราก็ยังไม่ว่างไป ตอนนี้ก็ได้แต่สันนิษฐานเองว่าเป็นเพราะอะไร เราคิดว่าเป็นเพราะตอนกลางคืนนอนไม่พอ และก็ขาดการออกกำลังกาย แต่เราก็แก้ปัญหานอนดึกไม่ได้ เพราะงานยุ่งจริงๆ บางทีดื่มกาแฟก็ไม่ช่วยอะไรเลย